Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,
1877: Έλαβε χώρα η κρίσιμη μάχη της Σιρογιάμα στην χώρα του Ανατέλλοντος ηλίου και διεξήχθη στο ευρύτερο πλαίσιο της εξέγερσης του Σατσουμά. Αυτή η εξέγερση οργανώθηκε από μια ομάδα δυσαρεστημένων σαμουράι που στράφηκαν κατά του αυτοκράτορα και της διοίκησης, αναζητώντας την αλλαγή. Η γενική αυτή σύγκρουση ξεκίνησε στα τέλη Ιανουαρίου του ίδιου έτους και συγκλόνισε την Ιαπωνία.
Επικεφαλής των εξεγερμένων σαμουράι ήταν ο Σάιγκο Τακαμόρι, ένας επιφανής ευγενής, με μεγάλη επιρροή στον κόσμο, και παράλληλα στρατάρχης του αυτοκρατορικού στρατού. Όλο το προηγούμενο διάστημα είχε οδηγήσει τους ακολούθους του σε διάφορες επιχειρήσεις κατά της κεντρικής εξουσίας, όπως η πολιορκία του κάστρου Κουμαμότο, δίχως όμως κάποια επιτυχία, καθως στο τέλος αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Στον αντίποδα, επικεφαλής των αυτοκρατορικών δυνάμεων ήταν ο στρατηγός Γιαμαγκάτα Αριτόμο, που στα τέλη Αυγούστου βρήκαν και περικύκλωσαν τους επαναστάτες, με πολλούς να σκοτώνονται ή να αιχμαλωτίζονται, με μόνο μια μικρή ομάδα 400-500 ατόμων να καταφέρνουν να ξεφύγουν.
Έτσι, όσοι ήταν τυχεροί και κατάφεραν να γλυτώσουν κινήθηκαν γρήγορα προς την περιοχή Κογκοσίμα, που βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χώρας, με τους αντάρτες να καταλαμβάνουν τον λόφο Σιρογιάμα, όπου θα διεξαχθεί λίγο αργότερα η ομώνυμη μάχη. Τότε, ο Γιαμαγκάτα, διέταξε τους άντρες του -που υπολογίζονται περίπου στους 30.000- να δημιουργήσουν περίτεχνο σύστημα χαρακωμάτων και χωματουργικών εργασιών για να αποτρέψουν τη διαφυγή των επαναστατών και του αρχηγού τους, Σάιγκο.
Αντικρίζοντας όλη αυτή την κινητικότητα και προσπαθώντας να σώσουν τον αρχηγό τους, δύο επαναστάτες κατευθύνθηκαν προς τον αυτοκρατορικό στρατό στις 23 Σεπτεμβρίου, ώστε να διαπραγματευτούν για να επέλθει ειρήνη. Ο Γιαμαγκάτα τους κατέστησε σαφές ότι έπρεπε να παραδοθούν όλοι. Ωστόσο, η εξέλιξη δεν ήταν αυτή που περίμενε ο στρατηγός της αυτοκρατορίας και έτσι τα ξημερώματα άνοιξαν πυρ εναντίον τους.
Παρά τον μικρό τους αριθμό, οι αντάρτες επέλεξαν να μείνουν στην θέση τους, γνωρίζοντας το τέλος τους. Μέχρι τις 06:00 το χάραμα είχαν μείνει μόνο 40 επιζώντες, με τον πληγωμένο Σάιγκο, βλέποντας την όλη κατάσταση να πηγαίνει παραπέρα και να κάνει σεπούκου, δηλαδή χαρακίρι. Μαθαίνοντας την ενέργεια του επικεφαλής τους, οι υπόλοιποι επαναστάτες άφησαν το οχυρό τους και έτρεξαν με ορμή προς τον δικό τους θάνατο, επιχειρώντας μια κατά μέτωπον επίθεση. Έληξε με αυτόν τον τρόπο η μάχη της Σιρογιάμα και γενικότερα η επανάσταση; δίχως να μείνει κανείς ζωντανός.
Μπορεί οι αυτοκρατορικές δυνάμεις να επικράτησαν, ωστόσο το κράτος βγήκε κατά πολύ ζημειωμένο οικονομικά, καθώς από την αρχή της εξέγερσης του Σατσουμά ξοδεύτηκε το υπέρογκο ποσό των 420.000.000 ¥, αναγκάζοντας την Ιαπωνία να εγκαταλείψει τον κανόνα του χρυσού και οδηγώντας την κυβέρνηση στην απόφαση να τυπώσει χάρτινο νόμισμα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The Battle of Shiroyama (Sept. 24, 1877). Imperial Japanese Army Vs Samurai of Satsuma, samurai-world.com, διαθέσιμο εδώ
- Satsuma Rebellion: Battle of Shiroyama, thoughtco.com, διαθέσιμο εδώ
