Του Δημήτρη Βασιλόπουλου,
Όλοι γνωρίζουμε για τις θηριωδίες των Ναζί, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την τυφλή υπακοή στον Φύρερ. Όμως, κάτι που δεν γνωρίζει αρκετός κόσμος είναι οι προσπάθειες τόσο στην αρχή αλλά ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για την ανάπτυξη έξυπνων και θανατηφόρων όπλων από την γερμανική στρατιωτική ηγεσία, με πρωτεργάτη τον Άλμπερτ Σπέερ, και με την πλήρη στήριξη τόσο του Αδόλφου Χίτλερ, όσο και των μεγάλων βιομηχανιών της Γερμανίας. Στις επόμενες σειρές θα αναλύσουμε ορισμένα από τα έξυπνα όπλα, τα οποία είτε μπήκαν σε παραγωγή είτε υπήρξαν σε σχέδιο και δεν κατασκευάστηκαν ποτέ στην προσπάθεια της Γερμανίας να γυρίσει τον πόλεμο υπέρ της.
Messerschmitt Me 262
Υπήρξε το πρώτο τζετ που μπήκε ποτέ σε μαζική παραγωγή και πρόλαβε να πάρει μέρος σε πολλές αποστολές, σημειώνοντας αρκετές καταρρίψεις. Τα σχέδια του αεροσκάφους ξεκίνησαν λίγο πριν τον πόλεμο, όμως καθώς η τεχνολογία προχωρούσε με ραγδαία βήματα, η γερμανική ηγεσία πίστεψε ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Αρχικά, υπήρξαν προβλήματα όσον αφορά την εύρεση δύο κινητήρων που θα ήταν αξιόπιστοι αλλά και γρήγοροι, όπως και στην εύρεση χώρου παραγωγής. Τα περισσότερα εργοστάσια είχαν ήδη καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς, ωστόσο το σχέδιο προχώρησε, καθώς η εταιρεία Messerschmitt, η οποία ήταν ίσως η πιο δυνατή και γνωστή στην Γερμανία, ανέλαβε το έργο. Το πρώτο αεροσκάφος πέταξε το 1944 και η επιχειρησιακή του καριέρα κράτησε μέχρι και την δεκαετία του 1960 από ορισμένες χώρες που αντέγραψαν το μοντέλο μεταπολεμικά. Είχε τη δυνατότητα να φτάσει τα 900 χιλιόμετρα και μπορούσε να καλύψει έως και τα 1.050 χιλιόμετρα σε υπηρεσιακή απόσταση.
V-2
Ήταν ο πρώτος βαλλιστικός πύραυλος, που κατασκευάστηκε σε μεγάλες ποσότητες και ήταν μέρος του προγράμματος της Γερμανίας με σκοπό να πλήξει τόσο στόχους στην Βρετανία, αλλά και σε με μεγαλύτερη κλίμακα ένα όπλο το οποίο θα χτυπούσε την καρδιά της Αμερικής με σκοπό να την βγάλει εκτός πολέμου. Ο κύριος εμπνευστής και σχεδιαστής ενός τέτοιου όπλου ήταν ο Βέρνερ φον Μπράουν, ο οποίος ήδη με την υποστήριξη της βιομηχανίας της Opel από την δεκαετία του 1930 ξεκινάει να πειραματίζεται στην κατασκευή του. Το Κούμερσντορφ γίνεται το μέρος που θα δοκιμάζονται αυτοί οι πύραυλοι και το 1944 για πρώτη φορά παρόλα τα πολλά προβλήματα αλλά και τις πολλές πρωτοπορίες που απαρτιζόταν το μοντέλο αυτό, μπήκε σε παραγωγή και υπηρεσιακή ικανότητα. Μέχρι το 1945 κατασκευάστηκαν σύνολο 5.200 πύραυλοι με τους 3.172 να εκτοξεύονται σε Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία κατά κύριο λόγο. Ο V-2 υπήρξε ο πατέρας του Saturn V, τον οποίο η NASA έστειλε για πρώτη φορά στο διάστημα με επικεφαλής τον ίδιο τον Μπράουν.
