Της Σπυριδούλας Βλάχα,
Η Ήπειρος είναι γνωστή για τα χωριά και τα πανέμορφα ορεινά μονοπάτια της, καθώς και για την κουζίνα της. Η ηπειρώτικη κουζίνα, αποτελείται από έναν συνδυασμό γεύσεων και προϊόντων χαρακτηριστικών της περιοχής, συνθέτοντας με αυτό τον τρόπο την ιδιαίτερη πολιτισμική ταυτότητά της. Δοκιμάζοντας, κανείς, παραδοσιακά ηπειρώτικα πιάτα θα συνειδητοποιήσει την ποικιλία που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη κουζίνα, καθώς και τις έντονες γεύσεις της.
Καθώς η Ήπειρος αποτελεί μία κατά κόρον κτηνοτροφική περιοχή, όπως είναι φυσικό, τα βασικά υλικά της προέρχονται από τα ζώα. Αυτά δεν είναι άλλα από το γάλα, το γιαούρτι, το τυρί και, σαφώς, το κρέας. Όσον αφορά το τυρί, αυτό αποτελεί βασικό συστατικό της ηπειρώτικης κουζίνας, και εμφανίζεται σε πολλά είδη, όπως το καπνιστό τυρί Μετσοβόνε, η φέτα, το ανθότυρο, κεφαλοτύρι από αιγοπρόβειο γάλα, το μανούρι και το «γαλοτύρι». Φυσικά, το γάλα της περιοχής χρησιμοποιείται και για την παραγωγή βουτύρου, το οποίο συναντάται συχνά στα ηπειρώτικα πιάτα.
Άλλο ένα κύριο υλικό της κουζίνας της περιοχής, αποτελεί το κρέας. Πιο συγκεκριμένα, στα ορεινά χωριά της Ηπείρου θα συναντήσει κανείς το παραδοσιακό κοντοσούβλι σε πολλές εκδοχές -πρόβειο, χοιρινό, κοτόπουλο-, κοκορέτσι, πρόβειο κρέας, κατσικίσια σπάλα, η βραστή γίδα και φυσικά το αγαπημένο σουβλάκι, ενώ πολλές περιοχές της Ηπείρου φημίζονται για τα λουκάνικα που παράγουν.
Φυσικά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τις ηπειρώτικες πίτες, καθώς αυτές αποτελούν τον «πρωταγωνιστή» της τοπικής κουζίνας. Μπορεί να είναι αλμυρές ή γλυκές, μπορεί να έχουν φύλλο ή όχι, πάντως σε κάθε περίπτωση είναι όλες πολύ γευστικές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η λαχανόπιτα -η οποία δεν αποτελείται από το γνωστό σε όλους λάχανο, αλλά από τα «λάχανα» όπως τα αποκαλούν στην Ήπειρο, εννοώντας τα χόρτα-, η ζυμαρόπιτα, η μακαρονόπιτα, η κρεατόπιτα, η κιμαδόπιτα, η κολοκυθόπιτα -γλυκιά ή αλμυρή-, και η γαλατόπιτα. Βέβαια, δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί η παραδοσιακή τυρόπιτα, στην οποία μπορεί να συναντήσει κανείς διαφορετικό τυρί κάθε φορά ή συνδυασμούς τυριών. Μάλιστα, η εκδοχή της τυρόπιτας που δεν έχει φύλλο και αποτελείται από φέτα ή ξινομυζήθρα, ονομάζεται «πλατσίντα», ενώ η λαχανόπιτα χωρίς φύλλο, αποκαλείται «μπλατσαριά».
Τέλος, από ένα ηπειρώτικο παραδοσιακό τραπέζι δε θα μπορούσε να λείπει το αλκοόλ που συνοδεύει τα παραπάνω πιάτα. Ειδικότερα, αξίζει να δοκιμάσει κανείς το λευκό κρασί που παράγεται στην περιοχή της Ζίτσας κοντά στα Ιωάννινα και το μετσοβίτικο κόκκινο κρασί. Επιπλέον, ιδιαίτερα γνωστό είναι το τσίπουρο της περιοχής, καθώς και διάφορα λικέρ όπως αυτό με τη γεύση κράνου.
Κλείνοντας, η ηπειρώτικη κουζίνα, αποτελεί έναν θησαυρό γεύσεων που συνδυάζουν προϊόντα της περιοχής, για να δώσουν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Από τα γαλακτοκομικά προϊόντα μέχρι τα κρεατικά, και από τις πίτες μέχρι τα παραδοσιακά ποτά, οι περιοχές της Ηπείρου, προσφέρουν μία μοναδική γαστρονομική εμπειρία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η κουζίνα της Ηπείρου, visitgreece.gr, διαθέσιμο εδώ
- 3 εμβληματικές πίτες της ευρηματικής ηπειρώτικης κουζίνας, travel.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ηπειρώτικη κουζίνα, el.wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
