Της Χρυσάνθης Θανάση,
1987: Ο Δρ. Ben Carson ολοκλήρωσε μια 22ωρη πρωτοποριακή επέμβαση που χώρισε 7 μηνών δίδυμα, τα οποία ήταν ενωμένα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ο Carson ηγήθηκε μιας ομάδας 70 ατόμων ως διευθυντής παιδο-νευροχειρουργικής στο Johns Hopkins Hospital. Για μήνες, η ομάδα γιατρών και νοσοκόμων έκαναν πρόβες για την ευαίσθητη επέμβαση. Για ώρες είχαν προετοιμάσει τα δύο μικροσκοπικά σώματα που ενώθηκαν επικίνδυνα στο κεφάλι. «Θα προτιμήσουμε να πούμε ότι η επέμβαση ήταν επιτυχής εάν τα δίδυμα μπορέσουν να επιστρέψουν στο σπίτι υγιή», είχε πει ο Δρ. Mark Rogers, τότε διευθυντής της εντατικής θεραπείας παιδιατρικής στο νοσοκομείο John Hopkins. Η κατάσταση των διδύμων, Patrick και ο Benjamin Binder, θεωρήθηκε κρίσιμη, αλλά σταθερή μετά τη χειρουργική επέμβαση και τους είχαν δοθεί 50-50 πιθανότητες επιβίωσης, σύμφωνα με άρθρο της United Press International το 1987.
Όπως πολλές ιστορίες από το πεδίο της ιατρικής επιστήμης, είναι δύσκολο να χωρέσει κανείς σε μια εμπνευσμένη αφήγηση μια ιστορία κινδύνου και απώλειας και βάναυσα δύσκολες επιλογές. Παρόλο που ο Carson και η ομάδα του πέτυχαν κάτι πρωτόγνωρο, με μακροπρόθεσμα οφέλη για την επιστήμη, το αποτέλεσμα δεν οδήγησε σε αίσιο τέλος για τους Binder. Μέρος της πρόκλησης στη ριζική νευροχειρουργική είναι η πρόληψη σοβαρής αιμορραγίας και τραύματος στους ασθενείς. Στην εξαιρετικά περίπλοκη επέμβαση, ο Carson είχε εφαρμόσει τόσο υποθερμική όσο και κυκλοφορική διακοπή. Αν και τα δίδυμα υπέστησαν κάποια εγκεφαλική βλάβη και μετεγχειρητική αιμορραγία, και οι δύο επέζησαν του χωρισμού, επιτρέποντας την επέμβαση να θεωρηθεί από το ιατρικό κατεστημένο η πρώτη επιτυχημένη επέμβαση στο είδος του.
Τα αγόρια επέστρεψαν στη Γερμανία αρκετούς μήνες αργότερα, αλλά υπέφεραν από νευρολογικά προβλήματα, με αποτέλεσμα ο Patric να πεθάνει αργότερα και ο Benjamin να μην μάθει ποτέ να μιλάει. Ως εκ τούτου, η μητέρα των διδύμων, Theresia Vosseler, περιέγραψε σε μια μεταγενέστερη συνέντευξη σε γερμανικό περιοδικό ότι κατακλύζεται από ενοχές, επειδή ζήτησε τη χειρουργική επέμβαση χωρισμού που άφησε τους γιους της με τόσα προβλήματα που έπρεπε να τους στείλει να ζήσουν σε ένα ίδρυμα. Το 1993, η Vosseler είπε στη Freizeit Revue ότι πέταξε στη Βαλτιμόρη με «ένα υγιές, χαρούμενο κουβάρι μωρού και επέστρεψε στο Ravensburg με δύο άψυχες, άφωνες, ψυχικά και σωματικά πιο σοβαρά κατεστραμμένες ανθρώπινες δέσμες». Στη συνέχεια, εκπρόσωπος του νοσοκομείου είπε ότι δεν είχε επαφή με την οικογένεια από τότε που επέστρεψαν στη Γερμανία το 1988, επτά μήνες μετά το χειρουργείο χωρισμού.
Ο Carson συμμετείχε σε ακόμα τέσσερις παρόμοιες χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας που αφορούσε ένα σύνολο συνδεδεμένων διδύμων από τη Ζάμπια που έφυγαν από το νοσοκομείο χωρίς νευρολογικά προβλήματα. Αργότερα, περιέγραψε τη χειρουργική επέμβαση των Binder σε δύο κεφάλαια του βιβλίου του Gifted Han.
Το 2000, η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου επέλεξε τον Carson ως έναν από τους «Ζωντανούς Θρύλους» της χρονιάς. Το επόμενο έτος, το CNN και το περιοδικό Time ονόμασαν τον Carson ως έναν από τους 20 κορυφαίους γιατρούς και επιστήμονες της χώρας. Το 2006, έλαβε το μετάλλιο Spingarn, την υψηλότερη διάκριση που απονέμεται από το NAACP. Τον Φεβρουάριο του 2008, ο Πρόεδρος George W. Bush απένειμε στον Carson το Ford’s Theatre Lincoln Medal και το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ben Carson performed historic conjoined twin separation surgery 30 years ago, foxnews.com, διαθέσιμο εδώ
- The story of the surgery that made Ben Carson famous- and its complicated aftermath, washingtonpost.com, διαθέσιμο εδώ
