Του Νίκου Αστυρακάκη,
Σε ένα καλοκαίρι γεμάτο με σημαντικές μουσικές αφίξεις, ανακοινώθηκε πως φέτος θα έρθει στη χώρα μας ένα συγκρότημα, το οποίο αναμένεται να τραβήξει πολλά βλέμματα. Οι εμβληματικοί Ghost έρχονται στο Ο.Α.Κ.Α. στις 25 Ιουνίου για πρώτη φορά στη χώρα μας μετά από εννιά ολόκληρα χρόνια.
Πολλά είναι αυτά που έχουν αλλάξει μέσα σε αυτά τα εννιά χρόνια, αφού τότε ήταν που μόλις είχαν αρχίσει να ξεφεύγουν από το underground, καθιερώνοντας τους εαυτούς τους ως το μεγαλύτερο, ίσως, metal συγκρότημα του 21ου αιώνα, με θαυμαστές από τον James Hetfield (Metallica) ως τον Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters) και περιοδείες σε στάδια που ξεπουλάνε παγκοσμίως. Όλα αυτά με σχεδόν απόλυτη ανωνυμία, έναν τραγουδιστή που αυτοπροσδιορίζεται ως «Δαιμονικός Πάπας» και τραγούδια που διαβάζονται κυριολεκτικά ως… σατανιστικά κηρύγματα. Πως, λοιπόν, έφτασε μια τέτοια μπάντα στο σημείο που είναι τώρα;
Οι Ghost είναι ένα σουηδικό συγκρότημα με ελάχιστες διαθέσιμες σε εμάς πληροφορίες πριν αρχίσουν, εκτός από έναν άνδρα: τον Tobias Forge. Ο Tobias Forge είναι ο βασικός συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής και, γενικά, δημιουργικός πυρήνας των Ghost, καθώς και μοναδικό συνεχές ονομασμένο μέλος τους. Ξεκίνησε τους Ghost ανώνυμα το 2006, όντας, ήδη, τριάντα, παντρεμένος με παιδιά, ανεβάζοντας μερικά demo στο MySpace.
Ο Forge είχε παίξει προηγουμένως σε πολλές μικρές μπάντες, από black metal μέχρι glam rock, και συνδύασε αυτές τις επιρροές του σε αυτά τα τραγούδια. Κομμάτια βαριά, που θύμιζαν πιο υπόγεια ρεύματα “metal”. Ωστόσο, είχαν μια ξεχωριστή έφεση για πιο “pop” hooks και ο Forge τραγουδούσε με έναν «ανθεμικό» τρόπο, παρόμοιο των μεγάλων rockstar των δεκαετιών ’70-’80. Όμως, οι στίχοι είχαν κάτι το μακάβριο, «σατανικό» και ανατριχιαστικό, καθώς τραγουδούσαν –μεταξύ άλλων– για τη Ματωμένη Κόμισσα Elizabeth Báthory, τη λατρεία του Σατανά και την άφιξη του Αντίχριστου, με έναν λατρευτικό τρόπο όμως, σαν ένας ιερέας να κηρύττει στο ποίμνιό του.
Τα τραγούδια αυτά γρήγορα γνώρισαν επιτυχία στο ίντερνετ, οδηγώντας τον στο να φτιάξει τους Ghost, ως πραγματικό συγκρότημα. Με 5 ανώνυμα μέλη, μαυροφορεμένα από την κορυφή ως τα νύχια, με πανομοιότυπες μάσκες διαβόλων και ονομασμένοι μόνο ως Nameless Ghouls (=Ανώνυμα Στοιχειά), ο Tobias Forge έβαλε παπικά και μια μάσκα κρανίου και μεταμορφώθηκε στον Δαιμονικό Πάπα Emeritus (emeritus είναι ο τίτλος που δίνεται στους πρώην Πάπες, συνήθως, μετά θάνατον).
Το πρώτο τους album, με τίτλο Opus Eponymous, κυκλοφόρησε το 2010, ηχογραφημένο σε ένα υπόγειο και αποτέλεσε σχετική εμπορική και κριτική επιτυχία. Έχτισαν γρήγορα ένα κοινό γύρω από την ανωνυμία τους, καθώς και το ποιοι ισχυρίζονταν πως ήταν: εκπρόσωποι μιας σατανιστικής σέχτας που σκοπεύει να φέρει τις Έσχατες Μέρες, η μπάντα ήταν ένα μέσο προσηλυτισμού και το album τους η Βίβλος τους.
Η θεατρικότητα αυτή επεκτάθηκε και στις συναυλίες τους, όπου εμφανίζονταν με τα προαναφερθέντα κοστούμια πάντα και, σαν ηθοποιοί εν ώρα παράστασης, έπαιζαν τους ρόλους τους με απόλυτη αφοσίωση από τη στιγμή που εμφανίζονταν μέχρι τη στιγμή που κατέβαιναν από τη σκηνή. Οι συναυλίες τους ήταν –και παραμένουν– όχι απλώς συναυλίες, αλλά θεατρικές υπερπαραγωγές που ενσαρκώνουν τόσο την «ιστορία» τους, αλλά και την προχωράνε!
