Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Όπως «τάραξε» τα νερά της προεκλογικής περιόδου για την ανάδειξη του νέου Προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έτσι και κατά τις πρώτες ημέρες της προεδρίας του, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει προκαλέσει «τρικυμία» στο στρατόπεδο της Κουμουνδούρου. Οι τόνοι είχαν ήδη ανεβεί το τελευταίο διάστημα και όπως φαίνεται ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει μπει σε νέες περιπέτειες.
Από τα τέλη Ιουνίου λέγαμε ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πλέει σε αχαρτογράφητα νερά, όμως ακόμη και σήμερα που έχει εκλεγεί νέος Πρόεδρος, φαίνεται ότι επικρατεί η ίδια κατάσταση. Ίσως και χειρότερη. Ήδη από τη Δευτέρα έχουν ξεσπάσει εσωκομματικές αντιδράσεις απέναντι στον Κασσελάκη, σχετικά με το γεγονός ότι δεν έχει εξοικείωση με το πρόγραμμα του κόμματος. Και πώς να έχει, άλλωστε, αφού εμφανίστηκε ως διεκδικητής της ηγεσίας την τελευταία στιγμή και κατάφερε να «εξοντώσει» τις υποψηφιότητες ανθρώπων που έχουν μία μακρά πορεία στο κόμμα.
Το παράδειγμα της Έφης Αχτσιόγλου είναι ενδεικτικό. Μέχρι την τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου έδινε τη μάχη για να αναλάβει τα ηνία του κόμματος και μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος αρνήθηκε οποιαδήποτε θέση, επικαλούμενη κόπωση – που σίγουρα υπάρχει, δεδομένης της ενασχόλησής της τόσο με τις Εθνικές Εκλογές όσο και με τις εσωκομματικές. Όμως, εάν είχε εκλεγεί εκείνη Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα της θέσης; Προφανώς, στη στάση της αυτή συνετέλεσε και το γεγονός ότι κάποιοι την υπέδειξαν ως άτομο που επιχείρησε να υπονομεύσει τον Τσίπρα.
Παράλληλα, ο άκομψος τρόπος, με τον οποίο ο νέος Πρόεδρος επέλεξε να πραγματοποιηθεί ο εσωκομματικός ανασχηματισμός, δηλαδή να τοποθετήσει άτομα της εμπιστοσύνης του σε θέσεις-κλειδιά, όπως τον επικεφαλής του Γραφείου Τύπου και τον Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δεν πέρασε απαρατήρητος. Φυσικά, έχει κάθε δικαίωμα, όπως όλοι, να στελεχώσει με πρόσωπα της επιλογής του καίριες θέσεις, αλλά επέλεξε την οδό της ανακοίνωσης της απόφασης, χωρίς να υπάρξει ενημέρωση των καθαιρεμένων. Κάτι που πιστώνεται ως «φάουλ», καθώς προτίμησε να παρακάμψει τα όργανα του κόμματος, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για μελλοντικές συγκρούσεις, παρά την παραδοχή του λάθους.
Αυτό που παρατηρείται έντονα τις τελευταίες ημέρες είναι να εξαπολύονται «πυρά» εκατέρωθεν, με τη μία πλευρά να μην χάνει την ευκαιρία να απαντήσει στην άλλη. Γι’ αυτό και το μέλλον μόνο αβέβαιο μπορεί να χαρακτηριστεί, τόσο με την εσωτερική αντιπολίτευση όσο και με το ενδεχόμενο να υπάρξουν αποχωρήσεις.
Το μεγάλο ζήτημα που έχει ανακύψει είναι αν μπορεί να διατηρηθεί η ενότητα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ήταν κάτι που είχε πέσει στη συζήτηση εδώ και καιρό, από τη στιγμή που ο Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτησή του, αλλά σήμερα ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από ποτέ. Ο Κασσελάκης κατάφερε, είτε μέσω των επικοινωνιακών εργαλείων είτε μέσω άλλων μηχανισμών, να κερδίσει την ψήφο μελών και μη του κόμματος, εκ των οποίων κάποιοι εστίασαν στο πρόσωπό του. Πρέπει, όμως, κάποια στιγμή να ακουστούν οι θέσεις του, γιατί μόνο τα διαδικτυακά σποτάκια δεν μπορούν να αποτελέσουν την πολιτική του.
Φυσικά, ο Κασσελάκης έχει μπροστά του μια δύσκολη περίοδο, τόσο με τα εσωκομματικά μέτωπα όσο και με τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές που πλησιάζουν, αλλά και τις Ευρωεκλογές που έπονται και θα είναι ορόσημο για το αν έχει καταφέρει να εδραιωθεί στο κόμμα. Προς το παρόν, τα «σύννεφα» που έχουν μαζευτεί στην Κουμουνδούρου είναι πολλά, απότοκο του εμφυλιακού κλίματος. Θα καταφέρει να κάνει και πάλι την έκπληξη και να φέρει την ενότητα και την άνοδο του κόμματος;
