Του Λάμπρου Βέλλιου,
Η διαδικασία Βιετναμοποίησης με την εκλογή Νίξον
Τον Μάιο του 1968, θα εκκινήσουν στο Παρίσι οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Βορείου Βιετνάμ, χωρίς να παύουν φυσικά οι εχθροπραξίες. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο Ουίλιαμ Γουεστμόρλαντ αντικαθίσταται από τον στρατηγό Κρήτον Έιμπραμς. Ήδη από τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο αριθμός των αμερικανικών δυνάμεων στο Βιετνάμ είχε εκτοξευτεί στους 540.000.
Ο Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον παίρνει την απόφαση να μην θέσει υποψηφιότητα στις μετέπειτα εκλογές του Νοεμβρίου του 1968, οι οποίες αναδεικνύουν ως νικητή τον ηγέτη των Ρεπουμπλικάνων, Ρίτσαρντ Νίξον. Ο Νίξον εκλέχθηκε δίνοντας ως υπόσχεση να αποσυρθούν σταδιακά οι δυνάμεις των ΗΠΑ από το Βιετνάμ και ο ίδιος διατάζει την πρώτη από τις πολλές αποσύρσεις των στρατευμάτων τον Ιούλιο του 1969. Στρατηγικός σχεδιασμός του, αποτελούσε η Βιετναμοποίηση, δηλαδή η ανάληψη των ηνίων του πολέμου από τον νοτιοβιετναμέζικο στρατό, με καθοδηγήτρια δύναμη όμως και πάλι την Αμερική, μέσω παροχής οπλισμού και στρατιωτικών συμβούλων.
Το αντιπολεμικό κίνημα
Το κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ είχε ξεκινήσει αργά, αλλά σταθερά ήδη από το 1967 και οδηγήθηκε στην κορύφωσή του μετά από δύο γεγονότα που οδήγησαν σε μαζικές διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ. Αρχικά, η Σφαγή του Μι Λάι, κατά την οποία μια διμοιρία Αμερικάνων πεζοναυτών αδιακρίτως βίασε και δολοφόνησε περίπου 500 Νοτιοβιετναμέζους πολίτες, κυρίως γυναίκες, παιδιά ακόμη και μωρά. Το χυδαίο αυτό γεγονός αναδύθηκε στην επιφάνεια και έγινε γνωστό στο Αμερικανικό κοινό τον Νοέμβριο του 1969.
Το δεύτερο γεγονός ήταν η απόφαση του Νίξον να βομβαρδίσει την Καμπότζη και το Λάος προκειμένου να διαλύσει τον ανεφοδιασμό των Βιετκόνγκ. Σε μια από τις διαμαρτυρίες στο Πανεπιστήμιο Κεντ η Εθνική Φρουρά άρχισε να πυροβολεί οδηγώντας στον θάνατο τέσσερις φοιτητές. Ακόμη, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως η πλειοψηφία των βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ εγγράφηκαν στο κίνημα «Βετεράνοι του Βιετνάμ κατά του πολέμου» και κατά την διάρκεια μια διαδήλωσης στο κέντρο της Ουάσινγκτον τον Απρίλιο του 1971, έβγαλαν τα μετάλλια από το λαιμό και τα πέταξαν μπροστά στον χώρο του Καπιτωλίου.
Η επίθεση του Πάσχα
Τον Μάρτιο του 1972, λαμβάνει χώρα η επίθεση του Πάσχα, όπου ο στρατός των Βιετκόνγκ παραβίασε την αποστρατικοποιημένη ζώνη στα σύνορα και εισχώρησε στο Νότιο Βιετνάμ, με σκοπό την επανένωση με τους υπόλοιπους Βιετκόνγκ κατακτώντας γρήγορα τις βόρειες επαρχίες. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί των αμερικάνικων μαχητικών αεροσκαφών συνεχίστηκαν, βοηθώντας τους Νοτιοβιετναμέζους να αμυνθούν αποκρούοντας την επίθεση. Την ίδια στιγμή, ο σύμβουλος για ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας του Νίξον, Χένρι Κίσινγκερ κατέληξε σε συμφωνία μετά από μυστικές διαπραγματεύσεις με τον απεσταλμένο από το Βορειοβιετναμέζους κομμουνιστές στο Παρίσι, Λε Ντουκ Το, τον Οκτώβριο. Οι νέες απαιτήσεις όμως μετά την αποκάλυψη όσων είχαν συμφωνηθεί, από τη μεριά του Νγκουγέν Βαν Θιέου, αλλά και από το Ανόι οδήγησαν σε πάγωμα της συμφωνίας.
