Της Άννας-Νικολέτας Γρίβα,
Όποιος παρακολουθεί τις ειδήσεις ή χρησιμοποιεί έστω και για λίγο καθημερινά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα γνωρίζει την ιστορία του υποβρυχίου “Titan”, την πολυήμερη έρευνα που ακολούθησε την απώλεια επικοινωνίας με τους επιβαίνοντες, αλλά και το τραγικό τέλος που βρήκε η ιστορία αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, όπως ανακοινώθηκε πριν από δύο ημέρες. Το υποβρύχιο υπέστη ενδόρρηξη.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, οι ειδησεογραφικές εταιρείες παρέμεναν σε συνεχή εγρήγορση, φροντίζοντας να ενημερώσουν άμεσα για την οποιαδήποτε εξέλιξη, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν πλημυρίσει από δημοσιεύσεις, μεταξύ των οποίων και της ίδιας της αμερικανικής εταιρείας OceanGate Expeditions, που διαχειριζόταν το υποβρύχιο.
Οι δημοσιεύσεις, όμως, δεν αφορούσαν μονάχα τις προσπάθειες διάσωσης που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Πολλές ήταν αυτές που εστίαζαν στους επιβαίνοντες, οι οποίοι αποτελούνταν από τον ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, Stockton Rush, τον Βρετανό επιχειρηματία και πιλότο Hamish Harding, τους Shahzada και Suleman Dawood, πατέρα και γιο, μέλη εξέχουσας οικογένειας του Πακιστάν και τον Paul-Henry Nargeolet, πρώην αξιωματικό του γαλλικού ναυτικού.
Πατώντας μία από αυτές τις δημοσιεύσεις, διαπίστωσα ότι τα σχόλια των χρηστών ήταν πολύ διαφορετικά από τα αναμενόμενα, αφού δεκάδες ήταν αυτοί που αντί να ελπίζουν στην εύρεση του υποβρυχίου, με τους επιβαίνοντες ζωντανούς, εύχονταν τον θάνατό τους, με την πρόφαση πως το ταξίδι αυτό ήταν εξαιρετικά ακριβό, πως με τα λεφτά που διέθεσαν σε αυτό θα μπορούσαν να έχουν βοηθήσει τους απόρους, πως πήραν αυτό που τους άξιζε…
Τέλος, αρκετές ήταν και οι δημοσιεύσεις που συνέκριναν την τραγωδία αυτή με το πρόσφατο ναυάγιο στην Πύλο, επισημαίνοντας ότι το «υποβρύχιο των εκατομμυριούχων» έλαβε πολύ μεγαλύτερη ειδησεογραφική κάλυψη από το ναυάγιο με τους εκατοντάδες πρόσφυγες.
Η ερώτηση η δική μου είναι: γιατί θα πρέπει να συγκρίνουμε δύο τραγωδίες; Η αλήθεια είναι πως πράγματι, στα ξένα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ναυάγιο της Πύλου δεν γνώρισε παντού τα πρωτοσέλιδα, αν και θα έπρεπε. Η αλήθεια, όμως, είναι, επίσης, ότι η κάλυψη μίας είδησης δεν θα έπρεπε να σημαίνει την αφάνεια μίας άλλης. Επιπλέον, η αλήθεια είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις επρόκειτο για ανθρώπινες ζωές, εκ των οποίων καμία δεν αξίζει περισσότερο απ’ την άλλη. Η ανθρώπινη ζωή, είναι ζωή.
Σε όσους λοιπόν, χάρηκαν ή και αδιαφόρησαν για τον φρικτό θάνατο πέντε ανθρώπων, μεταξύ των οποίων κι ο 19χρονος γιος της οικογένειας Dawood, θα απευθύνω την εξής ερώτηση: πού πήγε η ανθρωπιά σας;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
-
Υποβρύχιο Titan: Η καταστροφική σύνθλιψη και οι έρευνες, tanea.gr, διαθέσιμο εδώ
