Της Γεωργίας Διπλού,
Η αξία της ανθρώπινης ζωής θα έπρεπε υπό άλλες συνθήκες, ίσως σε κάποια άλλη χώρα, να ήταν πάνω από όλα. Στην Ελλάδα του 2023 αξίζει μόνο 36€.
Ξημέρωνε η 6η Σεπτεμβρίου, αυτή η αποφράδα μέρα, όπου ο νεαρός Αντώνης Καρυώτης ετών 36 δολοφονήθηκε στην ουσία εν ψυχρώ από τα μέλη του πληρώματος του Blue Horizon, το οποίο θα αναχωρούσε για τη «Μακαρία», την Κρήτη. Το νησί των Μακάρων, των ευτυχισμένων ανθρώπων. Ένα φτωχό παιδί που δούλευε σκληρά, για να διασφαλίσει την επιβίωση του. Είχε μεγαλώσει στις εργατικές πολυκατοικίες του Αγίου Νικολάου. Άρπαζε την κάθε ευκαιρία για δουλειά. Θα ζούσε μια ήρεμη και αθέατη ζωή, ΑΝ στα 36 του χρόνια μερικοί δεν αποφάσιζαν πως η ζωή του αξίζει λιγότερο από ένα εισιτήριο 36€.
Πέρα από την υπόθεση αυτή που έχει -δικαίως- συγκλονίσει το Πανελλήνιο, σκέφτομαι πόσο γρήγορα άραγε θα ξεχαστεί το θέμα;
Η χώρα μας έχει ένα μακρύ ιστορικό άδικων θανάτων, λόγω πολλαπλών ανεπαρκειών. Από που να το πρωτοπιάσω. Το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη. 57 νεκροί άνθρωποι. 57 ψυχές. Ποιος θα περίμενε ότι μετά από τόσο γέλιο και χαρά στο καρναβάλι, η μοίρα θα μας επιφύλασσε τόσο πόνο και οργή. Μανάδες που χάσανε τα παιδιά τους. Οικογένειες που δε μπόρεσαν να θάψουν ούτε το σώμα των μονάκριβων τους, παρά μόνο ένα άδειο φέρετρο και μια ιδέα ότι κάποτε υπήρχαν.
Ποιος μπορεί ποτέ να ξεχάσει τον Θανάση Καναούτη; 13 Αυγούστου 2013 ο τότε 19χρονος σκοτώθηκε στο Περιστέρι ή μάλλον όχι, ΔΟΛΟΦΟΝΉΘΗΚΕ στο Περιστέρι. Το έγκλημα του; Δεν είχε χτυπήσει εισιτήριο στο τρόλεϊ. Αξίζει για 1,20€ ένα νέο παιδί να μη ξανά δει ποτέ το φως της ημέρας; Με τι πρόσωπο κυκλοφορείς στην κοινωνία ξέροντας ότι εξαιτίας σου μια οικογένεια υποφέρει εδώ και 10 ολόκληρα χρόνια;
Διαβάζοντας για αυτό το περιστατικό φέρνω τον εαυτό μου στη θέση του. Ουκ ολίγες φορές έχει τύχει να μη χτυπήσω την κάρτα στο λεωφορείο είτε γιατί βιάζομαι και το ξεχνάω, είτε γιατί μπορεί να είναι το τέλος του μήνα, να έχω μια υπολειπόμενη διαδρομή -τα εκδοτήρια στον Πειραιά είναι ανύπαρκτα- και αντί να σπαταλήσω το εισιτήριο στο λεωφορείο, να θέλω να το χτυπήσω στο μετρό, ώστε να μην αργήσω.
«Οοο» τι συμφορά, έκλεψα κατά 1,20€ το κράτος. Ένα κράτος, το οποίο καθημερινά κλέβει από τους πολίτες του εκατομμύρια. Αγαπητέ ελεγκτή, αν με «πιάσεις» σημαίνει, ότι πρέπει να με πετάξεις στις ρόδες του λεωφορείου;
Όταν δίνεται μια εξουσία πρέπει να τη χρησιμοποιούμε για να κάνουμε καλό. Πιθανότατα θα ήθελε να γίνει αστυνόμος, αλλά το βύσμα δεν λειτούργησε τόσο καλά και τον έκαναν ελεγκτή. Όλα για τον άνθρωπο είναι…
Τόσες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από κορονοϊό. Οι ΜΕΘ δε λειτούργησαν και πολλά δημόσια νοσοκομεία έκλεισαν. Ξέρετε, όμως, ποιος τομέας χρηματοδοτήθηκε αδρά; Ο ιδιωτικός φυσικά.
Ό,τι και αν λέμε, το ζήτημα της δολοφονίας του Αντώνη είναι ταξικό. Αν στη θέση του βρισκόταν κάποιος με Ferrari, τότε θα του είχαμε στρώσει κόκκινο χαλί. Όχι μόνο τον έσπρωξαν, αλλά δεν του έδωσαν και ένα σωσίβιο. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να το τραβήξουν οι κάμερες.
Το είδος μας λέει ότι τα ζώα δεν έχουν ενσυναίσθηση. Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως όταν δεν είμαι καλά ο σκύλος μου κουρνιάζεται πάνω μου και με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα. Με αυτό ως δεδομένο, νομίζω πως πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ο ορισμός του ζώου.
Έχουμε συνηθίσει τα τερατουργήματα της εκάστοτε κυβέρνησης, δεξιά, αριστερά, κέντρο.
Αν είσαι νέο παιδί στα Εξάρχεια μπορείς να χάσεις τη ζωή σου.
Αν τραγουδάς για αυτά που πιστεύεις στην Αμφιάλη μπορείς να χάσεις τη ζωή σου.
Αν είσαι πρόσφυγας που ήρθε για ένα καλύτερο μέλλον, επίσης, μπορείς να χάσεις τη ζωή σου.
Αν έχεις διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις μπορείς να χάσεις τη ζωή σου.
Γενικότερα, μπορείς να χάσεις πάρα πολύ εύκολα τη ζωή σου σε αυτή τη χώρα, εκτός αν έχεις πολλά χρήματα και ισχυρές διασυνδέσεις.
Μπορεί να προχωράμε, αλλά ποτέ δεν ξεχνάμε. Κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου θα έρθει για όλα αυτά τα παιδιά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Πόσο κοστίζουν οι ζωές μας αδελφούλη;. Neolaia.gr. Διαθέσιμο εδώ.
- 10 χρόνια από τον θάνατο του Θανάση Καναούτης. Ekfrasi.net. Διαθέσιμο εδώ.
