Της Σπυριδούλας Βλάχα,
Ζούμε σε μία κοινωνία, στην οποία, όταν κανείς μιλάει για αγάπη, τις περισσότερες φορές εννοεί αυτόματα τη συντροφική αγάπη. Και πράγματι, η συντροφική αγάπη είναι κάτι πολύ όμορφο και αποτελεί μεγάλο μέρος της ζωής των ανθρώπων. Ωστόσο, υπάρχει και μία ακόμα μορφή αυτού του ύψιστου συναισθήματος, η οποία συχνά παραμερίζεται, και δεν είναι άλλη από την αγάπη που ενυπάρχει στον δεσμό της φιλίας.
Για τον Αριστοτέλη, η φιλία είναι «μία Ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα». Ίσως διαβάζοντας αυτήν τη φράση, σε πολλούς από εμάς έρχονται ένα ή περισσότερα πρόσωπα στο μυαλό σας. Όντως, οι καλοί φίλοι μας δίνουν την εντύπωση πως μας καταλαβαίνουν, πως ενδιαφέρονται να μπουν στη θέση μας —ακόμη κι αν δεν μπορούν απόλυτα—, και πως όταν είμαστε μαζί τους, ο αληθινός μας εαυτός, όπως κι αν είναι αυτός, βγαίνει αβίαστα και δεν φοβάται να δείξει και τις «αδύναμες», «σκοτεινές» πλευρές του.
Λένε πως πραγματικός φίλος είναι αυτός που στενοχωριέται με τη λύπη σου και χαίρεται με τη χαρά σου. Το δεύτερο μέρος, μάλιστα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αφού η στενοχώρια για τη λύπη ενός ανθρώπου είναι —σχεδόν πάντα— δεδομένη, ακόμη και αν αυτός είναι κάποιος άγνωστος. Ωστόσο, η αίσθηση της χαράς όταν κάποιος φίλος βιώνει χαρούμενες στιγμές, είναι σημαντικό κριτήριο για να καταλάβει κανείς τη σπουδαιότητα της φιλίας του. Και επειδή άνθρωποι είμαστε, η ζήλια, είναι πολύ φυσιολογικό να υπάρξει όταν κάποιος αποκτά κάτι που θα θέλαμε πολύ κι εμείς. Όμως, όταν η χαρά υπερτερεί της ζήλιας, και όταν η δεύτερη δεν γίνεται φθόνος, τότε ναι, μπορούμε να μιλήσουμε για πραγματική φιλία.
Το σημαντικότερο στοιχείο, στο οποίο θεμελιώνεται ο δεσμός της φιλίας, είναι η επικοινωνία. Όχι η τυπική, συγκρατημένη επικοινωνία, στην οποία κρατάμε και τις επιφυλάξεις μας σχετικά με το ποια κομμάτια του εαυτού μας θα αποκαλύψουμε. Πρόκειται για την άλλη επικοινωνία, εκείνη την οποία σίγουρα έχουμε όλοι βιώσει μία φορά στη ζωή μας και αφορά την ελεύθερη, ουσιαστική επικοινωνία, χωρίς ντροπές και άγχη, χωρίς τον φόβο επίκρισης ή προδοσίας. Είναι εκείνη η επικοινωνία, η οποία βασίζεται στην εμπιστοσύνη, στην πλήρη αποδοχή του άλλου για αυτό που ακριβώς είναι, και για εκείνη η οποία ξέρουμε ότι θα μας προσφέρει ανακούφιση και «ζεστασιά», ενώ πολλές φορές μπορεί και να μας εκνευρίσει ή να μας στενοχωρήσει λόγω της ειλικρίνειας η οποία την διέπει, που όμως γίνεται πάντα καλοπροαίρετα.
Συχνά, οι φίλοι είναι άτομα με τα οποία τα διαφορετικά χαρακτηριστικά μας, είναι περισσότερα από τις ομοιότητες. Ωστόσο, αυτό δεν είναι κακό, και μάλιστα οι διαφορές μπορούν να αποτελούν κίνητρο για βελτίωση και εξέλιξη. Επίσης, οι διαφορές αυτές είναι σημαντικές στο να κρατούν την ισορροπία μίας σχέσης. Εάν, για παράδειγμα, δύο άτομα είναι πολύ «έντονοι» χαρακτήρες, ίσως αυτό το κοινό χαρακτηριστικό των προσωπικοτήτων τους να μην είναι ιδιαίτερα λειτουργικό στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων, όπως μία διαφωνία ή ένας τσακωμός. Οι διαφορές, λοιπόν, μεταξύ των φίλων συχνά μπορούν να είναι εξισορροπητικές και ευεργετικές.
Κλείνοντας, οι φίλοι είναι κάποια από τα σημαντικότερα πρόσωπα που επιλέγουμε να μας συνοδεύσουν στο ταξίδι της ζωή μας. Κάποιοι, θα μείνουν περισσότερο κοντά μας και άλλοι λιγότερο, όμως όλοι έχουν να μας δώσουν από ένα χαρακτηριστικό της «σοφίας» που κρύβει κάθε ανθρώπινη οντότητα. Η αγάπη που μπορούμε να λάβουμε από έναν φίλο είναι ανεκτίμητη και μπορεί να μας κάνει να αγαπήσουμε περισσότερο τη ζωή, τους ανθρώπους και τον εαυτό μας. Ας τους επιλέξουμε, λοιπόν, προσεκτικά!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Φιλία: Τι σημαίνει για σένα;, psychologynow.gr, διαθέσιμο εδώ
