Της Ευδοκίας Πολύζου,
Οι Χελώνες στο άπειρο είναι ένα μυθιστόρημα του γνωστού και αγαπημένου συγγραφέα John Green, που οι περισσότεροι γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσω του βιβλίου του Το λάθος αστέρι. Οι χελώνες στο άπειρο είναι άλλο ένα βιβλίο για νέους ενήλικες και εφήβους, το οποίο ο Τζον Γκριν ανακοίνωσε το 2017. Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του Γκριν, μολονότι η κεντρική ηρωίδα είναι μία δεκαεξάχρονη κοπέλα.
Το βιβλίο διηγείται την ιστορία την Aza Holmes, ενός δεκαεξάχρονου κοριτσιού, που ζει στην Ινδιανούπολη μαζί με την μητέρα της. Η Aza, όπως και ο ίδιος ο Γκριν, υποφέρει από σοβαρή ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και άγχος, τα οποία επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη ζωή της. Η ίδια δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τις συνεχείς, σκοτεινές και εμμονικές της σκέψεις. Φόβος για τα μικρόβια, υπαρξιακές ανησυχίες, φόβος για τον θάνατο και τις ασθένειες είναι μερικές μόνο από τις σκέψεις που επικρατούν στο κεφάλι της και την βασανίζουν αδιάκοπα. Η ασθένειά της αυτή μαζί με την απώλεια του πατέρα της κάνουν την ήδη δύσκολη περίοδο της εφηβείας δεινότερη για την Άζα, η οποία, ωστόσο, καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να είναι καλή σε όλα.
Σύντομα η Άζα βρίσκεται μπλεγμένη σε μία περιπέτεια, όταν η καλύτερη της φίλη, Νταίζη, της μεταφέρει την είδηση πως ένα δισεκατομμυριούχος κάτοικος της πόλης αγνοείται και δίνεται αμοιβή των 100.000 ευρώ σε όποιον συνεισφέρει στην έρευνα. Η Άζα δεν καταλαβαίνει εξαρχής πως μπορούν αυτές να βοηθήσουν, φαίνεται όμως πως η ίδια γνωρίζει τον έναν από τους γιους του αγνοουμένου, τον Ντέιβις. Η Άζα και ο Ντέιβις είχαν γνωριστεί σε μία κατασκήνωση για παιδιά που έχουν χάσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, καθώς ο Ντέιβις έχει χάσει τη μητέρα του. Η Άζα και η Νταίζη αποφασίζουν να βρουν τον εξαφανισμένο δισεκατομμυριούχο. Κάνοντας κανό, φτάνουν σε ιδιοκτησία του αγνοουμένου και εντοπίζονται από τον φύλακα του σπιτιού, τον οποίο πείθουν ότι γνωρίζει η Άζα τον Ντέιβις και εκείνος τις οδηγεί σε αυτόν.
Όταν συναντιούνται και ο Ντείβις καταλαβαίνει πως τα δύο κορίτσια ψάχνουν τον πατέρα τους, προσπαθεί να τις αποτρέψει. Παράλληλα, η Άζα και ο Ντέιβις επανασυνδέονται και αρχίζουν να έρχονται πιο κοντά. Μεταξύ τους υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει μία ιδιαίτερη σύνδεση. Εκείνος ανησυχεί πως η ταυτότητα του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα χρήματα του πατέρα του, ενώ εκείνη άρρηκτα συνδεδεμένη με τις σκέψεις της. Με ανησυχίες, λοιπόν, που ταυτίζονται, οι δύο χαρακτήρες δένονται.
Ωστόσο, παρόλο που η ίδια η Άζα απολαμβάνει την παρέα και την παρουσία του Ντέιβις στη ζωή της και νιώθει ότι κάποιος την καταλαβαίνει και είναι πιο ορατή πλάι του, οι σκέψεις που επικρατούν στο μυαλό της δεν της επιτρέπουν να αφεθεί. Κάθε φορά που ετοιμάζονται να φιληθούν εκείνη πανικοβάλλεται. Σκέφτεται όλα εκείνα τα μικρόβια και η σκέψη αυτή την καταβάλλει στερώντας της την απλή χαρά του να απολαύσει μία τέτοια στιγμή. Ακόμη και αν απαντάει η ίδια στον εαυτό της πως δεν πρόκειται να επιτρέψει στην κατάστασή της να μην το ζήσει αυτό, οι σκέψεις της μερικές φορές νικούν. Συγχρόνως, η Νταίζη επιμένει στην λύση του μυστηρίου της εξαφάνισης του πατέρα του Ντείβις.
