Του Γιάννη Τζιβάνη,
Το πρόγραμμα του Erasmus, που διακρίνεται σε Erasmus πρακτική και Erasmus σπουδές, είναι μία κίνηση της Ε.Ε. για την ενίσχυση της εκπαίδευσης, της κοινωνικοποίησης των νέων, της τόνωσης του ευρωπαϊκού αθλητισμού και της πολυπολιτισμικότητας. Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε διάφορες ηλικιακές και κοινωνικές ομάδες, από μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, φοιτητές και αποφοίτους, αλλά και το διδακτικό προσωπικό των πανεπιστημιακών μονάδων.
Το πρόγραμμα Erasmus καθιερώθηκε το 1987, ενώ έως σήμερα έχει σαφώς τροποποιηθεί όσον αφορά διαδικαστικά αλλά και λειτουργικά ζητήματα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα έχουν πάρει μέρος στο πρόγραμμα αυτό πάνω από 13 εκατομμύρια άτομα από όλο τον κόσμο. Κάτι που ίσως προκαλέσει εντύπωση είναι το γεγονός ότι τα 7 γράμματα της λέξης Erasmus είναι τα αρχικά 7 λέξεων και η λέξη αυτή σχηματίζει τη φράση EuRopean Community Action Scheme for Mobility of University Students (Πρόγραμμα Δράσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για την Κινητικότητα των Πανεπιστημιακών Φοιτητών).
Όσον αφορά τώρα την «ερασμίτικη» ζωή και τα όσα πρόκειται κανείς να βιώσει κατά την παραμονή του στη χώρα που πρόκειται να φοιτήσει για 1 ακαδημαϊκό εξάμηνο ή 1 ακαδημαϊκό έτος, ακούγονται πολλά και γίνονται πολλά, αλλά θα έλεγε κανείς ότι αξίζει απλά να αναφερθούν τα βασικότερα. Πιο αναλυτικά, για 6 περίπου μήνες οι «ερασμίτες» έχουν μια αρκετά ξέγνοιαστη φοιτητική ζωή, αφού, σύμφωνα με τα λεγόμενα όλων όσοι έχουν μετακινηθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι ακαδημαϊκές υποχρεώσεις μένουν λίγο πίσω και στο προσκήνιο έρχονται τα ταξίδια, η γνωριμία με καινούρια μέρη, η κοινωνικοποίηση με παιδιά από άλλες χώρες και η διαρκής γνωριμία με νέα πράγματα (συνήθειες, παραδόσεις, γευστικές επιλογές).
Φημολογείται ότι οι καλύτερες επιλογές είναι η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Πολωνία και για όσους έχουν μια οικονομική άνεση το Παρίσι. Αυτό συμβαίνει, καθώς στα μέρη αυτά τα πάρτι είναι αναρίθμητα, οι χώρες και οι περιοχές γύρω από τα μέρη αυτά είναι πολλές και το βασικότερο… οι «ερασμίτες» που βρίσκονται εκεί είναι πάρα πολλοί. Στο πρόγραμμα του Erasmus, αλλά και στην καλοπέραση κατά τη διάρκεια της «ερασμίτικης» ζωής βοηθούν κατά πολύ και οργανισμοί, όπως είναι το E.S.N. της κάθε χώρας που διοργανώνει εκδρομές στις γύρω περιοχές με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος.
Ωστόσο, για κακή τύχη των φοιτητών πριν το όνειρο της «ερασμίτικης» ζωής, το τρέξιμο είναι πάρα πολύ και η γραφειοκρατία υπέρογκη, γεγονός που ωθεί ορισμένους να αφήσουν τη διαδικασία στη μέση και να μην συμμετάσχουν. Όσοι, όμως, καταφέρουν να φέρουν εις πέρας τον «μαραθώνιο» της ελληνικής γραφειοκρατίας αποζημιώνονται με τον καλύτερο τρόπο και καταλήγουν να μη θέλουν να γυρίσουν πίσω (ισχύει πλειοψηφικά, σαφώς υπάρχουν και εξαιρέσεις).