Η ιδέα της σατανιστικής σέχτας –που ονομάστηκε, τελικά, «Ο Κλήρος» (The Clergy)– πήρε σάρκα και οστά μέσα στα χρόνια. Αυτό έγινε μέσω videoclip, ταινιών μικρού μήκους, αλλά ακόμα και μέσα από τις συναυλίες τους, στη διάρκεια των οποίων κάθε φορά ξετυλιγόταν μια ολόκληρη ιστορία. Ο Papa Emeritus, τελικά, αντικαταστάθηκε από τον γιο του, Papa Emeritus II, με τελείως αντίθετη προσωπικότητα, για το επόμενό τους album, Infertissumam, το οποίο ανέβασε τον πήχη στη θεατρικότητα και κέρδισε mainstream αναγνώριση. Ωστόσο, «αποσύρθηκε», το 2014, για χάρη του αδερφού του, Papa Emeritus III, που ηχογράφησε τα 2 επόμενα album, το Meliora και το Prequelle, για το οποίο, μάλιστα, κέρδισε Grammy!
Ωστόσο, δεν έκανε… καλή δουλειά στο να ανατρέπει Κυβερνήσεις και να ετοιμάζει το έδαφος για την άφιξη του αντίχριστου, και έτσι, εν ώρα μιας συναυλίας, μέλη του Κλήρου τον «απήγαγαν» και αποκάλυψαν τον πρόγονο των τριών προηγουμένων, Papa Nihil –που ήταν ο τραγουδιστής της μπάντας το ’60 και κυκλοφόρησε μαζί τους τα κλασσικά πλέον Kiss The Go- Goat και Mary On A Cross–, που, διστακτικά, όρισε ως τραγουδιστή τον Cardinal Copia, o οποίος ηχογράφησε το πιο πρόσφατο album, Impera. Σε μια άλλη συναυλία, ο Copia ορίστηκε Pope Emeritus IV μετά τον «θάνατο» του Papa Nihil επί σκηνής. Κάπου εδώ είναι αναγκαίο να συμπληρώσουμε πως όλοι αυτοί οι «Πάπες» είναι απλά ο TobiasForge!
Αυτή η αφοσίωσή τους στην παρουσίαση της εν λόγω ιστορίας είναι, επίσης, κάτι που τραβάει πολλούς φαν. Η ανωνυμία τους βοηθάει στην πειστικότερη αναπαράσταση αυτής της ιστορίας και ακόμη και μετά το 2017, όταν ο Tobias Forge αναγκάστηκε να αποκαλυφθεί μετά από μηνύσεις πρώην μελών, η μπάντα συνεχίζει δυναμικά να αυξάνει τόσο το εύρος της ιστορίας της, όσο και των επιρροών της. Αριθμώντας, πλέον, 9 συνολικά μέλη –μαζί με τον Forge– και ενσωματώνοντας ήχους, όπως ψυχεδέλεια, prog rock, arena rock, poprock, heavy metal και doom metal, οι Ghost δεν αποτελούν απλώς μια ακόμα metal μπάντα.
Οι Ghost είναι μια ζωντανή, μεταβαλλόμενη εμπειρία, από το να ακούς ένα κομμάτι στο Spotify μέχρι να τους παρακολουθήσεις σε μια συναυλία. Έχουν φτιάξει έναν δικό τους φανταχτερό, αλλά συνάμα απίστευτα ζοφερό κόσμο, στον οποίο σε καλούν εύκολα μέσω της μουσικής τους, που σε «κρατάει» και δύσκολα σε «αφήνει». Κοιτώντας, ταυτόχρονα, μπροστά και πίσω, ευθεία και λοξά, το να είσαι fan των Ghost είναι μια εμπειρία που πολλές μπάντες προσπαθούν να προσεγγίσουν, αλλά λίγες επιτυγχάνουν. Όσο το όραμα του Forge μεγαλώνει, σίγουρα ολοένα και περισσότεροι θα ακούσουν το κήρυγμά του και το… «ποίμνιό του» θα μεγαλώνει. Ίσως, όπως θα ήθελε και Ο Κλήρος… Αλλά τι να πω; Ο «Σατανισμός» δεν ήταν ποτέ παλιότερα τόσο… μουσικά ανεβαστικός!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ghost, Discography, discogs.com, διαθέσιμο εδώ
- How Ghost — ‘an occult, pop, satanic sort of rock ’n’ roll band’ — conquered metal and the charts, latimes.com, διαθέσιμο εδώ
- Ghost: The Story So Far (2022 Documentary), youtube.com, διαθέσιμο εδώ