Της Χρυσάνθης-Ίριδας Ανεμογιάννη,
Οι θάλασσές μας. Τεράστιες. Απέραντες. Αλλάζουν χρώμα ανάλογα με το φως που τους δίνεις. Γίνονται κατακόκκινες, όταν έχει πανσέληνο. Πλημμυρίδα και άμπωτη μαζί. Μια ήπια παλίρροια. Και εσύ πρέπει να διαλέξεις πλευρά. Και αυτή σου η επιλογή θα είναι καθοριστική. Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, κάθε μέρα. Εξαρτάται από την κίνηση των πλανητών. Και εσύ τόσο μικρός, πρέπει να επιλέξεις μια φορά. Και αν είσαι τυχερός, ίσως να έχεις και δεύτερη ευκαιρία. Δεν συμβαίνει σε όλους. Ούτε στους πιο μεγάλους, ούτε στους πιο έξυπνους, απλά στους τυχερούς. Και πώς ορίζεται η τύχη; Όταν την έχεις με το μέρος σου, δεν σε απασχολεί. Έρχεται όμως και η στιγμή που εύχεσαι να ήξερες. Μπορεί να μην συμβεί ποτέ. Μπορεί να μην είναι σημαντικό, όταν δεν θα έρθει. Μπορεί όμως και να μην σου δώσει ποτέ ξανά δεύτερη ευκαιρία.
Και φτάνουν τελικά 3 μέρες; Μπορεί να φταίει ο συμβολισμός που έχει ο αριθμός. Μαγικός αριθμός. Ίσως να φτάνει όμως και ένα λεπτό. Ο καθένας μετρά διαφορετικά τον χρόνο. Για κάποιους, οι 3 μέρες κρατάνε μια ζωή. Ένα ολόκληρο ταξίδι. Σε μια θάλασσα χωρίς τελειωμό. Χωρίς κανένα προορισμό. Χωρίς λιμάνι. Χωρίς φωτογραφίες. Χωρίς πολλές βαλίτσες. Χωρίς μαγιό και χρώματα. Χωρίς παγωτά και μπάνια στο νησί. Μια μαυρίλα. Ή ένα απέραντο μπλε.
Και δεν θα είσαι από αυτούς που μπερδεύουν την πλώρη με την πρύμνη. Δεν θα είσαι όμως ούτε και εκείνος που κοιμάται στα αμπάρια. Εκείνη τη στιγμή θα νιώσεις ίσως ο πιο πλούσιος. Γιατί το ταξίδι σου θα αξίζει περισσότερο από την μέχρι τότε ζωή σου. Σαν κρουαζιέρα θα ’ναι. Σαν μια νέα αρχή. Και μέσα στο σκοτάδι εσύ θα λάμπεις. Εσύ θα είσαι το πλήρωμα, εσύ και τα κουπιά. Και δεν θα πειράζει, αν δεν ξέρεις. Ευκαιρία να μάθεις αν τα καταφέρεις.
Ξεκίνα το ταξίδι σου. Ακόμα και αν δεν θες. Δεν έχει τόση σημασία τι θες. Και άλλοι δεν ήθελαν. Και δεν έφτασαν ποτέ. Εσύ ίσως και να φτάσεις. Φαίνεσαι κάπως πιο τυχερός. Πορεύσου έτσι, με την τύχη στο ένα χέρι και το άλλο ελεύθερο, μήπως χρειαστεί στην ανάγκη να κάνεις και κουπί.
Όμορφος ήταν ο βυθός. Από πάντα. Ό,τι ενοχλεί το αφαιρούμε. Ψάρια είναι, άνθρωποι είναι, δεν έχει τόση σημασία. Καλό ταξίδι να έχεις και εσύ.
