Της Αριάδνης – Παναγιώτας Φατσή,
Συχνά οι καταστάσεις που ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει στη ζωή του τον στιγματίζουν, οδηγώντας τον στα πρόθυρα της της καταστροφής. Ακόμη και όταν ξεφεύγει όμως από αυτή, οι δαίμονές του τον κυνηγούν, στοιχειώνοντας τον μέσα από τις επιλογές του. Ο δρόμος προς τη λύτρωση, μακρύς και δύσβατος, γεμάτος αναμνήσεις μιας άλλης ζωής, την οποία πρέπει να ξεχάσεις και να δημιουργήσεις μια καινούργια, σε υγιείς βάσεις. Ένα τέτοιο πολυδαίδαλο ταξίδι περιγράφει η Kathleen Glasgow στο διεθνές best seller της με τίτλο Girl in Pieces (ελληνικός τίτλος: Διαλυμένο Κορίτσι), το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Η Kathleen Glasgow αποτελεί μια εξαιρετικά επιτυχημένη συγγραφέα. Ονομάστηκε #1 συγγραφέας best seller από την έγκριτη εφημερίδα των New York Times για τα έργα Girl in Pieces, You’d Be Home Now και How to Make Friends With the Dark. Είναι, επίσης, η συν-συγγραφέας των
best seller σειρών μυστηρίου The Agathas και The Night in Question. Από το Tucson της Αριζόνα, στο οποίο εργάζεται ως ερευνήτρια για το The Writer’s Almanac, είχε τη χαρά να δει τα βιβλία της να εκδίδονται σε περισσότερες από 30 χώρες. Το βιβλίο που σήμερα παρουσιάζουμε έχει συμπεριληφθεί στις λίστες με τα καλύτερα βιβλία από τις σελίδες Goop, TeenVogue, BN Teen, Refinery29, EW.com, TeenReads και άλλες.
Η δεκαεπτάχρονη Τσάρλι Ντέιβις, ένα λευκό κορίτσι που ζει στο περιθώριο, πιστεύει ότι έχει ελάχιστους λόγους που να την κρατούν στη ζωή. O πατέρας της αυτοκτόνησε, η σκληρή και κακοποιητική μητέρα της την έδιωξε από το σπίτι της και η καλύτερή της φίλη, η Έλις, είναι σχεδόν εγκεφαλικά νεκρή μετά από ένα πολύ βαθύ χαράκωμα, μια μέθοδο στην οποία και η ίδια καταφεύγει συχνά, προκειμένου να ξεφύγει από τα φαντάσματα που την βασανίζουν. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, η Τσάρλι τοποθετείται στο Creeley Center, ένα ίδρυμα αποκατάστασης για κορίτσια που αυτοτραυματίζονται. Η Τσάρλι, που έχει στο μεταξύ διαγνωστεί με μη αυτοκτονικό αυτοτραυματισμό, διαταραχή ελέγχου των παρορμήσεων και διαταραχή μετατραυματικού στρες, πάσχει, επίσης, από επιλεκτική αλαλία. Τα σωματικά και συναισθηματικά της τραύματα την βαραίνουν τόσο πολύ που δεν μπορεί να μιλήσει. Μετά από μια εβδομάδα ατομικής και ομαδικής θεραπείας, αρχίζει να προοδεύει, χρησιμοποιώντας τη φωνή της και την τέχνη της για να εκφραστεί.
Μετά από τη σωματική, σειρά έχει η ψυχική ανάρρωση. Περνά χρόνο στη θεραπεία με άλλες νεαρές γυναίκες σαν αυτήν, γυναίκες που κάνουν κακό στον εαυτό τους με πολλούς τρόπους, προκειμένου να καταπνίξουν τον πόνο τους. Ωστόσο, αυτή η πρόοδος διακόπτεται όταν παίρνει υποχρεωτικά εξιτήριο λόγω έλλειψης ασφάλισης. Η Τσάρλι μέσα από τη διαδικασία αυτή απελευθερώνεται και μετακομίζει στο Τούσον, προκειμένου να είναι πιο κοντά στον Mikey, ένα αγόρι για το οποίο έχει αισθήματα. Όμως τα πράγματα δεν πάνε όπως τα σχεδίαζαν στην έρημο της Αριζόνα, καθώς ο Mikey θέλει απλώς να είναι φίλοι. Νιώθοντας για μια ακόμη φορά την απόρριψη, η Τσάρλι, που στο μεταξύ βρίσκει παρηγοριά μόνο στην τέχνη της, παρασύρεται σε μια νέα καταστροφική σχέση με έναν μεγαλύτερο συνάδελφό της, έναν ντόπιο μουσικό, βυθισμένο στην εξάρτιση του αλκοολισμού.
Η ιστορία παρατίθεται στον αναγνώστη με τρόπο δημοσιογραφικό, με τα κεφάλαια του βιβλίου να αποτελούν ουσιαστικά ενότητες του ημερολογίου της Τσάρλι. Η γλαφυρή πένα της συγγραφέως αποτυπώνει τον βάναυσο και επίπονο τρόπο με τον οποίο «τα κορίτσια που γράφουν τον πόνο τους στο σώμα τους» και αυτοτραυματίζονται, ακροβατώντας μεταξύ επιβίωσης και αυτοκαταστροφής. Στις συνεντεύξεις της, η συγγραφέας έχει επισημάνει ότι στόχος της ήταν να γράψει μια αναζωογονητική ιστορία με προσωπικό τόνο που θα ενέπνεε ελπίδα σε όποιον πλήττεται από ψυχικά νοσήματα και καταφεύγει σε αυτοτραυματισμό. Χωρίς αμφιβολία, το έχει πετύχει αυτό. Αν και το βιβλίο μπορεί να είναι ένα ανάγνωσμα που δε θα επιλεγόταν από άλλο κοινό πέραν των νεαρών ενηλίκων, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα της σχετικής λογοτεχνίας, καθώς δίνει τη δυνατότητα σε άτομα που έχουν υποφέρει μέσα από την ψυχική ασθένεια και τον αυτοτραυματισμό να δουν την εκπροσώπηση των προβλημάτων τους, αλλά και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, μέσα από ένα λογοτεχνικό έργο.
