Της Κατερίνας Αγγελοπούλου,
Το All My life αποτελεί μια πραγματική ιστορία αγάπης που έρχεται να συνταράξει το κοινό και να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτονται οι περισσότεροι από εμάς. Κυκλοφόρησε το έτος 2020 από τη Universal Pictures, σε σκηνοθεσία του Marc Meyers και σενάριο του Todd Rosenberg. Πρωταγωνιστές της ταινίας η γνωστή Αμερικανίδα ηθοποιός Jessica Rothe, η οποία ενσαρκώνει τη Jenn Carter, και ο διεθνούς φήμης Harry Shum Jr., στον ρόλο του Solomon (Sol) Chau.
Όλα ξεκινούν σε ένα συχνό στέκι της γειτονιάς, όπου ο Sol και η παρέα του παρακολουθούν τον αγώνα της αγαπημένης τους ομάδας. Τότε, τα τρία αγόρια πλησιάζουν κάπως διστακτικά τη Jenn και τις φίλες της, παρά την αντίθετη άποψη του Sol, ο οποίος επιστρέφει στο τραπέζι του ντροπιασμένος. Η Jenn, στο άκουσμα μιας ακόμα βαρετής ιστορίας, αποφασίζει να τον ακολουθήσει, αφήνοντας πίσω τη «νεοσύστατη» παρέα. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, ξεκινάει ένα ειδύλλιο, καθοριστικό για τη ζωή της ηρωίδας και όχι μόνο.
Οι δυο τους περνούν καλά μαζί. Υπάρχει χημεία, επικοινωνία, κοινά ενδιαφέροντα και αγάπη. Πολύ γρήγορα, αποφασίζουν να συγκατοικήσουν. Όλα φαίνονται να βαίνουν καλώς. Το άριστο σενάριο προμηνύει ένα ιδανικό «καλό τέλος», που ανακουφίζει κάθε ρομαντική ψυχή. Ο Sol ρισκάρει και κάνει το επόμενο βήμα: μια πρόταση γάμου στην αγαπημένη του, μπροστά σε όλους τους φίλους τους και με τη συνοδεία μιας μπάντας που ερμηνεύει το αγαπημένο τους τραγούδι, αυτό με το οποίο ενώθηκαν πρώτη φορά. Η απάντηση ήταν θετική και ευθύς αμέσως οι δυο νέοι ξεκινούν τις ετοιμασίες του γάμου.
Ωστόσο, η ζωή είναι απρόβλεπτη. Αφάνταστα ερωτευμένοι και ανυπόμονοι να ξεκινήσουν το κοινό τους ταξίδι, η Jenn και ο Sol έρχονται αντιμέτωποι με μια νέα δυσάρεστη πραγματικότητα που θα ταράξει τη φυσιολογική ροή των προετοιμασιών τους. Ο Sol θα διαγνωστεί με καρκίνο και ενώ τα πράγματα φαίνεται να βελτιώνονται στην αρχή, εν τέλει η κατάσταση κρίνεται μη αντιμετωπίσιμη. Πώς, λοιπόν, θα ξεπεράσουν όλα όσα τους απασχολούν; Τι θα αλλάξει στη ζωή τους;
Σίγουρα, δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα πρωτότυπο σενάριο. Στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, οι ιστορίες αγάπης με απρόσμενες δυσκολίες και ανίατες ασθένειες είναι κάτι το σύνηθες. Το συγκεκριμένο έργο, όμως, θα λέγαμε πως ξεχωρίζει για πολλούς λόγους.
Η ταινία ξεκινάει και τελειώνει με την ίδια σκέψη: «Ο μέσος άνθρωπος ζει περίπου 27.375 μέρες. Τόσο έχουμε αν είμαστε τυχεροί…». Πόσες, όμως, μέρες θυμόμαστε στ’ αλήθεια; Όπως λέει και η αφηγήτρια-πρωταγωνίστρια, οι περισσότερες περνούν απαρατήρητες, ασημάδευτες, χαμένες στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Θυμόμαστε μόνο εκείνες που μας έκαναν εντύπωση, εκείνες κατά τις οποίες συνέβη κάτι καλό ή κακό αντίστοιχα, το οποίο μας ταρακούνησε και μας άφησε το στίγμα του. Στο τέλος, βιώνουμε μια σειρά από «ξεχασμένες μέρες», αναβάλλοντας κάθε περιπέτεια για αύριο και κάθε αύριο. Αλλά ποιος μας εγγυάται το μετά; Το αύριο είναι πάντα δεδομένο;
Ο Sol άλλαξε τη ζωή της Jenn μέσα σε μια στιγμή. Της δίδαξε να ζει τη στιγμή. Να κάνει σήμερα όλα αυτά που θα έκανε αύριο. Να ζει, να δοκιμάζει, να τολμά, να αλλάζει ότι δεν την κάνει ευτυχισμένη. Της έδειξε πώς να συλλέγει στιγμές κάθε μέρα, από ένα γέλιο, έναν χορό, ένα τραγούδι. Ίσως αυτό είναι το βαθύτερο νόημα που επιδιώκει να περάσει το All My Life στον δεκτή. Να ζούμε την κάθε στιγμή ξεχωριστά, γιατί μόνο τότε θα σπάσουμε τη ρουτίνα. Μόνο τότε οι μέρες δεν θα ξεθωριάζουν, δεν θα περνούν απαρατήρητες και ο καθένας από εμάς θα βρει τον εαυτό του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- All My Life, imdb.com, διαθέσιμο εδώ
