Της Μαρίλιας Μπλέτσα,
Ο Φώτος Γιοφύλλης, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Σπύρος Μουσούρης, υπήρξε ποιητής, δημοσιογράφος, μεταφραστής, ζωγράφος και γλύπτης με ένα τεράστιο έργο σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες. Γεννημένος το 1887-1981 στην Κέρκυρα και με σπουδές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αλλά και μαθήματα ζωγραφικής και γλυπτικής στην Καλλιτεχνική Σχολή, ανέλαβε τα καθήκοντα διευθυντή στα περιοδικά Αιτωλικά Γράμματα, Ελεύθερα Επτάνησα, Εφημερίς των Ιθακησίων, Οικονομική Ζωή. Ιδρυτής υπήρξε στα περιοδικά Πολιτισμός, και Πρωτοπορία. Τιμήθηκε με του Α΄ Βραβείο της Ελληνικής Γλωσσικής Εταιρείας και ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών, της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός του Συλλόγου Αρχαίου Δράματος Ευριπίδης και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, ασχολήθηκε με την ιστορία της νεοελληνικής τέχνης, μετέφρασε τραγωδίες, ενώ έγραψε και θεατρικά έργα.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο νησί της Κέρκυρας, ενώ η οικογένεια είχε ρίζες από την Κρήτη και καταγωγή από την Ιθάκη, το λατρεμένο του νησί, το οποίο ο ίδιος θεωρούσε πατρίδα του. Ο πατέρας του ήταν ειρηνοδίκης και ο ίδιος παρακολούθησε κάποια μαθήματα τόσο στη Νομική όσο και στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών χωρίς, ωστόσο, να αποκτήσει ποτέ πτυχίο.
Την περίοδο της Κατοχής, ο Γιοφύλλης υπήρξε ένας από τους Έλληνες συνεργάτες του περιοδικού Κουαδρίβιο. Στην ουσία πρόκειται για την ελληνική έκδοση ενός ιταλικού περιοδικού που προήγαγε την ελληνοϊταλική συνεργασία και πραγματευόταν πολιτιστικά ζητήματα. Στην εν λόγω εφημερίδα έγραφαν και άλλα μεγάλα πνευματικά ονόματα της εποχής όπως ο Ξενόπουλος, ο Αργυρόπουλος, ο Κόντογλου και ο δημοσιογράφος Νίκος Γιοκαρίνης.
Τη νύχτα της 1ης Αυγούστου του 1944 συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Τόσο ο Άγγελος Σικελιανός όσο και ο Μελής Νικολαΐδης, οι άνδρες που στελέχωναν τις θέσεις του Προέδρου και του Ταμία αντίστοιχα, στην εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, κατέβαλαν σημαντικές προσπάθειες για την επίτευξη της αποφυλάκισής του, η οποία εν τέλει πραγματοποιήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1944.
Πολλά από τα έργα του Φώτου Γιοφύλλη χαρακτηρίζονται από το καλλιτεχνικό κίνημα του Φουτουρισμού. Ο Φουτουρισμός έχει παρουσιαστεί ως το πιο θορυβώδες κίνημα των αρχών του 20ου αιώνα που επέφερε πολλές αλλαγές, καθώς απέρριπτε όλες τις πάγια καθιερωμένες αξίες, αλλά και τους θεσμούς γύρω από αυτές. Είναι καλλιτεχνικό κίνημα στον χώρο της λογοτεχνίας και της τέχνης που δημιουργήθηκε από μια ομάδα νέων Ιταλών συγγραφέων και άλλων καλλιτεχνών. To κίνημα απευθυνόταν στο ευρύ κοινό, στις μεγάλες πόλεις και γενικότερα στον τρόπο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Επιχειρεί να αποδώσει εντυπώσεις και αισθήματα, να γκρεμιστεί μια τέχνη του παρελθόντος και να δημιουργηθεί μία τέχνη προσαρμοσμένη στον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Τον Φώτο Γιοφύλλη μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως έναν λυρικό ποιητή που εντάσσεται στην περίφημη μεσοπολεμική γενιά του ’20 και ’30. Οι ποιητικές συλλογές του είναι: Αρχοντικά (1913), Άι-Νικόλας κι ο φτωχός άρχοντας (1914), Συνθέματα (1916), Καινούργιες τερτσίνες (1917), Το τραγούδι της κοντέσας (1920), Ανησυχίες (1923), Μοντέρνες αγάπες και χρώματα (1926), Η τελευταία ώρα του σονέτου (1928), Το τάραγμα του νερού (1934), Αγώνες κι αγωνίες (1946), Το τραγούδι της Αθήνας (1947), Δαιδάλεα (1950), Ποίηση μισού αιώνα (1954). Συνολικά συνέγραψε 76 τόμους βιβλίων, ενώ πολλά από τα κείμενά του έχουν ενταχθεί σε ανθολογίες. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1981 στην Αθήνα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Φώτος Γιοφύλλης, biblionet.gr, διαθέσιμο εδώ
