Της Κατερίνας Τσαγκαράκη,
Ο Αντρέ Μαζινό ήταν Γάλλος πολιτικός, γεννημένος στο Παρίσι στις 17 Φεβρουαρίου 1877 και μεγαλωμένος στη Λορένη της Αλσατίας, όπου το 1910 θα διοριστεί ως δημόσιος υπάλληλος, αφού πέρασε από εξετάσεις. Έως το 1910 βρίσκεται στο πλάι του κυβερνήτη της Αλγερίας, από όπου θα παραιτηθεί και θα εμπλακεί στην πολιτική σκηνή, όπου θα εκλεγεί βουλευτής και λίγο πριν το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, θα αναλάβει Υφυπουργός Πολέμου.
Έκτοτε, θα ξεκινήσει η λαμπρή του πορεία στην πολιτική δράση της Γαλλίας. Με την έναρξη του πολέμου, θα καταταχθεί στο στρατό της Γαλλίας και θα πολεμήσει στο μέτωπο της Λορένης, ως οπλίτης. Θα προαχθεί στο βαθμό του λοχία για τη γενναιότητά του, αλλά το Νοέμβριο του 1914 θα τραυματιστεί στο πόδι, κατά τη διάρκεια της μάχης του Βερντέν. Το τραύμα θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή, καθώς θα του δημιουργήσει αναπηρία στο πόδι. Για την προσφορά του θα τιμηθεί με το μετάλλιο του Στρατού, μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές διακρίσεις στη Γαλλία. Με το πέρας του Μεγάλου Πολέμου, θα συνεχίσει την καριέρα του στην ενεργό πολιτική δράση της χώρας του και θα διατελέσει Υπουργός Πρόνοιας το 1920 και Υπουργός Πολέμου στις διαδοχικές θητείες 1922-1924, 1929-1930 και 1931-1932.
Παρά το γεγονός ότι το τέλος του πολέμου βρίσκει τους Γάλλους στην πλευρά των νικητών, η χώρα μετρούσε εκατομμύρια απώλειες, πολλούς τραυματίες και εσωτερικές καταστροφές. Την ίδια στιγμή η συνθήκη των Βερσαλλιών, που επηρέαζε αρνητικά τους Γερμανούς, θεωρούνταν από πολλούς μια απλή ανακωχή και πως το ενδεχόμενο μιας νέας σύρραξης δεν θα αργούσε να συμβεί. Την επιφύλαξή του απέναντι στη συνθήκη εξέφρασε και ο Μαζινό, πιστεύοντας πως δεν εξασφάλιζε ασφάλεια στη Γαλλία. Έτσι, υπό τη απειλή μίας νέας πολεμικής σύγκρουσης και επηρεασμένος από την καταστροφή του πατρικού του στη Λορένη, θα οραματιστεί τη δημιουργία μίας απόρθητης συνοριακής αμυντικής γραμμής, αποτρέποντας τυχόν μελλοντικές επιθέσεις εναντίον της πατρίδας του.
Για το όραμα αυτό θα μείνει στην ιστορία ο Μαζινό, που δυστυχώς κατέληξε σε τραγική ειρωνεία για τη Γαλλία, καθώς το μεγαλύτερο εθνικό οχυρωματικό έργο συνέβαλε καθοριστικά στη πτώση της στα χέρια των Γερμανών κατακτητών. Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει μία αμυντική γραμμή κατά μήκος των γαλλογερμανικών συνόρων, με έναν συνδυασμό εκστρατευτικών τομέων και μονίμων οχυρών. Για το σχέδιο αυτό εμπνεύστηκε παρατηρώντας τα οχυρώματα, που χρησιμοποιήθηκαν στο Βερντέν και συνέβαλαν στη νικηφόρα έκβαση της μάχης. Έτσι μετά από πιέσεις στην κυβέρνηση, το 1926 θα καταφέρει να συγκεντρώσει τα πρώτα κεφάλαια για την υλοποίηση του έργου, στην αρχή σε πειραματικό επίπεδο και το 1930 θα εξασφαλίσει 3,3 δισεκατομμύρια φράγκα για την οχύρωση, πείθοντας το κοινοβούλιο για την ύψιστη σημασία του έργου.
Η υλοποίηση του έργου δεν ήταν εύκολη υπόθεση και συνάντησε πολλές αντιστάσεις από το ξεκίνημά της, κυρίως για το υπέρογκο ποσό κατασκευής της. Ύστερα από διαφωνίες στο κοινοβούλιο για τη μορφή των οχυρώσεων, αποφάσισαν η Γραμμή Μαζινό να αποτελείται από ισχυρές οχυρώσεις, που θα στέγαζαν πυροβόλα ανά έξι χιλιόμετρα και ανάμεσά τους θα υπήρχαν μονάδες Πεζικού. Ειδική ενίσχυση είχε προβλεφθεί με την παρουσία δικτύου τάφρων και καταφυγίων και παράλληλα τα εφόδια είχε αποφασιστεί να είναι υπόγεια. Η οχύρωση στην ολοκληρωμένη της μορφή αποτελούνταν από 22 τεράστια οχυρά και 36 μικρότερα που επέβλεπαν τη συνοριακή γραμμή.
Ο Μαζινό καθ’ όλη τη διάρκεια των εργασιών βρίσκονταν εκεί για να επιθεωρεί και δήλωνε ευχαριστημένος από την πορεία του έργου. Ωστόσο, αν και αφιέρωσε όλη του τη ζωή στο όραμά του, δεν κατάφερε να το δει ολοκληρωμένο, καθώς το 1931 αρρωσταίνει από τυφοειδή πυρετό και στις 7 Ιανουαρίου 1932 θα καταλήξει στο Παρίσι. Το έργο θα ολοκληρωθεί το 1938, από τον διάδοχό του στο Υπουργείο, Πολ Πενλεβέ και θα ονομαστεί Γραμμή Μαζινό μετά το θάνατό του. Η Γραμμή Μαζινό κάλυπτε πλέον τα ανατολικά σύνορα της Γαλλίας, από την Ελβετία μέχρι το Λουξεμβούργο, αφήνοντας ακάλυπτα τα βόρεια σύνορα με το Βέλγιο, καθώς θεωρούσαν την εισβολή των Γερμανών από το Βέλγιο, αδύνατη. Θεωρία που θα αποδειχτεί αργότερα λανθασμένη και μοιραία για τους Γάλλους. Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Γραμμή Μαζινό θα αποτελέσει Αχίλλειο πτέρνα για τη Γαλλία λόγω των αδυναμιών που παρουσίαζε, διότι πολλές από τις επίλεκτες δυνάμεις του γαλλικού στρατού είχαν απορροφηθεί από τα οχυρά, με αποτέλεσμα να μείνει η άμυνα της χώρας στατική. Έτσι, στις 10 Μαΐου 1940 οι Γερμανοί έκαναν αυτό που οι Γάλλοι θεωρούσαν αδύνατο, εισέβαλαν από τα βόρεια, παρακάμπτοντας τη Γραμμή Μαζινό.
EΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Ο εμπνευστής της περιβόητης γαλλικής οχύρωσης Αντρέ Μαζινό, newsbeast.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Αντρέ Μαζινό, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ
