της Χρυσάνθης Ίριδας Ανεμογιάννη,
Και οι θάλασσες; Αυτές πώς μοιάζουν; Δεν εννοώ πώς φαίνονται από μακριά. Αλλά πώς μοιάζουν από μέσα. Η θάλασσα δεν αποτελείται απλά από νερό. Όπως και οι άνθρωποι δεν αποτελούνται απλά από μια εικόνα. Από μακριά η θάλασσα φαίνεται ένα απέραντο μπλε. Και οι άνθρωποι μια μάζα από φιγούρες. Η ουσία, όμως, είναι πώς μοιάζουν. Η θάλασσα μοιάζει με τους ανθρώπους. Σίγουρα δεν είναι μπλε. Σίγουρα δεν είναι φιγούρα.
Η θάλασσα έχει κάποια βασικά χαρακτηριστικά από τα οποία αποτελείται. Είναι το νερό, ο βυθός, η ζωή που περιέχει, τα κύματα και ο αφρός που ξεβράζει. Όλα αυτά σίγουρα δεν φαίνονται με μια ματιά.
Οι άνθρωποι, αντίστοιχα, έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά από τα οποία αποτελούνται. Η εξωτερική τους εικόνα, ο χαρακτήρας τους με βάση τον οποίο αντιμετωπίζουν τις διάφορες καταστάσεις. Όλα αυτά σίγουρα δεν φαίνονται με μια ματιά.
Κάπως έτσι φαίνεται να μην υπάρχει καμία ομοιότητα. Φαίνεται να είναι μια σύγκριση ανόμοιων πραγμάτων τα οποία δεν θα μπορούσαν να μπουν στην ίδια πρόταση. Όπως στη θάλασσα δεν μπορείς να δεις πώς μοιάζει με μια απλή ματιά, έτσι και στους ανθρώπους.
Μάσκα, αναπνευστήρα και βουτιά. Βλέπω και κοιτάω. Παρατηρώ. Μόνο έτσι μπορείς να δεις πώς στ’ αλήθεια μοιάζει η θάλασσα. Να δεις το βυθό, τα ψάρια ή ακόμα και τα σκουπίδια που ξεβράζει ο αφρός.
Κάτι αντίστοιχο με τον εξοπλισμό κατάδυσης που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ανθρώπινη παρατήρηση δεν υπάρχει. Μακάρι να υπήρχε. Θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα. Στους ανθρώπους χρειάζεται προσπάθεια. Για να καταλάβεις τί πραγματικά είναι ένας άνθρωπος, ποιός είναι ο αληθινός του χαρακτήρας, τί είναι αυτό που κρύβεται στο βυθό του, να μπορέσεις να βουτήξεις τουλάχιστον το πόδι σου στην άβυσσό του, να δεις τί είναι αυτά που ξεβράζουν τα κύματά του.
Οι πιο όμορφες παραλίες είναι οι δύσκολα προσβάσιμες. Θέλουν ψάξιμο. Θέλουν βουτιές. Θέλουν μάσκα ίσως και αναπνευστήρα. Θέλουν ελευθερία. Τόσο η θάλασσα όσο και οι άνθρωποι έχουν μια μοναδική ομορφιά. Λίγοι όμως καταφέρνουν να την δουν και να την αναγνωρίσουν. Ας είναι αυτός ο στόχος μας για κάθε Αύγουστο. Έστω και μια προσπάθεια. Με το χρόνο θα φτάσουμε όλο και πιο βαθιά.
