Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η μεταπήδηση στελεχών από το ένα κόμμα στο άλλο δεν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, όπως ίσως συνέβαινε στο παρελθόν. Το ίδιο ακριβώς ισχύει αν συγκεκριμενοποιήσουμε την παραπάνω διαπίστωση, βάζοντας στην εξίσωση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη διαρροή στελεχών του προς το κόμμα της Ν.Δ.
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια ακόμα και κορυφαία στελέχη του κινήματος να αλλάζουν στρατόπεδο, να εκλέγονται με τον πάλαι ποτέ αντίπαλό τους και να καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας, φτάνοντας μέχρι και στην υπουργοποίηση. Τα παραδείγματα είναι πολλά και σίγουρα μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Γιώργος Φλωρίδης και ο Κυριάκος Πιερρακάκης.
Πριν από έναν μήνα περίπου, ανακοινώθηκε η τοποθέτηση της πρώην Αναπληρώτριας Εκπροσώπου Τύπου και μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ζέφης Δημαδάμα, στη θέση της Γενικής Γραμματέως Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι καταγγελίες της στο παρελθόν περί του παρακράτους της Δεξιάς δεν στάθηκαν εμπόδιο από το να αποδεχθεί την παραπάνω θέση. Άλλωστε, ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του, τόσο τα πρόσωπα όσο και τα κόμματα.
Κι ενώ αυτές οι μετακινήσεις τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί σε ενός είδους «κανονικότητα», βάσει του ανοίγματος που έχει κάνει η Ν.Δ. μέσω του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρατηρούνται και άλλα παράδοξα στον χώρο του προοδευτικού κινήματος. Ο λόγος γίνεται, φυσικά, για στελέχη που το έχουν «δίπορτο», ευρισκόμενοι με το ένα πόδι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και με το άλλο εκτός. Αυτό ακριβώς το γεγονός ώθησε τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Αντιπροέδρο της Βουλής, να πάρει θέση μέσω ανάρτησής του εναντίον όλων όσοι είναι μεν μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ωστόσο στηρίζουν και θέτουν υποψηφιότητα ενόψει των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών του Οκτωβρίου με υποψηφίους προερχόμενους από άλλες παρατάξεις, ακόμα και αν υπάρχει «πράσινη» υποψηφιότητα.
Πιο συγκεκριμένα, προτείνει τη σύσταση κώδικα δεοντολογίας, βάσει του οποίου θα διενεργούνται διαγραφές από το κόμμα των στελεχών που μετέχουν σε αντίπαλα ψηφοδέλτια. Κι αν δίνει λεπτομέρειες για συγκεκριμένη περιφέρεια και πρόσωπα, δεν πρέπει να σταθούν μόνον εκεί όσοι ασπάζονται την ιδεολογία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άλλωστε, οι μεταγραφές στη Ν.Δ. είναι κάτι αντίστοιχο με τη διαδρομή ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που ακολούθησαν αρκετά πρόσωπα λίγα χρόνια νωρίτερα.
Μην ξεχνάμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε ισχυρά ερείσματα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ακόμη και στα «πέτρινα χρόνια», όμως στις επικείμενες Αυτοδιοικητικές Εκλογές ενδέχεται να έχει απώλειες, κάποιες από τις οποίες θα προκληθούν από τα «σπλάχνα» του. Ακόμα κι αν καταφέρει να βρεθεί στη δεύτερη θέση, δεν πρέπει να είναι μόνο αποτέλεσμα της κατάρρευσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Το ζήτημα είναι τι πρέπει να κάνει η ηγεσία του κόμματος με τις περιπτώσεις που απασχολούν αυτήν τη στιγμή. Οι καιροσκόποι υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Θα τολμήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης να θέσει εκτός όλους όσοι έχουν την τάση να ξεστρατίζουν και να στρέφονται εναντίον της παράταξης;