Fritz X
Πρόκειται για την πρώτη καθοδηγουμένη βόμβα, η οποία χρησιμοποιήθηκε από το 1943 έως το 1944 για την πλήξη θαλάσσιων στόχων. Σχεδιαστής ήταν ο Μαξ Κράμερ από την εταιρεία Ruhrstahl. Η βόμβα αυτή εκτοξεύονταν από αεροπλάνο και χειριζόταν από ένα συγκεκριμένο ράδιο. Ήταν υπεύθυνη για πολλές καταστροφές και ζημίες σε πλοία και συνολικά κατασκευάστηκαν 1.400 μονάδες.
Horten 229
Το 1943 και με τον πόλεμο να έχει πάρει άσχημη τροπή για τη Γερμανία, ο Χέρμαν Γκέρινγκ αρχηγός της Γερμανικής Αεροπορίας ζητάει έναν νέο τύπο αεροσκάφους με ικανότητες μαχητικού/βομβαρδιστικού. Τα αδέρφια Χόρτεν κερδίζουν το συμβόλαιο και η εταιρεία Gothaer συνεργάζεται μαζί τους για την κατασκευή του σχεδίου. Το αεροσκάφος ήταν ιδιαιτέρως πρωτοποριακό για την εποχή του, καθώς επρόκειτο για ένα ιπτάμενο φτερό χωρίς να θυμίζει κλασσικό τύπου αεροπλάνου. Ο σκοπός ήταν να κερδίσει σε ταχύτητα και απόσταση το αεροσκάφος, αφού θα μειωνόταν η αντίσταση του αέρα. Το πλάνο συνάντησε μεγάλες δυσκολίες με κατά κύριο λόγο τους χώρους που θα μπορούσε να κατασκευαστεί, αλλά και με την παροχή κινητήρων. Το κύριο και βασικότερο χαρακτηριστικό του αεροσκάφους ήταν η ικανότητα να απορροφά τους παλμούς των ραντάρ κάνοντας το ένα από τα πρώτα αεροπλάνα στην ιστορία με ικανότητα stealth. Κατασκευάστηκαν μόνο 3 κομμάτια μαζί με το πρωτότυπο και 2 από αυτά έπεσαν σε αμερικανικά χεριά.
Panzer VIII Maus
Ίσως το πιο φιλόδοξο αλλά και παράλογο σχέδιο που κατασκευάστηκε από την ναζιστική βιομηχανία. Την κατασκευή του άρματος ανέλαβε η νούμερο ένα βιομηχανία της Γερμανίας η Krupp και την παροχή κινητήρα η Porsche. Σαν ιδέα υπήρχε από το 1941, αλλά λόγω μεγάλων τεχνικών δυσκολίων κατασκευάστηκαν 2 πρωτότυπα (όχι ολόκληρα) από τα οποία μόνο το ένα σώζεται. Το άρμα ζύγιζε 188 τόνους και είχε ύψος 3,6 μέτρα. Αυτό ήταν το αρνητικό του, καθώς σε κανένα μέτωπο δεν θα ήταν λειτουργικό. Για παράδειγμα στο δυτικό μέτωπο καμία γέφυρα δεν θα μπορούσε να συγκρατήσει ένα τέτοιο άρμα, ενώ στο ανατολικό μέτωπο το έδαφος ήταν τόσο κακό που θα κόλλαγε πριν καν εμπλακεί σε μάχη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Mantelli, Brown & Kittel, Graf (2017), Wunderwaffen – The secret weapons of World War II, Edizioni R.E.I.
- Michael, Neufeld, The Myth of the German “Wonder Weapons”, airandspace.si.edu, Διαθέσιμο εδώ
