Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
To ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου κατάφερε με τις επιδόσεις που σημείωσε να αποκτήσει σε έναν βαθμό ισχυρότερο ρόλο όσον αφορά τα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας μας. Το διψήφιο ποσοστό μπορεί να μην ήταν τόσο ισχυρό όσο θα περίμενε κανείς, ήταν, εντούτοις, μια άνοδος που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Με τη συμμετοχή πλέον του Νίκου Ανδρουλάκη στα κοινοβουλευτικά δρώμενα και με διευρυμένη και, συγχρόνως, ανανεωμένη ομάδα Βουλευτών, αλλά και απαλλαγή από στελέχη που ίσως έβλαπταν το κόμμα, κάποιοι πίστεψαν ότι έχουν τεθεί τα θεμέλια για την επαναφορά του στο προσκήνιο.
Είναι, όμως, αυτή η πραγματικότητα; Με έναν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποδυναμωμένο, όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα της κάλπης που αποτέλεσε την απόλυτη συντριβή, και αποπροσανατολισμένο λόγω της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα και της έναρξης των διαδικασιών της διαδοχής, που έχει αφήσει πίσω την Κουμουνδούρου σε αρκετά ζητήματα, όπως αυτό της ανακοίνωσης της στήριξης του κόμματος στις επερχόμενες Αυτοδιοικητικές Εκλογές, θα περίμενε κανείς ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα μπορούσε να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο, προκειμένου να γίνει «η δύναμη που θα στείλει τον κ. Μητσοτάκη στην αντιπολίτευση», όπως δήλωνε ο Νίκος Ανδρουλάκης λίγο πριν από τις Εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Για να ασκήσει κανείς αξιόπιστη αντιπολίτευση απέναντι στο κυβερνών κόμμα και να αποτελέσει το αντίπαλο δέος, δεν αρκεί να στηρίζεται στην κατάρρευση ενός άλλου κόμματος. Σίγουρα οι συνθήκες είναι σε έναν βαθμό ευνοϊκές, αλλά αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προτάσεις και τα επιχειρήματα που θα αποδομήσουν τις θέσεις της άλλης πλευράς, δεν είναι τίποτα δεδομένο.
Ενόψει των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών του Οκτωβρίου, υπάρχει μια κινητικότητα ως προς τα πρόσωπα που λαμβάνουν το χρίσμα του κόμματος, όμως ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί οι εκλεκτοί της Χαριλάου Τρικούπη για όλες τις Περιφέρειες και τους Δήμους. Δεν πρέπει να υπάρξει άλλη ολιγωρία, καθώς η Ν.Δ. έχει ήδη καταθέσει τις δικές της προτάσεις, παρά τους τριγμούς που αντιμετωπίζει (βλ. Περιφέρεια Αττικής και απόσυρση υποψηφιότητας Πατούλη). Από την άλλη, έχει βεβαίως ένα πλεονέκτημα έναντι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που ποτέ δεν γνώρισε ημέρες δόξας σε επίπεδο Αυτοδιοίκησης, αλλά όλα κρίνονται από τη λαϊκή εντολή, επομένως, είναι εφικτός ο στόχος της δεύτερης θέσης βάσει των δεδομένων που ισχύουν σήμερα, όμως αν επαναπαυθεί σε αυτά, υπάρχει ο κίνδυνος να μην κερδίσει το στοίχημα αυτό.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν πρέπει να εστιάζει μόνο στην ιστορία του και στο τί έχει προσφέρει στη χώρα, αλλά να ασκήσει μια σοβαρή αντιπολίτευση που τελικά θα οδηγήσει στην αλλαγή της διακυβέρνησης της χώρας. Με τη σωστή διαχείριση της παρούσας κατάστασης, μπορεί να αδράξει την ευκαιρία και να καταστεί η αξιόπιστη εναλλακτική λύση απέναντι στη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, που τα τελευταία χρόνια, έχοντας να αντιμετωπίσει τη στείρα αντιπολίτευση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εδραίωσε την κυριαρχία της. Η Χαριλάου Τρικούπη οφείλει στον κόσμο και στην ιστορία του κόμματος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και με ορθά δομημένο λόγο και ρεαλιστικό πρόγραμμα να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο και να επιτύχει την ολική επαναφορά, κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την περαιτέρω συρρίκνωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.