Ύστερα από αυτό το γεγονός, ο Νίξον βομβάρδισε εκ νέου το Ανόι και το Χάι Φονγκ με κύριο στόχο τον εξαναγκασμό των Βιετκόνγκ να ξανακαθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τελικά, υπογράφεται ανάμεσα στον Πρόεδρο Θιέου και τον Υπουργό Εξωτερικών του Βορείου Βιετνάμ, Νγκιεν Τι Μπιν, η Ειρηνευτική Συμφωνία του Παρισιού στις 27 Ιανουαρίου του 1973, που οδήγησε σε λήξη της ανάμειξης των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους, θα αποσυρθούν και τα τελευταία πολεμικά στρατεύματα των ΗΠΑ.
Εκστρατεία 275 και τελική επίθεση
Τον Αύγουστο του 1974, μετά τις αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως και αφορούσαν το σκάνδαλο Watergate, ο Πρόεδρος Νίξον δηλώνει την παραίτησή του. Χρέη Προέδρου αναλαμβάνει ο Τζέραλντ Φορντ και το Κογκρέσο λαμβάνει την απόφαση για περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης στο Νότιο Βιετνάμ. Η απόσυρση των ΗΠΑ άφησε μόνο και αβοήθητο τον νοτιοβιετναμέζικο στρατό.
Ο στρατός του Βόρειο Βιετνάμ, στις 6 Ιανουαρίου του 1975, καταλαμβάνει την πόλη Φουόκ Μπιν και τον Μάρτιο του ίδιου έτους ο Στρατηγός Ντανγκ προχωρά την Εκστρατεία 275. Στην διάρκεια της εκστρατείας με σχετική ευκολία και σε σύντομο χρονικό διάστημα ο βιετναμέζικος κομμουνιστικός στρατός καταλαμβάνει, το Κον Τουμ, το Πλεικού, τη Ντα Νανγκ, και τη Χουέ, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για τη Σαϊγκόν.
Την επέλαση των Βορείων ακολούθησε η τελική επίθεση Χο Τσι Μιν. Στις 21 Απριλίου 1975 καταλύεται η πόλη Χουαν Λοκ, ανατολικά της Σαϊγκόν μετά από μάχη, η οποία διήρκεσε 14 ημέρες. Την ίδια μέρα, δηλώνει την παραίτησή του ο Πρόεδρος Θιέου, διαφεύγοντας στην Ταϊβάν. Έως τα τέλη του Απριλίου ολόκληρη η περιοχή γύρω από το Δέλτα του Μεκόνγκ έχει καταληφθεί. Στις 27 Απριλίου 100.000 Βιετκόνγκ περικυκλώνουν την πόλη Σαϊγκόν και δυο μέρες αργότερα, μέσα στον πανικό και τον φόβο, που προέκυψε στην πρωτεύουσα, γίνεται η ανακοίνωση της εκκένωση της Σαιγκόν. Ύστερα από τρεις μέρες, ο στρατός των Βιετκόνγκ εισβάλλει στην Σαϊγκόν και αφού υπερνικούν κάθε απέλπιδα αμυντική προσπάθεια των Νοτίων, υψώνουν τη σημαία τους στο Παλάτι της Ανεξαρτησίας. Ο Πρόεδρος Ντουόνγκ Βαν Μιν παραδίνεται. Η επανένωση του Βιετνάμ ως «Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ» λαμβάνει χώρα στις 2 Ιουλίου του 1976.
Ο πόλεμος του Βιετνάμ ο οποίος διήρκεσε πάνω από 20 χρόνια, αποτέλεσε έναν από τους πιο αιματηρούς και βίαιους πολέμους, κυρίως λόγω της εμπλοκής των Αμερικανών. Η πολεμική σύρραξη προκάλεσε τεράστιες και ανυπολόγιστες συνέπειες στον λαό του Βιετνάμ, που μέτρησε 2.000.000 νεκρούς, 3.000.000 τραυματίες και 12.000.000 πρόσφυγες. Επακόλουθα και η οικονομία της χώρας βυθίστηκε σε βαθιά κρίση, παράλληλα με τις διαλυμένες υποδομές.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Βιετνάμ, επίθεση ΤΕΤ: Η νίκη των Αμερικανών που τους στοίχισε τον πόλεμο, history-point.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Πόλεμος του Βιετνάμ: Πως ξεκίνησε και που κατέληξε, maxmag.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Βιετνάμ: Αποχωρούν οι Αμερικανοί, ο πόλεμος συνεχίζεται – Τρομακτικές οι απώλειες των ΗΠΑ, εκατομμύρια οι νεκροί, ethnos.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Ο πόλεμος του Βιετνάμ σε αριθμούς, news247.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Η επίθεση του Τετ στο Βιετνάμ, kathimerini.gr, Διαθέσιμο εδώ
