Του Μανώλη Πέρου,
Ο Άλκης Γιαννακάς υπήρξε ένας απ’ τους ωραιότερους Έλληνες «ζεν πρεμιέ» κι έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό απ’ την παρουσία του στον ελληνικό κινηματογράφο την περίοδο 1958-1990. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Μαρτίου 1945, όπου και έζησε έως την ενηλικίωσή του. Τα πρώτα του χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, καθώς ο αντισυμβατικός χαρακτήρας του δεν του επέτρεπε να διακριθεί στον χώρο της σχολικής εκπαίδευσης. Λέγεται, μάλιστα, ότι είχε ζητήσει απ’ τον πατέρα του 400 δραχμές τον μήνα για ενοίκιο και τσιγάρα, προκειμένου να φοιτήσει στο Γυμνάσιο της Σιάτιστα!
Η πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο ήρθε λίγο πριν κλείσει τα 18 του έτη, πραγματοποιώντας την παρθενική του εμφάνιση στην ταινία Ένας Ντελικανής. Το ίδιο, βέβαια, μοτίβο συμπεριφοράς συνέχισε και κατά την πρώτη του συνεργασία στην προαναφερθείσα ταινία, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει σημαντικά την παραγωγή. Ακολούθησε η συμμετοχή του σε πολλές επιτυχημένες ταινίες της εποχής, με γνωστότερες τις: Μια γυναίκα στην αντίσταση, Ο παρθένος, Μονεμβασιά, Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας και Μαντώ Μαυρογένους.
Η ταινία που τον σημάδεψε, ωστόσο, ήταν Το ρεμάλι την Φωκίωνος Νέγρη, στην οποία υποδύθηκε τον ρόλο του χαρτοπαίχτη που εκμεταλλεύεται τις όμορφες γυναίκες για να βγάλει τα προς το ζην. Η ταινία έκανε μεγάλο θόρυβο στον κινηματογράφο της εποχής, λόγω των πολλών «ακατάλληλων στιγμών» που δεν είχαν προβληθεί ξανά στον ελληνικό κινηματογράφο. Έτσι, ο εικοσάχρονος, τότε, Άλκης καθιερώθηκε ως «ο ωραίος κακός» του κινηματογράφου, αποτελώντας ταυτόχρονα και το “sex-symbol” της εποχής.
Η αινιγματική φυσιογνωμία του αποτελούσε πόλο έλξης για το γυναικείο κοινό της εποχής, με αποτέλεσμα ο γνωστός ηθοποιός να συνάψει ερωτικές σχέσεις με πολλές, κυρίως, συμπρωταγωνίστριές του. Γνωστότερη εξ αυτών η σχέση του με την Γκιζέλα Ντάλη, η οποία μάλιστα είχε δηλώσει το εξής: «Ήταν ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου. Ήταν ο ωραιότερος και πιο περιζήτητος άνδρας και ήταν δικός μου. Ζήσαμε μια σχέση πάθους».
Για λόγους που δεν έγιναν ποτέ γνωστοί, ο μεγάλος ηθοποιός αποφάσισε να βάλει τέλος στην κινηματογραφική του καριέρα στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Από τότε συνηθίζει να αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας, διατηρώντας ένα σεμνό χαμηλών τόνων προφίλ. Καθημερινή ασχολία του σήμερα αποτελεί η ενίσχυση του ιδρύματος «Άννα Φόνσου», του οποίου τη σύσταση στήριξε σημαντικά ο ίδιος, ενώ συνηθίζει να περνάει και αρκετό απ’ τον ελεύθερο χρόνο του με παλαιούς του φίλους και συναδέλφους.
Τέλος, παρά τη γλυκόπικρη γεύση που άφησε στους θαυμαστές του η πρόωρη απόσυρσή του απ’ τον χώρο του κινηματογράφου, θα μπορούσε με σιγουριά να ισχυριστεί κανείς ότι αποτέλεσε και θα αποτελεί σήμα κατατεθέν του ανδρισμού, του ερωτισμού και γενικότερα του ατίθασου-ελκυστικού νέου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ποιος είναι ο ακαταμάχητος ηθοποιός που τον ερωτεύονταν οι συμπρωταγωνίστριές του; Είχε παθιασμένο δεσμό με την Γκιζέλα Ντάλι. Αποσύρθηκε ξαφνικά από το προσκήνιο τη δεκαετία του ΄80…, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
-
Άλκης Γιαννακάς: Ο ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου που αποσύρθηκε νωρίς, bovary.gr, διαθέσιμο εδώ
