Της Αριάδνης – Παναγιώτας Φατσή,
Για τους λάτρεις των αστυνομικών μυθιστορημάτων, το όνομα της Camilla Läckberg δεν πρέπει να είναι καθόλου άγνωστο. Η συγγραφέας της πολύ επιτυχημένης σειράς βιβλίων Φιελμπάκα, που είναι εμπνευσμένη από ένα μικρό ψαροχώρι στη Σουηδία με ελάχιστους μόνιμους κατοίκους επέστρεψε το 2023 με την ενδέκατη κατά σειρά ιστορία. Μάλιστα, ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι το χωριό αυτό δεν είναι φανταστικός τόπος, αλλά υπάρχει πραγματικά, και έχει τραβήξει πλέον το ενδιαφέρον χιλιάδων τουριστών, λόγω ακριβώς των βιβλιων της Läckberg, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες και έχουν αποκομίσει σημαντικές βραβεύσεις.
Στο νέο βιβλίο της με τίτλο Ο Κούκος, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Αγγελικής Νάτση, η συγγραφέας επισκέπτεται ξανά τους χαρακτήρες που γνωρίζουμε από τις προηγούμενες δέκα ιστορίες. Παρόλα αυτά τα γεγονότα του βιβλίου είναι αυτοτελή, συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να μην το επιλέξετε αν δεν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα. Στη Φιελμπάκα, λοιπόν, εκτυλίσσεται ακόμη μια ιστορία μυστηρίου, την οποία ο Πάτρικ και η Έρικα, οι οποίοι είναι συνεργάτες αλλά και ζευγάρι, θα προσπαθήσουν να εξιχνιάσουν.
Ένα ζεύγος του χωριού, ο Χένινγκ και η Ελίζαμπεθ, δίνουν μια δεξίωση σε ένα ξενοδοχείο για να εορτάσουν τη χρυσή επέτειό τους, καθώς είναι παντρεμένοι για 50 έτη. Ο Χένινγκ τυγχάνει και αναγνωρισμένος συγγραφέας, συνεπώς παράλληλα με την επέτειό του έχει την αγωνία του αν θα βραβευτεί με το Nobell Λογοτεχνίας, καθώς υπάρχουν πολλές φήμες για αυτό. Παρόλα αυτά, ένας από τους πιο παλιούς γνωστούς και φίλους του ζεύγους Μπάουερ απουσιάζει. Ο Ρολφ είναι φωτογράφος και χρειάζεται όλο τον χρόνο που μπορεί να έχει για να προετοιμαστεί για την έκθεσή του σε γκαλερί της περιοχής.
Το κλίμα του βιβλίου αλλάζει ριζικά όταν ο διάσημος φωτογράφος βρίσκεται δολοφονημένος μέσα στον χώρο της γκαλερί. Τα επόμενα θύματα δεν είναι άλλα από τον γιο και τα εγγόνια του Χένινγκ και της Ελίζαμπεθ, που δολοφονήθηκαν μέσα στον ύπνο τους. Η τοπική αστυνομία ξεκινά αμέσως τις έρευνες για να εξιχνιάσει τους φόνους, χωρίς κανείς αρχικά να γνωρίζει αν αυτοί συνδέονται. Ποιος άραγε έχει λόγο να δολοφονήσει μια διάσημη προσωπικότητα της περιοχής και τα συγγενικά πρόσωπα ενός αναγνωρισμένου συγγραφέα και πώς συνδέονται όλα αυτά με τις τύχες των θυμάτων;
Στο μεταξύ, η Έρικα Φαλκ, συγγραφέας, προσπαθεί να βρει έμπνευση για το βιβλίο που γράφει. Έτσι, χωρίς η ίδια να το περιμένει θα οδηγηθεί σε ένα έγκλημα που έγινε το 1980 και δεν εξιχνιάστηκε ποτέ. Μια τρανς γυναίκα, η Λόλα, και η εξάχρονη κόρη της είχαν δολοφονηθεί τότε στη Στοκχόλμη. Η Έρικα θα μάθει για αυτήν την υπόθεση όταν πάει να παρηγορήσει τη σύζυγο του δολοφονημένου Ρολφ, τη Βίβιαν. Εκεί θα δει για πρώτη φορά τη φωτογραφία της Λόλα, η οποία ήταν κάποτε φίλη του Ρολφ, αλλά και της οικογένειας Μπάουερ, και θα μάθει για τη δολοφονία της ίδιας και της κόρης της. Η Έρικα αποφασίζει ότι θέλει να αποδώσει δικαιοσύνη για αυτές τις δύο θηλυκότητες που έχασαν τη ζωή τους χωρίς να οδηγηθεί κανένας στη δικαιοσύνη. Το πάθος της για τη συγγραφή επιστρέφει και ξεκινά ένα ταξίδι προς τη Στοκχόλμη για να βρει περισσότερα στοιχεία.
Η Έρικα Φαλκ λειτουργεί σε αυτό το βιβλίο καταλυτικά, καθώς εμφανώς πρόκειται για ένα alter ego της ίδιας της συγγραφέως. Μέσα από την Έρικα, η συγγραφέας παρουσιάζει πολλά κακώς κείμενα της ζωής ενός λογοτέχνη, όπως τα καθημερινά προβλήματα, τις συνεννοήσεις με τους εκδοτικούς οίκους, την ανάγκη για δημόσιες σχέσεις, αλλά και το γεγονός ότι ορισμένοι συγγραφείς αποκτούν ένα υπεροπτικό ύφος μετά την επιτυχία τους. Μέσα από την καθημερινή τους οικογενειακή ζωή, η Έρικα και ο Πάτρικ δεν είναι μόνο δύο αποφασισμένοι ερευνητές, αλλά και δύο ήρωες με έντονη την ανθρώπινη πλευρά τους, που αντιμετωπίζουν παράλληλα τις χαρές και τις λύπες κάθε οικογένειας.
Μια ακόμη αρετή του βιβλίου είναι ότι μέσα από την ηρωίδα της, η συγγραφέας προβληματίζεται για την ορατότητα των περιθωριοποιημένων ομάδων στον δημόσιο διάλογο και στην κοινωνία. Όπως οι δολοφόνοι της Λόλα έμειναν για τόσα χρόνια μετά το έγκλημά τους ελεύθεροι στο βιβλίο, έτσι και πολλές από τις αδικίες και τις κακοποιητικές συμπεριφορές προς τις μειονότητες μένουν ατιμώρητες στην πραγματική ζωή. Η γραφή της Camilla Läckberg ξεφεύγει από την απλή αφήγηση μιας αστυνομικής ιστορίας και προβάλλει τον κοινωνικό της προβληματισμό, χωρίς αυτό να αφαιρεί καθόλου από το σασπένς της ανάγνωσης.
