Της Στέλλας Πετρακάκη,
Σε περιόδους πολέμου είναι γεγονός πως οποιαδήποτε κίνηση για εκεχειρία δεν μπορεί να είναι μόνιμη, χωρίς και τα συμβαλλόμενα μέρη να έχουν αποφασίσει τη λήξη του πολέμου. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν η Ουκρανία και η Ρωσία, η οποία βομβαρδίζει κάθε μέρα όλο και περισσότερες ουκρανικές περιοχές. Σε κάθε πόλεμο, η καθημερινότητα, όπως τη γνωρίζαμε, αλλάζει άρδην, καθώς είναι απαραίτητη και αναπόφευκτη η προσαρμογή στη νέα τάξη πραγμάτων. Τα θύματα τόσο της πρώτης γραμμής στη μάχη όσο και οι άμαχοι και τα παιδιά βάλλονται από κάθε γωνιά της χώρας, δίχως να γνωρίζουν όχι απλά ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις τους, αλλά και αν θα ξημερώσει η επόμενη μέρα για τους ίδιους.
Ωστόσο, όταν έρχεται η συζήτηση για την τροφή και τις εισαγωγές – εξαγωγές των σιτηρών, τα πράγματα περιπλέκονται. Λίγο καιρό πριν, μετά με την απόφαση που πάρθηκε σχετικά με την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας, ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin ζητά τη στήριξη του Τούρκου ομολόγου του, Recep Tayyip Erdogan, σχετικά με την επανεκτίμηση της ανάγκης για εξαγωγή ρωσικών σιτηρών, ώστε να καλυφθούν μεγαλύτερες ανάγκες, χωρίς τις δεσμεύσεις της Δύσης που «αναγκάζεται» η Ρωσία να ακολουθεί. Σύμφωνα με τον Ρώσο Πρόεδρο, η ανάγκη σίτισης των πιο φτωχών χωρών οδηγεί τη χώρα σε ανάληψη νέων λύσεων, προκειμένου να συνεργαστούν και με την Τουρκία για την επίτευξη του στόχου.
Η Συμφωνία κατά την οποία επιτράπηκε η εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας λαμβάνει τώρα μία διαφορετική τροπή, καθώς, παρά την υποβολή συνεχών αιτημάτων από την Τουρκία και τον ΟΗΕ, η Ρωσία αρνείται κατηγορηματικά να παρατείνει τον Ιούλιο την ισχύ της Συμφωνίας. Ισχυρίζεται, ακόμα, πως οι ρυθμίσεις κατά τις οποίες στήθηκε η Συμφωνία δεν έχουν ακόμα εφαρμοστεί, οπότε με τον τρόπο αυτό φαίνεται πως η Ρωσία είναι ικανή να «καπελώσει» τις ουκρανικές εξαγωγές σιτηρών, πάντα με τρόπο μη αναστρέψιμο. Η μόνη περίπτωση να επιστρέψει ο Vladimir Putin στην παρούσα Συμφωνία θα είναι όταν η Δύση τηρήσει τις υποχρεώσεις της σχετικά με τις ρωσικές εξαγωγές σιτηρών.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν κυλούν ομαλά για τις ρωσικές εξαγωγές, καθώς ναι μεν οι εξαγωγές της Ρωσίας σε σιτηρά και λιπάσματα δεν αποτελούν στόχο των κυρώσεων που επιβάλλει η Δύση λόγω της εισβολής στην Ουκρανία, αλλά οι περιορισμοί, από την άλλη πλευρά, στις πληρωμές, η οργάνωση της αλυσίδας εφοδιασμού και η ασφάλιση είναι τα εμπόδια που συναντά η Ρωσία και την αποτρέπουν από την αρμονική λειτουργία της παραγωγής. Παρά ταύτα, ενώ αφενός η Ρωσία φέρεται ως αγωνιστής για την αποστολή δωρεάν σιτηρών σε έναν μεγάλο όγκο αφρικανικών χωρών, αγνοώντας και τις κυρώσεις που έχουν λειτουργήσει ως παράλυση για τις θαλάσσιες μεταφορές ύστερα από τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, αφετέρου δεν διστάζει η Ρωσία να βομβαρδίζει επανειλημμένα τα λιμάνια από τα οποία πραγματοποιούνταν μέχρι πρότινος, οι εξαγωγές των ουκρανικών σιτηρών, στις περιοχές μέσω της Μαύρης Θάλασσας και του Δούναβη.
Προκειμένου η Ρωσία να επιδείξει μια καλή θέληση και ένα πρόσωπο ανακωχής, ο Τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan την καλεί σε μια προσπάθεια αποκλιμάκωσης του πολέμου ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα μέρη, ώστε να τονίσει κιόλας πως η Συμφωνία για τα σιτηρά, από την οποία αποφάσισε το Κρεμλίνο να αποχωρήσει, αποτελεί μια γέφυρα προς την επίτευξη της ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες. Αναγνωρίζοντας το ταλέντο των δύο Προέδρων να εξευρίσκουν λύσεις τουλάχιστον συμβιβαστικές ανά τα χρόνια που χαρακτηρίζονται, γεμάτα αναταραχές και ξαφνικές αλλαγές στις πολιτικές ατζέντες, πάντα με τη συνεργασία των δύο χωρών, τώρα φαίνεται πως η Τουρκία επιλέγει να κρατήσει τις αποστάσεις της από τη Μόσχα τις τελευταίες εβδομάδες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Πούτιν: Ζήτησε τη στήριξη Ερντογάν για την εξαγωγή σιτηρών και παράκαμψη δυτικών κυρώσεων, CNN, διαθέσιμο εδώ
- Αποφασισμένη να εκμηδενίσει τις εξαγωγές ουκρανικών σιτηρών η Ρωσία: Πλήττει υποδομές, «απειλεί» ξένα πλοία, Η Καθημερινή, διαθέσιμο εδώ