Επιπλέον, η Άζα μπαίνει για πρώτη φορά στη διαδικασία να διαβάσει τις ιστορίες που γράφει η Νταίζη και συνειδητοποιεί πως μιλάει και για την ίδια, εκφράζοντας μέσα από τις ιστορίες τον θυμό και τα νεύρα της προς εκείνη. Βρισκόμενη σε μία ήδη δεινή κατάσταση, όπου δεν κρατιέται και αναγκάζει τον εαυτό της να πιει αντισηπτικό προκειμένου να σκοτώσει τα μικρόβια μέσα της, μπλέκεται σε καυγά με την Νταίζη για τις ιστορίες και καταλαβαίνει για πρώτη ίσως φορά πόσο αναλώνεται στις ανησυχίες της και στην ασθένειά της, πως κλείνεται στον εαυτό της και πως χάνει πολλά πράγματα εξαιτίας αυτής και πως αυτό το βλέπουν όλοι, ακόμη και η καλύτερη της φίλη. Μέσα στον τσακωμό χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου και ξυπνάει την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο. Εκεί τα πράγματα πάνε απλά προς το χειρότερο, όταν η μητέρα της την πιάνει να πίνει αντισηπτικό και να λιποθυμά. Αφού αναρρώσει, προσπαθεί να διορθώσει τα πράγματα με την Νταίζη και τα καταφέρνει καθώς και η ίδια η Νταίζη αισθάνεται άσχημα για όσα είπε και αποδεικνύεται έτσι η δύναμη της φιλίας τους.
Ακόμη, κατορθώνουν να διαλευκάνουν το μυστήριο της εξαφάνισης και ενημερώνουν τον Ντέιβις. Ο τελευταίος, μαζί με τον μικρό του αδερφό, θα αναγκαστούν να φύγουν. Στο τέλος του βιβλίου και καθώς η Άζα και ο Ντείβις ετοιμάζονται να χωριστούν για άλλη μία φορά, φανερώνεται πως κάτι τους ενώνει και δεν είναι άλλο από την αγάπη, τη νεανική αυτή αγάπη που τους έφερε κοντά και τους έδειξε ότι στην ζωή αυτό που αξίζει πάνω απ’ όλα είναι η αγάπη και το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για σένα και θα νοιάζονται για πάντα ακόμη και αν δεν είστε πάντοτε μαζί.
Πώς, όμως, τελειώνει η ιστορία για την Άζα; Καταφέρνει να ελέγξει τη διαταραχή της ή θα την ελέγξει εκείνη; Το βιβλίο κλείνει με ακριβώς αυτές τις απαντήσεις, με την Άζα να σκέφτεται τις πιθανές εκβάσεις της ζωής της ή δείχνοντας πως πραγματικά εξελίχθηκε η ζωή της. Το βέβαιο είναι ένα, ότι τα προβλήματα θα υπάρχουν πάντα, το ίδιο όμως και το φως. Το φως θα υπάρχει πάντα στο τέλος του τούνελ και μπορούμε όλοι να το δούμε.
Το βιβλίο αυτό, ιδιαίτερα συγκινητικό, όπως και τα περισσότερα έργα του Γκρίν, δείχνει τη δύσκολη φύση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, μίας ψυχικής νόσου που καταφέρνει να σε φέρει σε πόλεμο με τον ίδιο σου τον εαυτό. Βλέπουμε τη μάχη που δίνει η ηρωίδα με τις εμμονικές σκέψεις και τους φόβους της, καθώς την παρατηρούμε σε διάφορα σημεία του βιβλίου να προσπαθεί να τις βάλει σε τάξη και να τις εκλογικέψει απαντώντας σε αυτές, όπως βλέπουμε και την επιμονή αυτών των σκέψεων και την ανάγκη της πολλές φορές να ενδώσει σε αυτές. Παράλληλα, αναδεικνύει την σημασία της νεανικής αγάπης, της επικοινωνίας και της σύνδεσης με τους άλλους ανθρώπους και, φυσικά, τη δύναμη της φιλίας. Κλείνοντας, είναι ένα βιβλίο που θα σε κάνει να κλάψεις, να γελάσεις, ίσως να ταυτιστείς με κάποιον από τους ήρωες και να αναρωτηθείς για πολλά. Είναι ένα ακόμη από τα βιβλία του συγκεκριμένου συγγραφέα που αξίζει να διαβάσει κανείς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- «Χελώνες στο άπειρο»: Το νέο μυθιστόρημα του Τζον Γκριν έχει ως θέμα την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, lifo.gr, διαθέσιμο εδώ
