Της Ευθυμίας Γκαμπέση,
Οι «Θιασώτες του Ονείρου» παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση Αλλάζουμε Θέσεις; αφιερωμένη αποκλειστικά στα 40 χρόνια λειτουργίας του ΚΕ.Θ.Ε.Α. Μία παράσταση που απεικονίζει και θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, παρουσιάζει προκαταλήψεις, στερεότυπα και ανισότητες, εισχωρεί σε βάθος στον συναισθηματικό μας κόσμο, αποκαλύπτει διαστάσεις της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς και, πάνω από όλα, προβληματίζει και κινητοποιεί το κοινό που την παρακολουθεί. Αναδεικνύεται, επίσης, η ελεύθερη βούληση, η ανάγκη για αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα και αντιδράμε σε αυτά και ο επαναπροσδιορισμός της συμπεριφοράς μας απέναντι στον διπλανό μας.
Τα κείμενα, η σκηνοθεσία, καθώς και η καλλιτεχνική επιμέλεια πραγματοποιήθηκαν από την ηθοποιό, σκηνοθέτρια και καθηγήτρια υποκριτικής Ιωάννα Τάλμπη, ενώ βοήθεια στη σκηνοθέτιδα προσέφεραν οι Άλκηστις Δούμκου και Άρτεμις Μαυρούδη. Επίσης, στη θεατρική παράσταση ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Χριστίνα Κρητικού, Κωνσταντίνος Μπασιάς, Βαλάντης Παπαϊωάννου, Θεμιστοκλής Σεβαστιάδης, Γεώργιος Τριχάκης, Βασιλική Τσιουκαρέλλα, Σοφία Φερεντίνου, Μαρία Φιλίππου και Ουρανία Φωτίου. Στη θέση του ενδυματολόγου είναι ο Κωνσταντίνος Μπασιάς και στην κατασκευή των σκηνικών ο Γεώργιος Τριχάκης. Στην επιμέλεια μουσικής και ήχου είναι η Ιωάννα Τάλμπη, ενώ στον φωτισμό οι Δημήτριος Κωνσταντινίδης και Άλκηστις Δούμκου. Ακόμα, στο video trailer και μοντάζ είναι οι Άλκηστις Δούμκου και Στέφανος Μαυρίδης, στη μουσική του trailer ο Άγγελος Αθανασιάδης και, τέλος, στις φωτογραφίες ο Σταμάτης – Χρύσανθος Νερατζάκης. Η παράσταση έλαβε χώρα στον χώρο τέχνης Surreal Art Space.
Το έργο αποτελείται από εννέα διαφορετικούς μονολόγους και οι πρωταγωνιστές παρουσιάζονται ως καθημερινοί, απλοί άνθρωποι, ο καθένας διαφορετικός με τη δική του ιστορία, τα δικά του προβλήματα και τραύματα. Ο καθένας κουβαλάει το δικό του βάρος και τον «τρώνε» οι δικοί του δαίμονες, έχοντας διαφορετικές εμπειρίες και φόβους. Ο κάθε χαρακτήρας βρίσκεται σε διαφορετικό στάδιο της ζωής, ενώ θίγονται και άλλα θέματα όπως το revenge porn, η ενδοοικογενειακή, οπαδική, ψυχολογική και σωματική βία. Γίνεται λόγος για προσωπικά και κοινωνικά θέματα, που χρήζουν άμεσης και ουσιαστικής προσοχής.
Μία γυναίκα που όλη της τη ζωή δεχόταν αρνητικά σχόλια και προσβολές για τα κιλά της και που πάντα την καθόριζε το βάρος του σώματός της ονειρεύεται να φτάσει, επιτέλους, στο επιθυμητό αποτέλεσμα και να φορέσει το παλτό που τόσο πολύ της άρεσε, παραμερίζοντας τα αρνητικά βλέμματα και τις υποτιμητικές συμπεριφορές. Επιθυμεί να νιώσει καλά για μία φορά με τον εαυτό της και να ξεφύγει από αυτόν τον αέναο και φαύλο κύκλο.
Από την άλλη, εμφανίζεται μία γυναίκα επιχειρηματίας. Διευθύντρια σε μεγάλη επιχείρηση, την οποία χαρακτηρίζουν όλοι ως σκληρή, αυταρχική, απόλυτη και αγενή, δίχως να γνωρίζουν το παρελθόν της. Κρίνουν την ίδια και τον χαρακτήρα της χωρίς να γνωρίζουν ότι κάποτε αυτή η γυναίκα αγάπησε, αλλά πληγώθηκε από τον πρώην σύντροφό της, όταν αυτός δημοσιοποίησε προσωπικές της φωτογραφίες και από τότε δυσκολεύεται να ξανά εμπιστευτεί τους ανθρώπους.
