Του Νικηφόρου Παγώνη,
Η πρώτη προεκλογική περίοδος που διανύσαμε βρήκε αρκετούς από τους πολιτικούς να έχουν μια παραπάνω ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μετά από τις διαφημίσεις, τις συνεντεύξεις και τις προβολές θέσεων και προσωπικοτήτων στα Μ.Μ.Ε., σειρά παίρνουν το Facebook, το YouTube, το Twitter, το Instagram με τα διαφόρων «χρωμάτων» stories και φυσικά για τους πιο «διαβασμένους» πολιτικούς το TikTok. Η πασίγνωστη πλέον εφαρμογή με χρήστες όλων των ηλικιών αποτέλεσε ένα «στοίχημα» για τους πολιτικούς και το κατά πόσο θα καταφέρουν να πλησιάσουν τους νέους —και όχι μόνο— σε μια πλατφόρμα που χρησιμοποιούν κατά κόρον.
Είδαμε, μεταξύ άλλων, πολιτικά πρόσωπα να πετούν το «ξύλινο» κομιλφό κοστούμι τους και να προσπαθούν να εξοικειωθούν με την πλατφόρμα. Είδαμε πολιτικούς να αυτοσαρκάζονται, να δείχνουν μια πιο ανέμελη πλευρά, να μιλούν, να εκφράζονται χωρίς να έχουν κάποιο λόγο μπροστά τους, να απαντούν σε προβληματισμούς των θεατών και να μοιράζονται στιγμές από τις περιοδείες τους. Επιπλέον, είδαμε να παρουσιάζουν επιτεύγματα να κάνουν δεσμεύσεις, αλλά και να υπογραμμίζουν λάθη των αντιπάλων τους προκειμένου να πείσουν το κοινό για την καταλληλότητά τους. Παρατηρούμε, δηλαδή, ότι έγινε η αρχή της χρήσης του «απαγορευμένου» μέσου για τους πολιτικούς. Τώρα αν αυτό έγινε επιτυχημένα ή όχι υπόκειται σε καθαρά προσωπική κρίση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είδαμε σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα.
Στον αντίποδα της προσωπικής έκθεσης, άλλοι πολιτικοί διατήρησαν μια πιο συγκρατημένη εικόνα δημοσιεύοντας αποσπάσματα από ομιλίες τους, συνεντεύξεις τους και υλικό της προεκλογικής τους εκστρατείας. Είναι και αυτό κάτι αν το καλοσκεφτούμε. Μπορεί να μην γνωρίζουμε καλύτερα το πρόσωπο, ωστόσο γνωρίζουμε κάποιες θέσεις. Είναι σεβαστή και μια πιο προσωποκεντρική προσέγγιση, αλλά και μια προσέγγιση μονάχα ιδεολογίας και θέσεων.
Αρκετοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο για προσπάθειες κάποιων να πάρουν τους νέους με το μέρος τους, χρησιμοποιώντας ένα μέσο όπως το TikTok —ή και το Ιnstagram, λόγου χάριν— για να καταφέρουν το σκοπό τους. Πιστεύουν ότι αυτές οι τεχνικές δεν αρμόζουν στους πολιτικούς, καθώς δεν αποπνέουν την απαραίτητη σοβαρότητα ή έχουν ως στόχο ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό. Πράγματι, ο αποδέκτης, ως επί το πλείστον, είναι οι νέοι, οι Gen Z, εκείνοι που κατά πλειοψηφία ψηφίζουν για πρώτη ή δεύτερη φορά. Ως ένα άτομο που ανήκει σε αυτήν τη γενιά, μπορώ να πω ότι ίσως τελικά και να έχουμε μια ανάγκη να δούμε την πολιτική και την πολιτική προσέγγιση διαφορετικά. Το πιο αναμενόμενο είναι ένας βουλευτής, μια βουλεύτρια να είναι σε μια σκηνή με ένα κοστούμι, ένα ταγέρ και να χρησιμοποιεί μια «σοβαρή ξύλινη» γλώσσα που άλλοι καταλαβαίνουν, άλλοι δεν καταλαβαίνουν και άλλοι κάνουν πως καταλαβαίνουν. Γιατί, λοιπόν, να μην δοκιμαστεί κάτι καινούριο στην προσέγγιση του εκλογικού κοινού;
Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι με βεβαιότητα ένα σωστό κριτήριο επιλογής υποψηφίων, θέσεων, κομμάτων, ωστόσο οι εικόνες και τα σύντομης διάρκειας βίντεο είναι σε θέση να διεγείρουν το ενδιαφέρον των νεαρών δεκτών, ένα ενδιαφέρον που μπορεί έπειτα να ακολουθήσει μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο ή μια συζήτηση με τρίτους. Είναι ένας τρόπος άμεσος και προσιτός σε μια μερίδα ανθρώπων που δεν έχουν ως πρώτη τους προτεραιότητα την ενημέρωση για την πολιτική, και ένας τρόπος ικανός να δημιουργήσει μια πρώτη τριβή με αυτήν. Φυσικά, δεν μπορούμε να κρίνουμε κάποιον αποκλειστικά και μόνο από την διαδικτυακή του προσπάθεια. Χρειάζονται και άλλα πράγματα.
Κλείνοντας, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η προσέγγιση των εκλογέων αλλάζει σταδιακά. Το TikTok και γενικότερα όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν πλέον την τιμητική τους, καθώς βρίσκονται στα περισσότερα σπίτια και χρησιμοποιούνται από πλήθος ηλικιών. Δεν θα έπρεπε να γίνεται λόγος για έλλειψη σοβαρότητας, ούτε για προσπάθεια πειθούς. Όπως μια συγκέντρωση, ένας λόγος, μια συνέντευξη, έτσι και ένα βίντεο στο TikTok είναι ένα μέσο με τα οποία ένας πολιτικός μπορεί να επικοινωνήσει. Ας μην αποθαρρύνουμε τους πολιτικούς από τη χρήση τους —όπως και κανέναν άλλον άνθρωπο δηλαδή— καθώς θέλουμε ανθρώπους που κοιτούν μπροστά, ανθρώπους που πράττουν το διαφορετικό, ανθρώπους που ενδιαφέρονται να προσεγγίσουν και με παραδοσιακούς τρόπους τους παλαιότερους, αλλά και με πιο σύγχρονους τρόπους τους νεότερους. Ας δώσουμε, λοιπόν, τον χώρο και σε νέα μέσα προσέγγισης.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- «Το’χουν» οι πολιτικοί με το Tik Tok; Τα βιντεάκια με τα backstage, οι «παγίδες» και το μήνυμα που είναι πάντα το μέσο, athensvoice.gr, διαθέσιμο εδώ
