Της Ελένης Σολδάτου,
Στο σημερινό άρθρο μεταφερόμαστε στη Θεσσαλία, γνωστή για τα φυσικά της τοπία, καθώς και για τις εντυπωσιακές πεδιάδες της, όπως είναι ο Θεσσαλικός κάμπος, για τα ποτάμια της με πιο γνωστό τον Πηνειό, αλλά και για την επιβλητική οροσειρά της Πίνδου στα νότια της Θεσσαλίας και πολλά άλλα θέλγητρα άξια θαυμασμού, όπως εκκλησίες, μοναστήρια και γεφύρια με ένα από τα πιο γνωστά, το πέτρινο γεφύρι του Αγίου Βησσαρίωνα, στις πύλες της Θεσσαλίας!
Το πέτρινο γεφύρι ανεγέρθηκε το 1514, με χορηγία του τότε μητροπολίτη της Λάρισας και του Αγίου της ορθόδοξης εκκλησίας, Βησσαρίωνα Β΄, ως μέσο για την εξυπηρέτηση μετακίνησης μεταξύ Θεσσαλίας και Ηπείρου, κυρίως για εμπορικές συναλλαγές. Έχει την ιδιαιτερότητα να βρίσκεται ανάμεσα στα εντυπωσιακά βουνά των Τρικάλων Κόζιακας και Ίταμος, τα οποία βρίσκονται στις πύλες εισόδου της περιοχής και τα διασχίζει ο Πορταϊκός ποταμός. Το εν λόγω μονοτοξωτό γεφύρι απέχει 2 χιλιόμετρα από την δυτική μεριά της πύλης και μόλις 20 λεπτά από τα Τρίκαλα. Αποτελείται από ψαμμίτη και ασβεστόλιθο, εξ ολοκλήρου από πέτρα, για αυτό και προκύπτει η ονομασία «πέτρινο γεφύρι».
Βασικό χαρακτηριστικό της είναι ότι είναι το ημικυκλικό τόξο της το οποίο ανάγεται στα 29 μέτρα και το πλάτος, στα 2,10 μέτρα, το ύψος του φτάνει στα 13 μέτρα με συνολικό μήκος 65,67 μέτρα. Σήμερα, είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα γεφύρια στα Βαλκάνια και κατέχει τη θέση της δεύτερης μεγαλύτερης τοξωτής γέφυρας στη Θεσσαλία, και μάλιστα με το μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον, καθώς και πολλοί λάτρεις της πεζοπορίας απολαμβάνουν τις διαδρομές μεταξύ των γύρω περιοχών της Θεσσαλίας, μέσα από τις εντυπωσιακές γέφυρες της.
Ο Άγιος Βησσαρίωνας Β΄, υπό τη χορηγία του οποίου ανεγέρθηκε η πέτρινη γέφυρα, γεννήθηκε στις πύλες της Θεσσαλίας (1490-1540) και υμνείται από την ορθόδοξη εκκλησία ως πολιούχος στην Καλαμπάκα. Από την ηλικία των 10 χρόνων, ασχολήθηκε με τον μοναχισμό και υποτάχθηκε στον αρχιεπίσκοπο Μάρκο, στα Τρίκαλα, κάτι που τον οδήγησε αργότερα να κατέχει το αξίωμα του επισκόπου, και μετά από τον θάνατο του πρεσβύτερου Μάρκου να αναλάβει τα καθήκοντα του τέως. Ο ίδιος έγινε περισσότερο γνωστός για τα αξιοσημείωτα εθελοντικά έργα που εκπόνησε στις γύρω περιοχές της γενέτειρας του, όπως η ανέγερση πολλών ναών με το πιο γνωστό η εκκλησία της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ή αλλιώς Μονή Δουσίκου, αλλά και πολλά γεφύρια πάνω από τους ποταμούς της γύρω περιοχής όπως του Πορταϊκού, του Πηνειού κ.ά. Επίσης, αξιοσημείωτα είναι τα θρησκευτικά και κοινωνικά έργα που πραγματοποιήθηκαν επί των ημερών του, όπως η εξαγορά πολλών χριστιανών από την κατοχή των Τούρκων και για την επαναφορά της ευταξίας στην ορθόδοξη εκκλησία. Λόγω όλων αυτών των έργων του, λοιπόν, θεωρείται το πιο αγαπητό πρόσωπο στη Θεσσαλία. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 13 Σεπτεμβρίου 1540 και τιμάται από την ορθόδοξη εκκλησία στις 15 του ίδιου μήνα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Άγιος Βησσαρίων, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
- Το πέτρινο γεφύρι του Αγίου Βησσαρίωνα στην Πύλη Τρικάλων, thesekdromi.gr, διαθέσιμο εδώ
- Το πέτρινο γεφύρι που ένωσε το 1514 τη Θεσσαλία με την Ήπειρο. Είναι έργο του Αγίου Βησσαρίωνα που γεφύρωσε το φαράγγι, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