Στον επόμενο μονόλογο απεικονίζεται ένας πρόσφυγας. Αυτός προσπαθεί να βιοποριστεί, έτσι ώστε να προσφέρει φαγητό στην οικογένειά του και να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για να πάνε στο εξωτερικό, αναζητώντας μία καλύτερη δουλειά και μέλλον, δεδομένου ότι στην Ελλάδα οι συνθήκες είναι δύσκολες, αφού αυτός και οι όμοιοί του υφίστανται ακραίο ρατσισμό.
Στη μνήμη του Άλκη έχει προστεθεί στο σενάριο και ένας μονόλογος που αφορά την οπαδική βία. Σε αυτήν τη σκηνή βλέπουμε κάποιους ένθερμους και παρορμητικούς εφήβους να χειροδικούν ενάντια σε έναν αθώο και ήσυχο περαστικό με δίψα για βία, εξαιτίας του φανατισμού τους.
Επιπρόσθετα, ένα αρκετά δυστυχές και συχνό φαινόμενο είναι αυτό του βιασμού. Μιας και έχει πάρει, λοιπόν, τόσο μεγάλες διαστάσεις, ως ένα αρκετά ευαίσθητο θέμα, δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί από αυτήν την παράσταση. Η υπόθεση, όμως, δε σταματάει εδώ, καθώς η πρωταγωνίστρια του συγκεκριμένου μονολόγου τυγχάνει να είναι και ομοφυλόφιλη, πράγμα που δεν χαροποιεί ιδιαίτερα την οικογένειά της. Η μία και μοναδική της αγάπη έχει χαθεί από τη ζωή της εδώ και αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα να μην τους δοθεί η ευκαιρία να ευτυχήσουν σαν ένα «κανονικό» ζευγάρι.
Μέσα σε μία στιγμή πολλά μπορούν να καταστραφούν και ζωές να χαθούν. Ειδικά όταν ένα άτομο βρίσκεται υπό την επήρεια αλκοόλ και οδηγεί. Ένα τροχαίο ατύχημα θεωρείται σίγουρα ένα άδοξο τέλος για να έχει κάποιος, ιδίως όταν αυτός ο κάποιος είναι η μικρή σου αδερφή που τόσο πολύ αγαπάς. Ο θάνατος κρατά μία στιγμή, αλλά οι ενοχές, οι τύψεις και ο πόνος διαρκούν για μία ζωή.
Άλλο ένα επίπονο μεταφορικά και κυριολεκτικά θέμα είναι αναμφίβολα αυτό της ενδοοικογενειακής βίας. Αναλυτικότερα, ο συγκεκριμένος μονόλογος πρόκειται για μία μεσήλικη παντρεμένη γυναίκα, που δέχεται σωματική βία από τον σύζυγό της, ανήμπορη, όμως, να αντιδράσει ή να αλλάξει με κάποιον τρόπο την κατάστασή της προς το καλύτερο. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα, όταν ο σύζυγος μέσα στον παραλογισμό του σκοτώνει τον κατοικίδιο σκύλο της οικογένειας, πράγμα αποκαρδιωτικό για την πρωταγωνίστρια, εφόσον ήταν το μοναδικό της στήριγμα μέσα σε αυτό το βάρβαρο περιβάλλον.
Σε μία παραδοσιακή κοινωνία –όπως είναι η ελληνική– με αντιλήψεις που ανήκουν στο παρελθόν, συχνά είναι δύσκολο να γίνουν ευρέως αποδεκτά τα trans άτομα. Επίσης, η έλλειψη αποδοχής και αγάπης από τους ίδιους τους γονείς δεν βοηθάει ιδιαίτερα στην όλη διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα, η αλλαγή φύλου του ήρωα από άνδρα σε γυναίκα συνέβαλε στην αποξένωση της ίδιας από τον πατέρα της, κάτι που το θεωρεί και το βιώνει ακόμη σαν ανοιχτή πληγή, με μοναδική επιθυμία να αποκατασταθούν κάποτε οι σχέσεις τους.
Τέλος, ανάλογη περίπτωση που υπογραμμίζει τη ρήξη της σχέσης γονέα – παιδιού είναι η ιστορία αυτού του μικρού κοριτσιού, που το μόνο που ήθελε ήταν να τραβήξει την προσοχή της αλκοολικής μαμάς της, με απώτερο στόχο να της χαρίσει έστω και ένα χαμόγελο αντί για την αγάπη που της άξιζε πραγματικά. Η επιρροή που δέχτηκε από τη μητέρα της, η απουσία του πατέρα και τα τραύματα του παρελθόντος που τη στοιχειώνουν ακόμη την οδήγησαν σε μία ζωή με επάλληλους ερωτικούς συντρόφους και επιφανειακές σχέσεις, χωρίς να έχει νιώσει ή λάβει ποτέ την αληθινή αγάπη από κάποιο πρόσωπο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- ΘΕΑΤΡΟ SUREAL – “ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙΣ;” – ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ, thessculture.gr, διαθέσιμο εδώ
