Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Προσβασιμότητα: ένα ζήτημα που απασχολεί ακόμη πολλούς, για το οποίο δεν φαίνεται να έχει βρεθεί οριστική λύση. Τα προβλήματα εισόδου σε κτίρια, υπηρεσίες, οχήματα είναι καθημερινότητα, δυστυχώς, για αρκετούς πολίτες που μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης, ακοής, κινητικά, όπως επίσης και για τις εγκυμονούσες και τους ηλικιωμένους. Πολλές φορές, μάλιστα, οφείλουν να βρουν λύση άμεσα για να ξεπεράσουν το όποιο εμπόδιο προκύπτει, αφού μπορεί να εμποδίζονται από σταθμευμένα οχήματα στις ράμπες των πεζοδρομίων ή από τα τραπεζοκαθίσματα που «κλείνουν» τον χώρο στον οποίο θέλουν να κινηθούν.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε πολίτης παραμένουν, όμως το κατά πόσο αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για τις δραστηριότητές του, από τις πιο απλές έως τις πιο σύνθετες, έχει να κάνει άμεσα και με το περιβάλλον στο οποίο κινείται. Για παράδειγμα, αν η πρόσβαση σε κάποιο κτίριο είναι αδύνατη λόγω έλλειψης υποδομών, αυτόματα αφαιρείται η επιλογή της επίσκεψης στον χώρο αυτό. Επομένως, ανάλογα με τα εμπόδια που υπάρχουν είτε ματαιώνεται είτε διαμορφώνεται εκ νέου το πρόγραμμα του καθενός. Ακριβώς για να αποφύγουν τον επανασχεδιασμό έστω και μιας βόλτας, που αποτελεί μια συνήθεια καθημερινή και απλή για τους περισσότερους ανθρώπους, επικοινωνούν με τους υπεύθυνους του χώρου που επιθυμούν να επισκεφθούν, ώστε να διαπιστώσουν εάν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και, κατ’ επέκταση, ότι όντως μπορούν να χρησιμοποιηθούν, καθώς πολλές φορές οι χώροι για ΑμεΑ καταλήγουν να εξυπηρετούν άλλες ανάγκες από αυτές για τις οποίες έχουν σχεδιαστεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 26 του νόμου 4067/2012 «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός – ΝΟΚ», τα κτίρια που έχουν ανεγερθεί από το 2012 και έπειτα οφείλουν να περιλαμβάνουν ό,τι απαιτείται, ώστε να είναι πλήρως προσβάσιμα, ενώ για όσα οικοδομήθηκαν νωρίτερα προβλέπεται η διαμόρφωση των χώρων τους, προκειμένου να τηρούνται οι κανόνες προσβασιμότητας.
Τώρα που διανύουμε την καλοκαιρινή περίοδο, προστίθεται στη λίστα και η εύρεση κατάλληλης παραλίας για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Το θετικό είναι ότι πλέον, στο πλαίσιο της ισότητας, η πρόσβαση σε κάποιες από αυτές είναι εφικτή, διότι παρέχουν αν όχι όλες, πολλές από τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται, όπως τουαλέτα και ντους, διάδρομο και parking. Έτσι, κάθε λουόμενος έχει τη δυνατότητα να απολαύσει τις ακτές με αυτονομία, χωρίς να απαιτείται η συνοδεία ατόμου – βοηθού.
Φυσικά, για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα, χρειάζεται να γίνουν πολλά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση: από την τήρηση των προδιαγραφών κατά τον σχεδιασμό ενός κτιρίου, μέχρι την παροχή των βοηθημάτων που κρίνονται απαραίτητα για τη διευκόλυνση της κίνησης των ΑμεΑ σε έναν χώρο. Για την ορθότερη πραγματοποίηση των παραπάνω, απαραίτητη είναι και η συνδρομή των ίδιων των ατόμων που παλεύουν για την πρόσβαση σε οποιονδήποτε χώρο, καθώς ακόμα κι αν υποθέτουν οι αρμόδιοι, ποιες είναι οι ανάγκες που πρέπει να εξυπηρετηθούν, στην πραγματικότητα μπορεί να χρειάζονται κάτι πέρα από τα προφανή.
