Της Στέλλας Πετρακάκη,
Είναι γεγονός, πως η ζωή εντός της Ευρώπης, και συγκεκριμένα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει συναντήσει αμέτρητες τροχοπέδες, τόσο μετά από το ξέσπασμα της πανδημίας Covid – 19, όσο και ύστερα από την κήρυξη του πολέμου από τη Ρωσία στην Ουκρανία. Η αλλαγή στην καθημερινότητα και η αναγκαστική υιοθέτηση μιας κουλτούρας απομάκρυνσης και αποξένωσης, ύστερα από την πανδημία, είναι τα κυριότερα «συμπτώματα» μέσα στη τωρινή κοινωνία, η οποία συνεχώς μεταβάλλεται και αναγκάζεται να προσαρμοστεί, από τη μία μέρα στην άλλη, σε καινούριες τάξεις πραγμάτων, χωρίς το περιθώριο της αμφιβολίας. Όταν η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε να υπογράψει επίσημα την έξοδό της από την Ε.Ε. σε όλους τους τομείς, δεν αντιλήφθηκε, πως τα δύσκολα είχαν ξεκινήσει να έρχονται στο προσκήνιο με αργά και προσεκτικά βήματα, ώστε από τη μία να μην προκληθεί πανικός και από την άλλη να βρεθούν χώρες και κυβερνήσεις προ τετελεσμένου.
Τρία χρόνια μετά την επίσημη εγκατάσταση του Brexit στις ζωές των Βρετανών, αλλά και στις ζωές των υπόλοιπων πολιτών στα κράτη – μέλη της Ε.Ε., οι διαμαρτυρίες για κακοδιαχείριση και η άρση της σιγουριάς, που η τότε κυβέρνηση πάσχισε να διασφαλίσει και να δώσει στους πολίτες, έχουν αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο, το τελευταίο διάστημα. Το μεγάλο «μπαμ» έγινε το Σάββατο που μας πέρασε (23/09), στο κέντρο του Λονδίνου, όπου χιλιάδες υποστηρικτές της επιστροφής της Μ. Βρετανίας στην Ε.Ε. βγήκαν στους δρόμους και διακήρυτταν τα αιτήματά και τις ανάγκες τους, που μέχρι τώρα δεν έχουν καλυφθεί ούτε στο ελάχιστο. Η πορεία είχε απήχηση σε τουλάχιστον 3000 συμμετέχοντες πολίτες, ανάμεσα στους οποίους και ο Πρώην Πρωθυπουργός του Βελγίου, Guy Verhofstadt, που θέλησε να μιλήσει στο εξεγερμένο κοινό.
Νέοι, οι οποίοι διανύουν τώρα τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους, δηλώνουν αναντίρρητα πως η διαδικασία εξόδου της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε. έχει αποδώσει καταστροφικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή τους. Υποσχέσεις κυβερνήσεων που δεν εκπληρώθηκαν, πολίτες που, πλέον ακόμα πιο έντονα, σταμάτησαν να πιστεύουν στην κυβέρνηση και στις καλές προθέσεις της, το αυξημένο κόστος ζωής ύστερα από τις αλλαγές στους τομείς του εμπορίου, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν φοιτητές άλλων χωρών στην είσοδο στη χώρα, στη διαμονή, στις συναλλαγές και στη διακοπή της ευρωπαϊκής διαλειτουργικότητας, αποτελούν μόνο λίγους από τους λόγους για τους οποίους ο κόσμος αποφάσισε να βγει και να διαδηλώσει υπέρ της επιστροφής της χώρας στην Ε.Ε.
Όλες οι ανωτέρω αιφνιδιαστικές κινήσεις από τους Βρετανούς πολίτες έχουν το “trigger point” τους στην κρυφή συνάντηση του ηγέτη του Κόμματος των Εργατικών, Keir Starmer, με τον Γάλλο Πρόεδρο, Emmanuel Macron, η οποία είχε ως θεματική τη συζήτηση περί Brexit. Εξετάζοντας όλες τις εναλλακτικές λύσεις που θα βοηθήσουν μελλοντικά τη Βρετανία, ο Starmer διευκρινίζει πως η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε με σκοπό την επανένταξη της χώρας στην Ε.Ε. και στο κοινό νόμισμα, αλλά είχε στόχο να διαπραγματευτεί βελτιωτικούς όρους σχετικά με τη Συμφωνία για το Brexit.
Επιπρόσθετα, ακόμα περισσότεροι πολίτες διαμαρτύρονται για τα δικαιώματα που έχουν αφαιρεθεί από τους ίδιους, ύστερα από την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε., με ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα να αποτελούν οι ταξιδιωτικές τους συνήθειες, τις οποίες βλέπουν να αλλάζουν, καθώς πλέον η έκδοση διαβατηρίου αποτελεί μονόδρομο, και οι ουρές στα αεροδρόμια και τα τρένα θυμίζουν προπολεμικές εποχές. Η απογοήτευση από την ηγεσία, ο πληθωρισμός, η σταδιακή αποκοπή από τα καθημερινά ευρωπαϊκά δρώμενα, φτάνοντας στην πιο απλή εκδοχή της αναταραχής, που αποτελεί η διακοπή της δωρεάν περιαγωγής στην κινητή τηλεφωνία, λόγω εξόδου της χώρας από το Ενωσιακό σύστημα της Ευρώπης, αποξενώνουν τον κόσμο και αποτρέπουν τουρισμό και επενδύσεις.
Ωστόσο, προκειμένου να εξετάσουμε και κάπως διαφορετικά το ζήτημα, κοιτώντας την άλλη όψη του νομίσματος, η Ε.Ε. δεν αποτελεί ένα σύστημα αλάθητο. Μεγάλα σκάνδαλα έχουν ξεσκεπαστεί, καταλυτικές οικονομικές κρίσεις, πόλεμοι, πανδημίες, και όλα αυτά μετά το 2000, όπου δόθηκε η εντύπωση πως με τη νέα χιλιετία θα έρθει και ένα νέο κύμα ενωσιακής κουλτούρας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Δυσκολεύονται οι Ευρωπαίοι, δυσκολεύονται οι Βρετανοί. Παρά ταύτα, ο στόχος παραμένει ένας: η αλληλοβοήθεια, που δεν γνωρίζει σύνορα και ενώσεις, έχει για το άλφα και το ωμέγα της τον ανθρωπιστικό παράγοντα και προσφέρει ακατάπαυστα σε περιόδους ανάγκης και κρίσεων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Λονδίνο: Μεγάλη διαδήλωση για την επιστροφή της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, CNN Greece, διαθέσιμο εδώ
- Λονδίνο: Διαδηλωτές ζητούν η χώρα να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Euronews Greece, διαθέσιμο εδώ
