Της Μαρίας Κουλούρη,
Το ανθρώπινο μυαλό έχει δεχτεί κατά καιρούς πολλές παρομοιώσεις. Πότε είναι μια απέραντη θάλασσα στην οποία βυθίζονται αμέτρητες σκέψεις, πότε είναι ένα ατέρμονο ταξίδι με πολλούς και διαφορετικούς επιβάτες και πότε είναι ο «αέναος» ουρανός από τον οποίο περνούν και χάνονται σαν τα αμέτρητα σύννεφα οι σκέψεις. Όλα αυτά, όμως, ακούγονται για πολλούς ολίγον τι «λυρικά». Τι θα μπορούσε να είναι το μυαλό στην καθημερινή μας ζωή; Μα φυσικά ένα πλυντήριο! Έτσι υποστηρίζει ο Χρήστος Βερνάρδος στο βιβλίο του με τίτλο Συμβουλές για αναίμακτα διαζύγια: Εγχειρίδιο πρόπλυσης σκέψεων, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αρμός. Ο συγγραφέας παραλληλίζει με τον πιο περίτεχνο και χιουμοριστικό τρόπο το μυαλό με ένα πλυντήριο και τις σκέψεις με ρούχα. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο κόσμος είναι ένα τεράστιο πλυντήριο και γυρνάει […] Πλυντήριο λοιπόν που χωρά όλες τις σκέψεις, βρώμικες και μη, χρωματιστές, λευκές, σκονισμένες, λεκιασμένες και ξεθωριασμένες μαζί».
Αποτελεί το δεύτερο βιβλίο του, ενώ το πρώτο, Οι περιπέτειες ενός δύτη στα δίχτυα της ανυπαρξίας, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2021. Ο Χρήστος Βερνάρδος είναι γεννημένος το 1978 και έχει μεγαλώσει στην Αθήνα, ενώ γράφει από πολύ μικρή ηλικία στίχους, ιστορίες και ποιήματα. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, στη σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, αλλά και στο Aston University του Birmingham. Εργάστηκε και ως μπασίστας κατά τη διάρκεια των σπουδών του και μετά την ολοκλήρωσή τους επέστρεψε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να εργάζεται περιστασιακά ως μουσικός, αλλά ξεκίνησε να εργάζεται και ως λογιστής. Από το 2010 ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, ενώ στο έργο του περιλαμβάνονται ποιήματα, πεζά και τραγούδια.
Το βιβλίο Συμβουλές για Αναίμακτα Διαζύγια: Εγχειρίδιο πρόπλυσης σκέψεων ενδείκνυται για το αναγνωστικό κοινό που έχει ανάγκη από κάτι ρεαλιστικό και καθημερινό. Οφείλω να ομολογήσω πως, αν η δομή ενός βιβλίου είναι «βαριά», με κάνει να χρειάζομαι αρκετό χρόνο, ώστε να το ολοκληρώσω, όμως στο συγκεκριμένο δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ίσως χρειάστηκαν 1-2 ώρες, όσο, δηλαδή, και μια ταινία, η οποία μας παρουσιάζει 24 αυτοτελείς ιστορίες ηρώων της καθημερινότητας. Άλλωστε, ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει: «24 ιστορίες για τις 24 ώρες που χρειάζεται το γαλάζιο πλυντήριο με τις σκέψεις μας για να γυρίσει γύρω από τον εαυτό του». Η εγρήγορση που προκαλεί στον αναγνώστη αυτός ο τρόπος οργάνωσης συμβάλλει στο να διαβάζεται το βιβλίο γρήγορα και ευχάριστα, αφού τελειώνοντας την εκάστοτε ιστορία, δημιουργείται το αίσθημα επιθυμίας ανάγνωσης της επόμενης. Και της επόμενης, και της επόμενης… Αυτό το αίσθημα είναι παρόμοιο με το γνώριμο σε όλους μας αίσθημα, που δημιουργείται όταν παρακολουθούμε ένα επεισόδιο μιας αγαπημένης σειράς, λέγοντας πως θα είναι το τελευταίο, όμως, στην πραγματικότητα, τελειώνουμε όλη τη σεζόν!
Όλες οι ιστορίες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι δεν παρουσιάζουν αναμενόμενο τέλος, τις κάνει ανατρεπτικές και αρκετά χιουμοριστικές, ενώ δεν λείπουν και σημαντικά συμπεράσματα μέσα από αυτές σχετικά με σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όπως η βίαιη συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους, η ομοφοβία, η απερίσκεπτη ταχύτητα κ.ά. Οι περισσότερες ιστορίες, ωστόσο, ξεχωρίζουν για το κωμικό τους στοιχείο. Για παράδειγμα, στην ιστορία «Τρίχες» φαίνεται να μονολογεί ένας άντρας εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με το ότι κάποιος άλλος προσελκύει όλη την προσοχή της συζύγου του και πώς της έχει αδυναμία, ενώ εκείνη τον φροντίζει, του παίρνει δώρα, περνάει πολύ χρόνο μαζί του κτλ. Τελικά, η ιστορία καταλήγει με τα λόγια της συζύγου του ανδρός αυτού: «Αγάπη μου, ο καναπές έχει τρίχες από τον Ρούφους, μπορείς να βάλεις σκουπάκι;», κι έτσι καταλαβαίνουμε πως η «ζήλια» αφορά τον σκύλο του ζευγαριού.
Αποτελεί σίγουρα ένα βιβλίο ξεχωριστό και ξέγνοιαστο έχοντας την απαραίτητη ισορροπία ανάμεσα σε χιούμορ και σοβαρότητα, αφού ακόμα και τα κωμικά συμβάντα κρύβουν σημαντικά μηνύματα, τα οποία, ωστόσο, δεν είναι άμεσα δοσμένα, αλλά χρειάζονται περαιτέρω σκέψη. Το «πλυντήριο σκέψεων», λοιπόν, του Χρήστου Βερνάρδου μας παρασύρει, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται και σε εμάς επάλληλες «πλύσεις» σκέψεων.
