Του Γιώργου Γιαννούλη,
Το τελευταίο διάστημα γίνεται ξεκάθαρα έκδηλη η δυσαρέσκεια της κοινωνίας για την πολιτική κατάσταση της χώρας. Είναι ένα ρεύμα που πάντα υπήρχε, αλλά σε ορισμένες περιόδους ήταν πιο έντονο. Έτσι, με βάση τα σημερινά δεδομένα, παρατηρούμε ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της αποχής και της έλλειψης εμπιστοσύνης στα πολιτικά κόμματα.
Αρχικά, βλέπουμε ότι τα τελευταία 15 χρόνια έχει μειωθεί η συμμετοχή από το 74% περίπου στο 57%. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε διάστημα μόλις 2 μηνών το καλοκαίρι του 2015, το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογικές αναμετρήσεις έπεσε από το 62% στο 56%, δηλαδή περισσότεροι από μισό εκατομμύριο πολίτες απείχαν από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015, λόγω της τεταμένης κατάστασης και της λανθασμένης πολιτικής διαχείρισης. Η αποχή, σε συνδυασμό με τις ακραίες εκφράσεις που δεν πρέπει να έχουν θέση στη Δημοκρατία, φτιάχνουν ένα «κοκτέιλ» επικίνδυνο για την κοινωνία. Αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός επιτρέπει σε λαϊκιστικά ή/και ακραία κόμματα να βγουν στην επιφάνεια και να κάνουν ζημιά, με σκοπό το προσωπικό τους όφελος.
Ως προς τη δυναμική των κομμάτων, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εκλογικές αναμετρήσεις του 2012. Ειδικά εκείνη του Μαΐου, όταν είδαμε ότι όλα τα κόμματα καθηλώθηκαν σε ποσοστά χαμηλότερα του 20%. Ωστόσο, μπορεί να δούμε ένα νέο «2012»; Όπως εξηγεί σε εκπομπή του Real Fm ο αναλυτής εκλογικής συμπεριφοράς, Απόστολος Πιστόλας, υπάρχουν και οι λεγόμενες αντισυστημικές δυνάμεις, αποτελούμενες από λαϊκιστικά και ακραία χαρακτηριστικά. Όμως, το 2012 είχαμε ως κύρια πηγή δυσαρέσκειας την οικονομία, ενώ τώρα φαίνεται να υπάρχει αντίθεση προς το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Δεν ξέρουμε, όμως, αν αυτή η κατάσταση θα αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά. Αν οι εκλογές πάνε πιο αργά, μπορεί να ξεθυμάνει. Αλλά αν στη συζήτηση μπουν κι άλλα ζητήματα, τότε πιθανόν θα μονιμοποιηθεί.
Η κατάσταση της κρίσης νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, ενδεχομένως να επαναληφθεί –έστω σε έναν βαθμό– και φέτος αν διαμορφωθούν οι σχετικές προϋποθέσεις. Η λογική λέει ότι δεν μπορούμε να έχουμε ταύτιση της τότε κατάστασης με τη σημερινή, διότι υπάρχουν διαφορετικά δεδομένα τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη αντίστοιχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που τότε μπόρεσε να εμφανισθεί ως κάτι το διαφορετικό και νέο.
Ο βασικός προβληματισμός έγκειται στο γεγονός ότι υποβόσκει ένα αντιδημοκρατικό ρεύμα που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να «ενσαρκωθεί» εκλογικά. Την κρίση εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς και τα υπαρχοντα κόμματα –όχι απαραίτητα εξουσίας– τρέχουν να εκμεταλλευτούν διάφοροι αυτόκλητοι «αντισυστημικοί», οι οποίοι, όμως, προσδοκούν προσωπικά οφέλη, χρησιμοποιώντας τη Δημοκρατία στρεφόμενοι εναντίον της. Η απογοήτευση που βλέπουμε και σε σχετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά δημοσκοπήσεων θα πρέπει να θορυβήσει τις πολιτικές δυνάμεις –ειδικά τα κόμματα εξουσίας–, κυρίως διότι δημιουργείται χώρος για επικίνδυνους λαοπλάνους, που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε κρίση, κάνοντάς τη ευκαιρία για αποκόμιση οφέλους, συγκροτώντας κόμματα–κομματίδια «διαμαρτυρίας», με περιθωριακά χαρακτηριστικά!
Σήμερα, πρέπει το πολιτικό σύστημα, όλα τα κόμματα, να προσεγγίσουν όλους τους πολίτες και ειδικά τη μεγάλη μερίδα της κοινωνίας που φαίνεται απογοητευμένη –κάτι το οποίο είναι απολύτως λογικό–, ώστε να μην δούμε τα γιγαντώνονται τα δήθεν αντισυστημικά κόμματα με τα αντιδημοκρατικά στοιχεία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η «αντιπολιτική» προκαλεί ακραίες αντιδράσεις. Το φαινόμενο επίθεσης στον Γραμματέα του Με.Ρ.Α.25, Γιάνη Βαρουφάκη, τον προπηλακισμό του βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Δ. Βίτσα, οι ζημιές που έγιναν στο υπηρεσιακό όχημα της κυρίας Γεροβασίλη με αποτέλεσμα να τραυματιστεί μέλος της προσωπικής της φρουράς μόλις λίγα μέτρα από τη Βουλή, θα πρέπει να ανησυχήσουν το πολιτικό σύστημα συλλήβδην. Η πολιτική δεν ασκείται με τραμπουκισμούς. Η Δημοκρατία δεν ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές!
Το «στοίχημα» της σταθερότητας και της Δημοκρατίας είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Έχουμε, άραγε, χρόνο να αλλάξουμε την κατάσταση προς το καλύτερο; Ας προσέχουμε, όμως, διότι η «τιμωρητική» διάθεση με την οποία ψήφισαν κάποιοι το 2012 έβαλε μια εγκληματική οργάνωση στη Βουλή! Θα αφήσουμε χώρο και χρόνο στους επικίνδυνους, ακραίους ή ακόμα και εγκληματίες να αποφασίσουν για εμάς και τη Δημοκρατία; Ο λαός έχει τον πρώτο και τελευταίο κυρίαρχο λόγο. Η κοινωνική ενότητα χρειάζεται για τη διαμόρφωση μιας υγιούς πολιτικής, χωρίς φωνές που μόνο ζημιά μπορούν να κάνουν στη Δημοκρατία και την Κοινωνία!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Δημοσκόπηση MRB: Στις 3,2 μονάδες η διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ – Οι ευθύνες για τα Τέμπη, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Εθνικές Εκλογές, ypes.gr, διαθέσιμο εδώ
