Του Χαράλαμπου Νικολαΐδη,
Σε ένα ονειρικό και αρκετά αμφιλεγόμενο μέρος, κάπου στην Oklahoma, επέλεξε ο Francis Ford Coppola να εξιστορήσει μία αρκετά σκοτεινή ταινία. Μια ταινία που περιγράφει τα ’70s και τα ’80s στην Αμερική με ό,τι αυτό συνεπάγεται: αλητεία, σεξ, ποτό και ναρκωτικά. Μια ταινία εκτός εποχής από το σύμπαν του Coppola. Έχοντας στο βιογραφικό του ταινίες όπως: Godfather 1 & 2, Apocalypse Now αλλά και το The Conservation, το Outsiders και το Rumple Fish (για το οποίο θα μιλήσουμε) έρχονται για να εγκαταστήσουν στην φιλμογραφία του Coppola μία πιο πειραματική οπτική. Το Rumble fish (στα ελληνικά, Ο Αταίριαστος) αποτέλεσε μια ταινία που, αν και γυρίστηκε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα το 1983 και σε αυτήν πρωταγωνιστούν οι: Matt Dillon, Mickey Rourke, Diane Lane, Vincent Spano, Denis Hoper. Η ταινία τοποθετείται στην Tulsa της Oklahoma και μιλάει για τον Rusty James (Matt Dillon), έναν ατίθασο έφηβο που ζει τη ζωή ενός ανθρώπου που δεν συμβιβάζεται. Σκοπός του είναι να μοιάσει στον αδελφό του, που τον υποδύεται ο Mickey Rourke και ο οποίος έχει γυρίσει πλέον από την California. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να σημειώσουμε ότι η ταινία βασίζεται στη νουβέλα του 1975 με τον ομώνυμο τίτλο της συγγραφέως S. E. Hinton, που συνεργάστηκε μαζί με τον Coppola στο σενάριο της ταινίας, όπως και στο Outsiders. Όπως προείπα, η ταινία γυρίστηκε την ίδια χρονιά με το Outsiders και αποτελεί μια απάντηση σε αυτήν για κάποιους, όπως το Apocalypse Now αποτελεί απάντηση στο Godfather. Αλλά, όπως καταλαβαίνουμε, ο χαρακτήρα της ταινίας δεν μπορούσε να αναπτυχθεί στα σύνορα του Hollywood, και έτσι ο Coppola αναζήτησε καταφύγιο στο San Francisco.
Η πειραματική ταινία είναι χαρακτηριστική για τον σχεδόν ασπρόμαυρο χαρακτήρα της, με μερικές διαφορές που αποτελούν τα ποικιλόχρωμα ψάρια στο Pet shop της πόλης. Αλλά για ποιον λόγο ο Coppola και ο Stephen Henry Burum (A.S.C.) αποφάσισαν να δώσουν στην ταινία αυτόν τον ασπρόμαυρο χαρακτήρα, την εποχή που οι έγχρωμες ταινίες είχαν κυριαρχήσει και οι ασπρόμαυρες θεωρούνταν παλιομοδίτικες και ξεπερασμένες, και όχι άδικα (για εκείνη την εποχή). Πρώτα απ΄ όλα, για να δείξει ότι βλέπουμε την ταινία μέσα από τη ματιά του Motorcycle boy, Mickey Rourke, ο οποίος πάσχει από αχρωματοψία και μερική κώφωση. Έτσι, ο ήρεμος πλέον μεγάλος αδελφός, ύστερα από το ταξίδι του στην California, φαίνεται να αντιλαμβάνεται τον αδερφό του σαν μια ωρολογιακή βόμβα και προσπαθεί να κατευνάσει τον θυμό του.
Μάλλον έτσι εξηγούνται και οι παρορμητικές του και εκρηκτικές του αντιδράσεις. Βέβαια, αυτό βοήθησε του δύο καλλιτέχνες να αναπτύξουν τις επιρροές του, οι οποίες είναι εμφανείς, όπως ο γερμανικός εξπρεσιονισμός. Οι γωνίες της κάμερας που δείχνουν τα κτίρια και τις σιδερένιες σκαλωσιές θηριώδεις στο μέγεθος, αλλά και η χαρακτηριστική σκηνή της ταινίας με το τεράστιο ρολόι, θυμίζουν κάτι από ταινίες του 1920 στη Γερμανία όπως το Εργαστήρι του Δόκτωρ Καλιγκάρι, Νοσφεράτου και άλλα που έδωσαν στον κινηματογράφο μία πιο παραμυθένια και μη-ρεαλιστική οπτική.
Ο ρεαλιστικός χαρακτήρας της ταινίας που όμως κινηματογραφείται μη ρεαλιστικά, εντείνεται έντονα με τα ονειρικά στοιχεία που προβάλει ο Κόπολα. Οι φαντασιώσεις, είτε ερωτικές είτε όχι, του νεαρού πρωταγωνιστή εμφανίζονται σε σκηνές στις οποίες δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα, ή ακόμη είναι η αφορμή για να δείξει τον πραγματικό του χαρακτήρα, εκείνου του ευαίσθητου νέου. Έτσι, ο Coppola μάς έχει προσφέρει σκηνές όπως εκείνη τη στιγμή που ο νεαρός Rusty James πετάει πάνω από την πόλη ονειρευόμενος τον θάνατό του, αλλά και την σκηνή που φαντάζεται τη νεαρή φίλη του μισόγυμνη πάνω στη βιβλιοθήκη της τάξης του κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
Αυτός ο ονειρικός χαρακτήρας της ταινίας που έρχεται σε αντιδιαστολή με τη βρόμικη πόλη στην οποία κυριαρχεί ο καπνός από τα εργοστάσια, τα μαγαζιά αλλά και τα τσιγάρα που υπερκαταναλώνονται από τους πρωταγωνιστές, τους τσακωμούς που μένουν μέσα αλλά και τον μέθυσο πατέρα, δίνουν την εντύπωση μίας κόλασης στους θεατές. Και ποιος είναι ο παράδεισος; Μάλλον η California, που ο Mickey Rourke την περιγράφει τόσο ειδυλλιακά στον μικρό αδελφό του.
Το χρώμα στην ταινία έρχεται μία στιγμή στο τέλος. Μάλλον με τη λύτρωση του Motorcycle boy, που αυτή φαίνεται να επιθυμούσε από την αρχή. Ίσως για αυτό επέστρεψε στην πόλη του, για να αφήσει δηλαδή μία παρακαταθήκη στον μικρό του αδερφό, να του δείξει την αλήθεια και να τον βγάλει από το παραμύθι στο οποίο ζει. Στην ουσία, να γίνει ενήλικας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Rumble Fish, en.wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
- Stephen H. Burum, ASC and Rumble Fish, theasc.com, διαθέσιμο εδώ
- Rumble Fish: Lose Yourself, criterion.com, διαθέσιμο εδώ
- Rumble Fish| Francis Ford Coppola, inreviewonline.com, διαθέσιμο εδώ
