Της Μαρίας Κουλούρη,
Το γνωρίζετε πως ο Vincent van Gogh όσο ζούσε πούλησε μόνο έναν πίνακα; Οι περισσότεροι ασφαλώς και το γνωρίζετε, καθώς ο Vincent van Gogh πλέον θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης. Η αναγνώρισή του, όμως, συνέβη μετά τον θάνατό του. Το ίδιο συνέβη και με τον εφευρέτη της τηλεόρασης, μιας συσκευής που υπάρχει σε κάθε σπίτι και θεωρείται από τις πιο σημαντικές εφευρέσεις του περασμένου αιώνα, τον Philo Farnsworth. Ίσως το όνομά του να μην είναι ευρέως γνωστό, ωστόσο ο ίδιος αναγνωρίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες της ιστορίας, αν και όσο ζούσε αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες και προβλήματα υγείας. Αυτές τις πληροφορίες μας τις χαρίζει η Μάρω Λεονάρδου στο βιβλίο της Ο κύριος Μ., το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αρμός.
Η Μάρω Λεονάρδου γεννήθηκε το 1965 στο Βελιγράδι της Σερβίας. Σπούδασε στο τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Αθηνών, όμως το 1984 ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο εξωτερικό δελτίο της «Μεσημβρινής». Η δημοσιογραφική της καριέρα είναι πολύ σημαντική, καθώς πρόκειται για μια από τις πιο επιτυχημένες προσωπικότητες της τηλεόρασης, του Τύπου και του ραδιοφώνου. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά, ενώ το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει 7 μυθιστορήματα.
Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο κύριος Μ. –του οποίου το όνομα δεν αναφέρεται ποτέ– «αγκαλιάζει» το όραμα του Farnsworth, την τηλεόραση, και αφοσιώνεται σε αυτή. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ορφανό, ο οποίος μεγάλωσε με τον παππού του σε ένα μικρό νησί, τα Κύθηρα, όταν οι γονείς του σκοτώθηκαν σε δυστύχημα. Μεγαλώνοντας, το «πάθος» του για την τηλεόραση τον οδήγησε σε σπουδές δημοσιογραφίας, ενώ επαγγελματικά απασχολήθηκε ως δημοσιογράφος και παρουσιαστής, ώσπου κατάφερε να αποκτήσει το δικό του τηλεοπτικό κανάλι. Οι πρώτες του σπουδές, ωστόσο, αφoρούσαν τη Νομική, με την οποία, όμως, δεν ασχολήθηκε ποτέ. Όσο ήταν νέος, γνώρισε τον έρωτα της ζωής του, την Αλεξάνδρα, με την οποία, ωστόσο, δεν παντρεύτηκε ποτέ, ενώ με τη γυναίκα που παντρεύτηκε χώρισε σύντομα και απέκτησε 3 παιδιά.
Το βιβλίο δεν χαρακτηρίζεται ως προσωποκεντρικό, καθώς παρουσιάζονται και άλλα πρόσωπα που επηρέασαν άμεσα ή έμμεσα τη ζωή του κυρίου Μ. Αρχικά, η Αλεξάνδρα, ο έρωτας της ζωής του, σπούδασε ζωγραφική στο εξωτερικό και επιστρέφοντας στην Ελλάδα παντρεύτηκε και δημιούργησε τη δική της οικογένεια, ενώ, παράλληλα, έγινε μια πετυχημένη ζωγράφος. Ο γιος της, Δημήτρης Αγαπάκης, είναι ένας συγγραφέας παντρεμένος με τη Μάγδα και έχουν μαζί 3 παιδιά. Ο γάμος τους, ωστόσο, επισκιάζεται από την εξωσυζυγική σχέση του Δημήτρη με τη Σάντρα, η οποία εργάζεται ως παρουσιάστρια στο κανάλι του κυρίου Μ. Αργότερα, ύστερα από παρότρυνση του κυρίου Μ., ο Δημήτρης θα εκλεγεί βουλευτής και θα ακολουθήσει μια πετυχημένη πολιτική καριέρα. Η Μάγδα, η σύζυγος του Δημήτρη, αρχικά βρίσκεται αντιμέτωπη με την επιλόχειο κατάθλιψη, ύστερα από τη γέννηση του τρίτου τους παιδιού. Στη συνέχεια, όμως, κάνει την «επανάστασή» της. Ο πατέρας του Δημήτρη, ο Μιχάλης, είναι ο σύζυγος της Αλεξάνδρας, όμως ελάχιστα απασχολεί και αποτελεί έναν αθόρυβο ήρωα του βιβλίου. Τέλος, ο Αποστόλης είναι ο παιδικός φίλος του κυρίου Μ. και αργότερα ο «άσπονδος» εχθρός του, ο οποίος μισεί τον κύριο Μ. επειδή θεωρούσε την αγάπη του πατέρα του προς εκείνον εύνοια ενάντια στον ίδιο.
Το βιβλίο περιλαμβάνει πρόλογο, 13 κεφάλαια και επίλογο. Οι δύο κεντρικοί άξονες του βιβλίου θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ο κύριος Μ. και ο Δημήτρης Αγαπάκης. Τα δύο αυτά πρόσωπα θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως προσωποποίηση των δύο ιδιοτήτων της συγγραφέως, της δημοσιογραφίας και της συγγραφής, οι οποίες περιλαμβάνουν η καθεμία τον δικό της τόπο ως πηγή έμπνευσης. Εκτός, όμως, από τον χώρο της τηλεόρασης, το βιβλίο παρουσιάζει και θίγει θέματα που αφορούν τις σχέσεις των ανθρώπων, όπως ο ανεκπλήρωτος έρωτας και η απιστία, ενώ με διακριτικό τρόπο θίγεται και ένα θέμα ψυχολογικής φύσης, αυτό της επιλόχειου κατάθλιψης.