Της Κωνσταντίνας Τζανουδάκη,
Ένας καλοκαιρινός προορισμός που ελκύει τουρίστες από όλα τα μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού είναι η Πάρος. Αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων. Η εύκολη πρόσβαση είτε δια θαλάσσης είτε αεροπορικά, καθώς έχει τον Κρατικό Αερολιμένα Πάρου, και η ποικιλία δραστηριοτήτων ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ
Εάν επιλέξεις να πας στην Πάρο δια θαλάσσης, η πρώτη στάση θα είναι στη Παροικιά, το κύριο λιμάνι του νησιού με τον ανεμόμυλο να σε καλωσορίζει και να σε καλεί να κάτσεις στο πεζούλι του, ενώ περιμένεις τους δικούς σου να κατέβουν από το πλοίο. Ως πρωτεύουσα του νησιού δεν υστερεί σε τίποτα. Από την πρώτη βόλτα στα σοκάκια με τα λευκά σπιτάκια θα αναζωογονηθείς. Αγναντεύοντας το πέλαγος, θα δεις και τις διάσημες πόρτες της Πάρου. Οξείς βραχονησίδες δυτικά του λιμένα που είναι υπεύθυνες για τη βύθιση ελληνικού επιβατικού πλοίου που εκτελούσε την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιά-Πάτμος το 2000. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στην Ελλάδα.
Επόμενος προορισμός είναι η Νάουσα, μόλις 10 χιλιόμετρα μακριά από την Παροικιά. Στη Νάουσα υπάρχουν σημαντικά αρχαιολογικά κατάλοιπα, όπως μακεδονικοί τάφοι των Λευκαδίων και η σχολή του Αριστοτέλη, λαογραφικό μουσείο, το δημοτικό πάρκο Νάουσας για βόλτα, πικ νικ και μπυρίτσα, αλλά και μόνο 3 χιλιόμετρα έξω από την Πόλη το μεγάλο πάρκο του Αγ. Νικολάου. Αν είσαι λάτρης του κρασιού μπορείς να επισκεφτείς διάφορα οινοποιία ή κτήματα.
Ένα χωριό που είναι στο κέντρο του νησιού, αλλά συνδέεται με αυτοκινητόδρομο με τις γύρω περιοχές και πρέπει να επισκεφτείς είναι οι Λεύκες. Ένα χωριουδάκι, τρίτο σε πληθυσμό μετά την Παροικιά και τη Νάουσα, που περιστοιχίζεται από βουνά ρεματιές και χειμάρρους, αλλά ανατολικά είναι ανοιχτή και αγναντεύει προς τη θάλασσα και τη Νάξο. Το όνομα το πήρε προφανώς από τα δέντρα λεύκες που φυτρώνουν στο χωριό και δημιουργούν ένα παιγνιώδες τοπίο με τους ψηλούς κορμούς τους. Οι Λεύκες ονομάστηκαν και Υρία τις περιόδους που αποτελούσαν Δήμο κατά το παρελθόν. Σήμερα αποτελεί την κοινότητα των Λευκών. Είναι ένα χωριό που κρατά ζωντανή την ιστορία του, για αυτό όταν το επισκεφτείς, προσκύνησε τα μοναστήρια του και τις εκκλησίες, γευμάτισε στις ταβερνούλες του, περπάτησε στα λιθόστρωτα στενάκια του με τα λευκά σπίτια και θαύμασε το εντυπωσιακό τοπίο. Οι Λευκιανοί θα χαρούν να σε φιλοξενήσουν στο χωριό τους!
ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ
Το κόσμημα της Πάρου είναι ο καθεδρικός της ναός. Η Παναγία Εκατονταπυλιανή είναι ένα λαμπρό χτίσμα του 6ου αιώνα που διατηρείται σχεδόν ακέραιο μέχρι τις μέρες μας. Είναι γνωστή και ως Παναγία Καταπολιανή, η ονομασία της οποίας συνδέεται μάλλον με την παλαιότερη εκκλησία που υπήρχε εκεί και, πλέον, αποτελούν με τη νέα ένα ενιαίο εκκλησιαστικό συγκρότημα. Σε αυτό προστίθεται και το βαπτιστήριο. Η εκκλησία συνδέεται με δύο σπουδαίους αυτοκράτορες της βυζαντινής περιόδου. Πιο συγκεκριμένα, ιδρύθηκε από τον Μ. Κωνσταντίνο με σκοπό να εκπληρώσει το τάμα της μητέρας του. Η Αγ. Ελένη είχε σταματήσει στην Πάρο στο ταξίδι της προς τα Ιεροσόλυμα. Η εκκλησία ανήκε στον τύπο της σταυρικής βασιλικής με τρούλλο, ενώ, στη συνέχεια, ανακαινίστηκε από τον Ιουστιανό, ως τρουλλαία βασιλική. Ο γλυπτός διάκοσμος έχει και αρχαία και χριστιανικά κατάλοιπα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Το αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου ιδρύθηκε το 1960 στην Παροικιά και περιλαμβάνει ευρήματα από τη νεολιθική μέχρι την πρωτοχριστιανική περίοδο. Έχει δύο αίθουσες και έναν αίθριο χώρο. Έχει γλυπτά, ειδώλια, ψηφιδωτά από την Παναγία την Εκατονταπυλιανή, κεραμικά σκεύη, ακόμα και ψηφιδωτό δάπεδο ρωμαϊκών χρόνων στο αίθριο.
