Του Νικηφόρου Παγώνη,
Η Gen Z (ή αλλιώς Generation Z), δηλαδή, η γενιά των ατόμων εκείνων που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1997 και 2012, έχει προκαλέσει πολιτικά και κομματικά ερωτηματικά ως προς την κατεύθυνση της ψήφου τους. Με αφορμή την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για διεξαγωγή των Eθνικών Eκλογών την 21η Μαΐου, εντείνεται ο προβληματισμός τόσο των πολιτικών παραγόντων όσο και των ίδιων των Gen Z αναφορικά με την ψήφο τους. Τι θα ψηφίσουν οι νέοι που για πρώτη φορά –ή και δεύτερη για όσους από εμάς η πρώτη ήταν στα 17– καλούνται να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα; Μην έχοντας μία σαφή και ολοκληρωμένη απάντηση για αυτό το ερώτημα, το μόνο σίγουρο είναι ότι μιλάμε για μία γενιά που βιώνει συνεχείς και επαναλαμβανόμενες κρίσεις καθημερινά, καθιστώντας εύλογους διάφορους προβληματισμούς που υπάρχουν.
Είναι λογικό ένας άνθρωπος που βιώνει τώρα τα πρώτα στάδια της ενήλικης ζωής του να μην έχει καταφέρει ακόμη να σχηματίσει μία πολιτική άποψη που να μπορεί να έχει και κομματική μετάφραση, όταν πρόκειται για μία διαδικασία εκλογών. Όμως, προκαλεί ερωτηματικά ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται να ψηφίσουν κάποιοι από τους νέους –αν ψηφίσουν εν τέλει! Οι περισσότεροι έχουν ψηφίσει ή θα ψηφίσουν με βάση το τί ψηφίζει η οικογένεια, με βάση κάποια πράγματα τα οποία έχουν ακούσει τυχαία και συμφωνούν, με βάση το τί θα δουν εκείνη τη στιγμή στα ψηφοδέλτια μέσα στο παραβάν. Άλλοι θα ψηφίσουν με βάση κάποιο εκδικητικό κίνητρο ή με διάθεση επιβράβευσης ή διαμαρτυρίας για όλα όσα βλέπουν να εκτυλίσσονται δίπλα τους. Μιλάμε, δηλαδή, για κίνητρα και πρακτικές που δεν έχουν κάτι ουσιαστικό στον πυρήνα τους, αλλά δείχνουν την επιφάνεια, το ευκαιριακό, το γεγονός της στιγμής, του συναισθήματος. Μαρτυρείται, δηλαδή, ένας τρόπος ψηφοφορίας που χρειάζεται μία αλλαγή και μία βοήθεια από τους μεγαλύτερους.
Μιλώντας για επαναλαμβανόμενες κρίσεις που βιώνουν οι νέοι και για λανθασμένη εξωτερίκευση των σκέψεών τους, θα ήταν σωστό να θέσουμε και τους άλυτους προβληματισμούς ενός ατόμου της Gen Z. Αρκετοί από εμάς προβληματιζόμαστε σχετικά με κάποια πράγματα που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας εδώ και αρκετά χρόνια. Σκεφτόμαστε ότι αφού δεν αλλάζει κάτι ή αλλάζει με πολύ αργά βήματα, ποιος ο λόγος να μπούμε στη διαδικασία να εκλέξουμε πρόσωπα, τα οποία ενδεχομένως να συνεχίσουν σε παλιές τακτικές. Αυτή ακριβώς η σκέψη που αρκετοί έχουμε πρέπει να είναι η κινητήριος δύναμή μας. Σαφώς, το να μην κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε το περιβάλλον γύρω μας δεν θα μας βοηθήσει σε κάτι. Δεν θα μας βοηθήσει, επίσης, και το να ασχοληθούμε επιφανειακά, καθώς μελλοντικά μπορεί να διαφωνήσουμε με την επιλογή μας. Εφόσον μας δίνεται αυτή η ευκαιρία, είναι καλό να την αδράξουμε και να αναζητήσουμε ένα οποιοδήποτε στοιχείο, το οποίο θα μας βοηθήσει να καταλήξουμε σε μια επιλογή τη σωστότερη για εμάς εκείνη την περίοδο. Διότι είναι σημαντικό να μην αφήσουμε τους άλλους να έχουν λόγο για εμάς, αλλά να εκφράζουμε εμείς αυτά που πιστεύουμε και θέλουμε να δούμε να βελτιώνονται.
