Της Νικόλ Καστόρα,
Κάποιοι άνθρωποι είναι χαρισματικοί, μοναδικοί, κουβαλούν μια δόση τρέλας, προχωρούν με τον δικό τους τρόπο, δεν σμιλεύονται σε καλούπια, ούτε ακολουθούν το ρεύμα της εποχής, γιατί τους παρασέρνει το δικό τους ρεύμα! Στις 9 Ιουνίου του 1963, λοιπόν, γεννιέται ένα τέτοιο παιδί στην πολιτεία του Κεντάκι, ονόματι Johnny Depp. Η μητέρα του ήταν σερβιτόρα, ο πατέρας του μηχανικός και εκείνος ήταν το μικρότερο από τα 4 παιδιά, υπήρχαν πολλές οικονομικές δυσκολίες. Και, όμως, ποιος θα το φανταζόταν, πως ένα παιδί από το Κεντάκι θα γινόταν ένας μοναδικά καταξιωμένος ηθοποιός και θα άφηνε το δικό του στίγμα στην ιστορία του κινηματογράφου!
Η ζωή του απέφευγε επιδεικτικά τον δρόμο του σινεμά. Στα 16 παράτησε το σχολείο, δούλευε σε ευκαιριακές δουλειές, προκειμένου να ζήσει, και έπαιζε πολλή μουσική. Κάτι που δεν έχει σταματήσει να κάνει ακόμη και σήμερα! Το 1980 συνόδευσε έναν φίλο του για casting στην ταινία Ο εφιάλτης στον δρόμο με τις λεύκες και, τελικά, κέρδισε ο ίδιος τον ρόλο, σίγουρα όχι από τύχη! Έγινε εφηβικό crash και ευρέως γνωστός από τη σειρά 21 jump street, έτσι καθιερώθηκε το 1990 στον Ψαλιδοχέρη. Ακολούθησαν πολλές ακόμα σπουδαίες ταινίες, όπως το Benny and Joon, το Sleepy Hollow, το Τι βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ, το Blow και, φυσικά, το 2003 έγραψε τη δική του ιστορία στον ρόλο του Captain Jack Sparrow, του αγαπημένου πειρατή όλων των εποχών.
Μετά ακολούθησαν και άλλες 4 ταινίες, εξαιτίας της μοναδικότητας του παιξίματος του Depp που αγαπήθηκε και συνεχίζει να αγαπιέται από μικρούς και μεγάλους. Μπορεί με τον ρόλο του Jack Sparrow να ξεχώρισε από όλους τους υπόλοιπους ηθοποιούς και πάντα όταν ακούμε το όνομά του να τον συνδέουμε αυθόρμητα στο μυαλό μας με τον Captain Jack, όμως έχει υποδυθεί πολλούς ακόμα σημαντικούς ρόλους. Το μεγαλύτερο προσόν του Johnny είναι πως δεν φοβάται να τσαλακωθεί (να βάψει τα μαλλιά του, να παχύνει, να αδυνατίσει ή ακόμα και να μεταμορφωθεί σε σημείο που δεν μπορείς να τον αναγνωρίσεις), αν και κάλλιστα θα μπορούσε να ξεχωρίσει μόνο από την ομορφιά του. Ο Johnny, όμως, ποτέ δεν θέλησε να τον θυμούνται για την εξωτερική του εμφάνιση. Πάντα αναζητούσε και αναζητά ρόλους που θα αγγίζουν είτε κωμικά, όπως συνηθίζει, είτε δραματικά.
Αυτό, άλλωστε, φαίνεται από την τεράστια γκάμα ρόλων που έχει υποδυθεί, οι οποίοι άλλοτε μάς κάνουν να βάλλουμε τα κλάματα από τα γέλια και άλλοτε μας συγκινούν με έναν μοναδικά εκλεπτυσμένο τρόπο. Φυσικά, όταν συνδυάζει γέλιο και δάκρυ μαζί, το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό. Ας θυμηθούμε τρεις ταινίες του, οι οποίες, αν και δεν είναι οι πιο εμπορικά γνωστές του, μάς αποπνέουν έναν άλλον αέρα…
1.Ψάχνοντας την Χώρα του Ποτέ (2004)
Το Finding Neverland είναι μια βιογραφική ταινία, η οποία αφηγείται τη ζωή του James Barry, του συγγραφέα που μάς χάρισε το παραμύθι όλων των εποχών, αυτό του Peter Pan. Η ταινία εστιάζει στη σχέση που αναπτύσσει ο Barry, ο οποίος είναι πνιγμένος σε έναν γάμο χωρίς έρωτα και φαντασία, με την οικογένεια Davis και, συγκεκριμένα, με τη Silvia, η οποία είναι χήρα κι έχει τέσσερις γιους: Jack, Michael, George και Peter. Ο Barry ερωτεύεται βαθιά και αληθινά τη Silvia και συνδέεται με τα παιδιά, ουσιαστικά, σαν να ήταν πατέρας τους, ειδικά με τον Peter. Για αυτό, άλλωστε, θα δώσει και το όνομά του στον πρωταγωνιστή του έργου του.
