Tου Ελευθέριου Χονδρού,
Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κομβικό σταυροδρόμι, μάρτυρας ενός δυναμικού μετασχηματισμού στην πολιτική σφαίρα της, καθώς οι δεξιές ιδεολογίες συγκεντρώνουν πρωτοφανή δυναμική, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στον ιστό της ηπείρου. Αντλώντας από μια πρόσφατη ανάλυση γνωστής εφημερίδας, εμβαθύνουμε σε αυτήν την καθηλωτική τάση, με ιδιαίτερη έμφαση στο ανερχόμενο ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας, Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Ένα σαρωτικό κύμα δεξιών κινημάτων αναδιαμορφώνει τα πολιτικά τοπία σε ολόκληρη την ήπειρο, διαταράσσει τις προσδοκίες ακόμα και σε παραδοσιακά «αριστερίστικα» προπύργια. Καθώς αυτά τα κόμματα εξασφαλίζουν θέσεις επιρροής στα κυβερνητικά όργανα και επεκτείνουν τη ζωτική υποστήριξη στις υπάρχουσες Κυβερνήσεις, αμφισβητούν καθιερωμένους κανόνες και πεποιθήσεις. Ιδιαίτερη σημασία έχει η αξιοσημείωτη άνοδος του AfD, που συγκεντρώνει ένα σημαντικό ποσοστό αποδοχής 20% στις γερμανικές δημοσκοπήσεις, σε πλήρη αντίθεση με τους κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες. Αυτή η σεισμική αλλαγή στο τυπικά κεντρώο πολιτικό τοπίο της Γερμανίας υπογραμμίζει το βάθος αυτού του μετασχηματισμού.
Απηχώντας αυτές τις τάσεις, αφηγήσεις μετασχηματισμού αφθονούν: ο συντηρητικός θρίαμβος της Ελλάδας στις πρόσφατες εκλογές, η ταχεία άνοδος της αναδυόμενης Ακροδεξιάς οντότητας της Πολωνίας και ο εναγκαλισμός της Δεξιάς διακυβέρνησης από την Ιταλία, που αποτελεί παράδειγμα του κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας». Οι επικείμενες εκλογές στην Αυστρία είναι έτοιμες να ανατραπούν υπέρ του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας (FPO), ενώ η προσμονή γύρω από τις εκλογές του Νοεμβρίου στην Ολλανδία προσθέτει ένα στρώμα ίντριγκας στην εξελισσόμενη πολιτική αφήγηση της Ευρώπης.
Μέσα σε αυτήν τη ροή, είναι σημαντικό να μην υποκύψει ο κόσμος στον «εντυπωσιασμό». Οι όροι «Δεξιά» και «Ακροδεξιά» περιλαμβάνουν ένα μωσαϊκό ιδεολογιών, καθεμία με ξεχωριστά χαρακτηριστικά και στόχους. Αυτές οι παρατάξεις διαφέρουν πολύ ως προς τη στάση τους σχετικά με τις πολιτικές πρόνοιας, τις διεθνείς ευθυγραμμίσεις, τη στάση απέναντι στη μετανάστευση και τη σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η περίπλοκη ταπετσαρία επεκτείνεται σε πολιτιστικές και θρησκευτικές ερμηνείες, που κυμαίνονται από την υπεράσπιση των παραδοσιακών χριστιανικών αξιών έως την υπεράσπιση των αρχών του Διαφωτισμού και της κοσμικότητας ενόψει των εξελισσόμενων δημογραφικών στοιχείων.
Οι ισπανικές εκλογές παρέχουν μια συναρπαστική ανατροπή, αψηφώντας τις προβλέψεις και εισάγοντας μια διαφορετική αφήγηση. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες, προέκυψε μια λεπτή ισορροπία μεταξύ συντηρητικών και αριστερών κομμάτων, αμφισβητώντας προκαταλήψεις και υποδηλώνοντας μια πιο περίπλοκη εξέλιξη του πολιτικού τοπίου της Ευρώπης.
Εν μέσω αυτού του μετασχηματισμού, οι παραδοσιακοί σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης αντιμετωπίζουν δοκιμασίες και ευκαιρίες. Ενώ συνεχίζουν να ασκούν επιρροή σε ορισμένες περιοχές, οι επερχόμενες βρετανικές εκλογές μπορεί να σηματοδοτήσουν μια πιθανή αναζωπύρωση. Ωστόσο, η πραγματική τροχιά της ευρωπαϊκής πολιτικής εξαρτάται από τις επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές. Αυτή η κομβική στιγμή θα ρίξει φως στο εάν οι κεντρώοι συντηρητικοί ή οι πιο δεξιοί ομολόγοι θα διεκδικήσουν την υπεροχή. Καθώς το εκκρεμές ταλαντεύεται, η Αριστερά παλεύει με ζητήματα ενότητας και κατεύθυνσης, προσθέτοντας άλλο ένα στρώμα πολυπλοκότητας στην εκτυλισσόμενη αφήγηση.
Τα κεφάλαια που βρίσκονται μπροστά υπόσχονται ένα συναρπαστικό έπος αλλαγής, που η πολιτική σκηνή της Ευρώπης αναδιαμορφώνεται συνεχώς από την άμπωτη και τη ροή της δυναμικής της Δεξιάς. Μέσα σε αυτόν τον περίπλοκο χορό, το πεπρωμένο της ηπείρου θα φωτιστεί, επιδεικνύοντας την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα που καθορίζουν τη διαρκώς εξελισσόμενη πολιτική της ταπισερί.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Are Europe’s Voters Turning Right – or just Polarising?, Βalkan Insight, διαθέσιμο εδώ
- Europe swings right — and reshapes the EU, Politico, διαθέσιμο εδώ