Βέβαια, η θεωρία είναι πάντα καλή. Είναι καλό να ψηφίσουμε κάτι που θεωρούμε ότι μας εκφράζει ή πλησιάζει σε αυτό και είναι καλό ως νέοι να βοηθήσουμε τους μεγαλύτερούς μας να δουν τους προβληματισμούς και τις σκέψεις μας. Ωστόσο, στην πράξη αυτό χρειάζεται κάποια βασικά πράγματα. Αρχικά, όταν μιλάμε για πολιτικά πρόσωπα και νέους, δεν μιλάμε για απρόσωπες μάζες. Μιλάμε για άτομα που θέλουν να κάνουν κάτι στην πολιτική σκηνή και για άτομα που μπαίνουν τώρα στην ενήλικη ζωή, αντίστοιχα. Οι μεν πρέπει να αντιληφθούν ότι οι δε χρειάζονται έναν διαφορετικό και πιο σύγχρονο τρόπο προσέγγισης. Μιλάμε για τη νέα γενιά που έχει την πρόσβαση στην πληροφορία με τον πιο εύκολο τρόπο, για τη γενιά των social media, τη γενιά των ανοιχτών στομάτων και του προβληματισμού.
Σκεπτόμενοι τα παραπάνω, λοιπόν, οι άνθρωποι της πολιτικής όπως βρήκαν τρόπους για να έρθουν κοντά με μεγαλύτερα ηλικιακά άτομα στο παρελθόν, θα ήταν καλό να βρουν τρόπους να το κάνουν αντίστοιχα και με τους σημερινούς νέους. Ένας ιδιαίτερα αποτελεσματικός τρόπος θα μπορούσε να είναι η χρήση των social media που, μεταξύ άλλων, προσφέρουν έναν δίαυλο επικοινωνίας για ερωτήσεις και απαντήσεις, προκειμένου οι νέοι να μάθουν, να θέσουν τους προβληματισμούς τους και να έρθουν πιο κοντά σε πρόσωπα που μέχρι πρότινος θεωρούσαν απλησίαστα. Έτσι, σίγουρα θα έχουμε μια προσπάθεια προσέγγισης του καινούριου στοιχείου με έναν αποτελεσματικό τρόπο, όπως και το καινούριο στοιχείο θα καταλάβει κάποια παραπάνω πράγματα, άρα θα αποφασίσει και με περισσότερη σιγουριά ή τουλάχιστον θα έχει ένα κίνητρο για να προσέλθει στην κάλπη. Φυσικά, αυτό δεν αποκλείει και άλλες μεθόδους, ωστόσο για οικονομία του λόγου γίνεται αναφορά σε εκείνη με τη μεγαλύτερη αμεσότητα.
Κλείνοντας, είδαμε ότι υπάρχουν τρόποι για να έρθουν οι νέοι πιο κοντά στην πολιτική, να θέσουν ερωτήματα, αλλά και να εισακουστούν από τους αρμόδιους. Οι πολιτικοί, πλέον, έχουν προσιτούς και άμεσους τρόπους για να βοηθήσουν τους νέους, αλλά και να ακούσουν τα όσα πιστεύουν. Με τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό αλλά και τη διάθεση για διάλογο, μπορούν να επωφεληθούν και οι δύο πλευρές. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπάρχει τόση άγνοια για τον χώρο της πολιτικής, αλλά και οι πολιτικοί θα γνωρίζουν το τί μέλλει γενέσθαι με τους Gen Z. Φυσικά, οι προβληματισμοί δεν θα πάψουν να υπάρχουν και κανένα πρόσωπο δεν θα τα κάνει όλα ιδανικά. Ωστόσο, είναι καλό για εμάς να εξοικειωνόμαστε με τέτοιου είδους πολιτικές διαδικασίες, προκειμένου να δηλώνουμε οι ίδιοι αυτό που πιστεύουμε και να μην αφήνουμε άλλους να το κάνουν για εμάς. Ένας νέος μπορεί να δείξει πολλά παραπάνω από όσα πιστεύουμε και αυτό μπορεί να φανεί με την κατάλληλη προσέγγιση και στην εκλογική διαδικασία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Gen Z: Ποιος είναι ο άγνωστος Χ των εκλογών – Η ακτινογραφία μιας γενιάς από το Eteron, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
- Εκλογές 2023: Η πρώτη φορά των 17άρηδων, tovima.gr, διαθέσιμο εδώ
- What is Gen Z’s age range? These are the years that the generation was born, eu.usatoday.com, διαθέσιμο εδώ