Φυσικά, η κοινωνία, η μητέρα της Silvia και η γυναίκα του Barry προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να αποτρέψουν την αγάπη που αισθάνονται. Σαφώς, ακόμα και η κοινωνία της Βικτωριανής εποχής μοιάζει μικρό εμπόδιο μπροστά στο εμπόδιο του θανάτου, που τους πολιορκεί… Η τελευταία σκηνή του Barry και της Silvia, στην οποία της εκπληρώνει την υπόσχεσή του και την πηγαίνει στη Χώρα του Ποτέ, επιβεβαιώνει πως η πραγματική αγάπη μπορεί να υπάρξει και δύο αδελφές ψυχές να συναντηθούν. Μια ξεχωριστή ταινία, που, δυστυχώς, λίγοι γνωρίζουν, κρύβει υπέροχα συναισθήματα και μηνύματα, τα οποία θα σας συγκινήσουν και θα σας αγγίξουν. Η ταινία έλαβε 7 υποψηφιότητες για Oscar, ανάμεσά τους για Α’ ανδρικό ρόλο και καλύτερη ταινία. Άδικα, κέρδισε μόνο εκείνο της καλύτερης μουσικής επένδυσης. Ο συναισθηματισμός του Johnny είναι ο καταλληλότερος για τον ρόλο του Barry και, φυσικά, με συμπρωταγωνίστρια την Kate Winslet και τον Dustin Hoffman δίπλα τους μάς χαρίζουν μία μαγική ταινία.
2. Δημόσιος Κίνδυνος (2009)
Οι γκανστερικές ταινίες και, ειδικότερα, οι βιογραφίες προσελκύουν πάντα το κοινό. Συνήθως, έχουν αρκετή βία, αγωνία, extreme όπλα και πρωταγωνιστές που προξενούν τον φόβο. Και αν υπήρχε μία ταινία που ο πρωταγωνιστής ήταν ένας gangster με ευγενικό πρόσωπο, με ήθος σαν του Robben των δασών και με απόλυτα ειλικρινή και τρυφερά συναισθήματα για μία γυναίκα, δεν θα ήθελες οπωσδήποτε να τη δεις; Ε λοιπόν, αυτός ο διαφορετικός gangster δεν είναι άλλος από τον Johnny στη βιογραφική ταινία Public Enemy, στον ρόλο του John Dillinger. Μια ταινία που θα εκτοξεύσει την αγωνία σας στα ύψη και θα σας συγκινήσει στον τελευταίο αποχαιρετισμό του Dillinger στην Billie (Cotillard), που πάει κάπως έτσι… «Αντίο μαυροπούλι μου», όπως και το τραγούδι (για όσους γνωρίζετε το κρυφό μήνυμά τους και για όσους θέλετε να το μάθετε). Φυσικά, δίπλα σε έναν καλό πάντα πρέπει να υπάρχει και ένας εξίσου «καλός» κακός. Και αυτός δεν είναι άλλος, από τον Christian Bale, στον ρόλο του πράκτορα του F.B.I.
3. Minamata (2020)
Το Minamata διηγείται την αληθινή ιστορία του φωτογράφου Eugene Smith, ο οποίος ταξιδεύει στην Ιαπωνία το 1971 ως απεσταλμένος του “Life”, προκειμένου το ρεπορτάζ του να ξεσκεπάσει τους ανθρώπους που μολύνουν τα νερά της περιοχής και για αυτόν τον λόγο τα παιδιά γεννιούνται με κινητικές δυσκολίες. Ο Johnny, αγνώριστος, μας χαρίζει μια συγκλονιστική ερμηνεία σε μια ταινία που θίγει φλέγοντα ζητήματα, όπως την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την ελευθερία των ανθρώπων, τον προσωπικό αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία και τα κρυφά παιχνίδια που «παίζουν» οι Κυβερνήσεις. Η αληθινή σκηνή της μητέρας στη μπανιέρα, η οποία κρατάει το ανάπηρο κοριτσάκι της, ενώ τις φωτογραφίζει ο Johnny με το θλιμμένο του βλέμμα είναι συγκλονιστική!
O Johnny μπορεί να έγινε 60 και να μάς έχει χαρίσει πολλές ανεξίτηλες ερμηνείες, αλλά ακόμη είναι εδώ, γιατί «δεν έφυγε ποτέ», όπως είπε ο ίδιος στην τελευταία του συνέντευξη στις Κάννες. Ο πιο… αντιστάρ ηθοποιός, με το μοναδικά μελαγχολικό βλέμμα, αν και έχει τους δικούς του δαίμονες και τα δικά του εμπόδια, δεν σταματάει ποτέ να προσπαθεί να μας «μιλήσει» μέσα από τις ταινίες του, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