ΠΑΡΚΟ ΠΑΡΟΥ
Αν έχεις τη δυνατότητα να μείνεις περισσότερο στο νησί και θέλεις να έρθεις σε επαφή με τη φύση, τότε να επισκεφτείς τη χερσόνησο του Άι Γιάννη Δέτη. Η χερσόνησος βρίσκεται υπό την προστασία του περιβαλλοντικού και πολιτιστικού προγράμματος Πάρκο Πάρου από το 2009. Το 2010 δημιουργήθηκε ένα οργανωμένο δίκτυο μονοπατιών. Η περιήγηση είναι γεμάτη εκπλήξεις. Το ανάγλυφο των λόφων, των βράχων, το μικρό μοναστήρι του Άι Γιάννη Δέτη, οι πυροβολαρχίες από τον ναύσταθμο των Ρώσων στο Ακρωτήρι του Τούρκου, ο πετρόκτιστος φάρος του 19ου αιώνα στο βορειότερο σημείο της Πάρου είναι σημεία που πρέπει να κάνεις στάση! Τις μεσημεριανές ώρες η πεζοπορία γίνεται πιο κουραστική, για αυτό μη ξεχάσεις να πάρεις το νερό σου για να ενυδατώνεσαι! Ακόμα κάποιες από τις παραλίες που υπάρχουν στη χερσόνησο είναι η παραλία Καθολικό, η Περικόπετρα και του Τούρκου την Άμμο.
ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Μια από τις δημοφιλέστερες και όχι άδικα παραλίες της Πάρου βρίσκεται στον κόλπο της Νάουσας, οι γνωστές Κολυμπήθρες. Η αλμύρα της θάλασσας σα γλύπτης φιλοτέχνησε στα βράχια, δημιουργώντας μικρούς κολπίσκους στους οποίους θα βρείτε ξαπλώστρες, beach bar και ταβέρνες.
Άλλη παραλία που είναι πολύ γνωστή για διασκέδαση είναι η παραλία της Πούντας. Αυτό που τραβάει τους τουρίστες να την επισκεφτούν και να ξεφαντώσουν είναι οι πισίνες και το beach bar σε συνδυασμό με τα καθαρά γαλάζια νερά.
Η μεγαλύτερη σε έκταση είναι η Χρυσή Ακτή. Εκεί, αν είσαι λάτρης των θαλάσσιων σπορ, είναι η ευκαιρία να δοκιμάσεις κάποιες από τις δυνατότητες που σου προσφέρει η παραλία. Μία άλλη με τις ίδιες δυνατότητες είναι η Αλυκή, που είναι μία από τις πολλές παραλίες από τις οποίες αποτελείται η Σάντα Μαρία κοντά στη Νάουσα.
Εάν θέλεις, όμως, να απομακρυνθείς από τον κόσμο, τότε ίσως έχεις ακούσει για τη Λάγγερη, την πιο γνωστή ερημική παραλία κοντά στη Νάουσα. Βέβαια υπάρχουν αμέτρητες ερημικές παραλίες που σε περιμένουν να τις ανακαλύψεις.
ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Δεν μπορείς να περιπλανηθείς στο νησί και να επισκεφτείς όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν χωρίς να κάνεις διαλείμματα για φαγητό. Αυτές τις στιγμές θέλεις να μιμηθείς τους ντόπιους, δηλαδή, να γευτείς τα παραδοσιακά φαγητά και να κρατήσεις τις μυστικές συνταγές φυλαγμένες. Μια από τις πιο αγαπημένες, αλλά και απλές συνταγές είναι η ρεβιθάδα, που συνηθίζουν να τη φτιάχνουν σε πήλινο τσουκάλι. Άλλες είναι οι αγκινάρες με κουκιά, ρύζι με γλυκοκολόκυθο, αμπελοφάσουλα με σκορδαλιά και πολλές πίτες με χόρτα της εποχής που τις ονομάζουν κολόπια ή χορτοφουσκωτές. Μια άλλη αγαπημένη συνταγή ιδίως των Λευκιανών είναι οι καράβολοι, δηλαδή, τα σαλιγκάρια που τα συνοδεύουν με σκορδαλιά ή τα φτιάχνουν στιφάδο. Για γλυκό κυριαρχούν εδέσματα που έχουν βάση το τυρί, τον μούστο και το μέλι. Γνωστά και περιζήτητα είναι τα σαμωτά σύκα. Εκεί, όπως και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, φυτρώνουν συκιές ακόμα και σε απομονωμένα μέρη και είναι πολλών ειδών. Ήταν φυσικό, λοιπόν, οι ντόπιοι να το εκμεταλλευτούν. Για αυτό αν θέλεις ένα γρήγορο και θρεπτικό σνακ, αγόρασε, όταν θα πας στο νησί, ώστε να έχεις μαζί σου κάθε φορά που θα το χρειαστείς!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Οδηγός Ελληνικής Αστρονομίας, greekgastronomyguide, διαθέσιμο εδώ
- Πάρκο Πάρου, parospark.com, διαθέσιμο εδώ
- Imagine Paros, paros.gr, διαθέσιμο εδώ
- Λεύκες Πάρου, πεντέμιση αιώνες ιστορία, Ευάγγελος Νικ. Καστανιάς, εκδ. κοινότητας Λευκών προοδευτικού συλλόγου Λευκιανών Αθήνας ΜΕΕΑΣ «ΥΡΙΑ» Λευκών Πάρου, Αθήνα 1998
- Η Εκατονταπυλιανή της Πάρου, Θεολόγου Χρ. Αλιπράντη, εκδ. δήμου Πάρου, Θεσσαλονίκη 1993
