Της Όλγας Καρύπη,
Ο Μάρκος Ιούνιος Βρούτος, ήταν εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα της ρωμαϊκής εποχής. Έμεινε γνωστός στην ιστορία για την ηγετική του συμμετοχή στην δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα, παρότι ο ίδιος τον είχε εμπιστευτεί από την πρώτη στιγμή, διορίζοντάς τον σε υψηλά αξιώματα της ρωμαϊκής πολιτείας. Πίσω, όμως, από έναν δυνατό άντρα κρύβεται πάντα μια γυναίκα, τουλάχιστον έτσι συνηθίζεται να λέγεται στην παράδοση ακόμη και στις μέρες μας. Έτσι και ο Βρούτος, που είπε την χαρακτηριστική έκφραση «Οψόμεθα εις Φιλίππους», ήταν παντρεμένος με την Πορκία.
Η Πορκία, σύζυγος του Βρούτου, γεννήθηκε τον 1ο αιώνα π.Χ., συγκεκριμένα το 73 π.Χ. Ήταν θυγατέρα του Μάρκου Πόρκιου Κάτωνα. Για την ακρίβεια υπήρξε η δεύτερη σύζυγος του Βρούτου, καθώς η πρώτη ήταν η Κλοδία. Η ίδια είχε λάβει φιλοσοφική παιδεία και εκπαίδευση, ενώ η πνευματική της καλλιέργεια και ομορφιά δεν ήταν τα μόνα που εντυπωσίασαν τον Βρούτο. Η εξωτερική της εμφάνιση ήταν απαράμιλλου κάλλους, γεγονός που μας μεταφέρει στο έργο του ο ιστοριογράφος Πλούταρχος.
Όπως και για τον Βρούτο ήταν η δεύτερη σύζυγος, έτσι και για εκείνη ο Βρούτος αντίστοιχα ήταν ο δεύτερος άντρας που παντρεύτηκε. Ο πρώτος της γάμος ήταν με κάποιον πολιτικό φίλο του πατέρα της, ονόματι Mάρκο Καλπούρνιο Βίβουλο. Έπειτα από τον θάνατο του πρώτου συζύγου της, σε εκστρατεία κατά του Καίσαρα το 48 π.Χ., η Πορκία σε πολύ νεαρή ηλικία έμεινε μόνη της. Όπως ήταν φυσικό, έπρεπε να ξανά παντρευτεί. Τότε, ο ξάδελφός της Βρούτος, χώρισε από την πρώτη του σύζυγο για να την παντρευτεί.
Ένας γάμος κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, έφερε ανησυχία στο παρασκήνιο και προβλημάτισε αρκετούς. Παρ’ όλα αυτά, αν και στην αρχή υπήρχαν ενστάσεις για το αν ο γάμος είναι έγκυρος και αποδεκτός, οι φιλικές σχέσεις με σπουδαία πολιτικά πρόσωπα της εποχής που είχε καταφέρει να χτίσει τόσο η Πορκία, όσο και ο Βρούτος, συνέλαβαν καταλυτικά στο να θεωρηθεί νόμιμος ο γάμος.
Η Πορκία είχε βαθύτατα πίστη στον Βρούτο, τον οποίο αγαπούσε πραγματικά. Ωστόσο, είχε έναν περίεργο τρόπο να του το δείχνει, ειδικά όταν αντιλήφθηκε τι θα συνέβαινε στον Καίσαρα, με τον Βρούτο να μην της εμπιστεύεται το πανούργο σχέδιό του. Τότε η Πορκία, για να αποδείξει ότι δεν θα τον προδώσει, αυτοτραυματίστηκε με ένα κοφτερό μαχαίρι στην περιοχή του μηρού της. Αφού για μια ολόκληρη ημέρα υπέφερε από το βαθύ της τραύμα, παρουσιάστηκε μπροστά στον σύζυγό της και του εξιστόρησε τι έκανε και γιατί, αλλά και για την θέση που έχει απέναντι του ως πιστή και αφοσιωμένη σύντροφος που ήταν. Ο Βρούτος την άκουσε και οι εξηγήσεις της κέρδισαν την εμπιστοσύνη του. Της μίλησε για το σχέδιό του και κατόπιν έφυγε για να το υλοποιήσει.
Όταν ο Βρούτος ήταν στην Σύγκλητο, τη στιγμή που θα μαχαίρωναν τον Καίσαρα με 27 μαχαιριές, η Πορκία έστειλε επιστολή για να δει αν ο αγαπημένος της επέζησε. Μετά την φυγή των συγκλητικών στην Αθήνα, η Πορκία έπρεπε να μείνει πίσω στην Ιταλία. Δεν ξαναείδε ποτέ τον αγαπημένο της, πάρα μόνο μέσα από ένα πίνακα ζωγραφικής που αναπαριστούσε τον Έκτορα και την Ανδρομάχη. Πήγαινε καθημερινά να δει αυτό το έργο τέχνης, ίσως επειδή της θύμιζε τον δικό της αποχωρισμό με τον λατρεμένο της σύζυγο.
Το τέλος της ήρθε λίγα χρόνια αργότερα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Πορκία δεν άντεξε αυτή τη μοναξιά που ένιωθε μετά την φυγή του Βρούτου. Οι τελευταίες της στιγμές υπήρξαν σκληρές και βασανιστικές. Αν και κάποιοι έσπευσαν να πουν ότι κατάπιε αναμμένα κάρβουνα και πέθανε, αυτό στην πραγματικότητα είναι σχεδόν ακατόρθωτο να συμβεί, και η πραγματικότητα είναι άλλη. Η Πορκία άναψε πράγματι κάρβουνα, σε ένα μαγκάλι όπως το ξέρουμε σήμερα, μέσα σε έναν κλειστό χώρο που δεν έμπαινε καθαρός αέρας και κατ’ επέκταση οξυγόνο. Έτσι, το μονοξείδιο του άνθρακα που απελευθέρωσαν τα κάρβουνα, κατά την διάρκεια της καύσης τους, της προκάλεσε δηλητηρίαση.
Για την Πορκία, και την ιστορία της πραγματικά πιστής γυναίκας και αφοσιωμένης συζύγου, για το μυστήριο πέπλο που επικρατεί γύρω από τον θάνατό της, αλλά και για το ποια πραγματικά ήταν, έχουν γράψει κλασικοί αλλά σύγχρονοι συγγραφείς, όπως ο Σαίξπηρ, ο Τόμας Κούπερ, ο Γκαρνιέ Ρομπέρ, Κολίν ΜακΚάλο, Στίβεν Φράι αλλά και ο Θόρντον Ουάιλντερ.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- William S. S., Portia (c. 70–43 BCE), encyclopedia.com, Διαθέσιμο εδώ
- Λαγός, Κωνσταντίνος, Ο παρεξηγημένος Βρούτος που συμμετείχε στη δολοφονία του Καίσαρα και η περίφημη φράση “Οψόμεθα εις Φιλίππους”, mixanitouxronou.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Καραντώνης, Χάρης, Η Πορκία και ο Βρούτος, latinika.tumblr.com, Διαθέσιμο εδώ
