14.3 C
Athens
Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024

Μικρά πράγματα


Της Χρυσάνθης-Ίριδας Ανεμογιάννη,

Κάπως, έχουμε μάθει να μας ενοχλούν τα μικρά πράγματα. Έχουμε μάθει να κάνουμε αυτόματα και αυτονόητα συνδέσεις με ανθρώπους και καταστάσεις, χωρίς να το πολυσκεφτούμε, αυθόρμητα και ελαφρά τη καρδία και με αυτό τον τρόπο να κρίνουμε και την αξία τους. Κατά αντιστοιχία, λοιπόν, ό,τι νιώθουμε είναι μικρό σε ένταση και διάρκεια. Ένα σχόλιο κάποιου αγνώστου ή ακόμα και η παρέμβαση ή μη ενός γνωστού σε ένα γεγονός θα μπορούσε –σε αντίθεση με την πρώτη μας εκτίμηση– να έχει μικρή επίδραση σε εμάς και, ως συνέπεια, μια μικρή έστω αξία. Μια τέτοια συλλογιστική πορεία θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή βάση.

Όσα λάθη γίνονται σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση καταστάσεων, προέρχονται από την υπερεκτίμηση ή την υποεκτίμηση τους. Ξεκινάμε, πάντα, εκτιμώντας πιθανότητες και όχι προβλέποντας βάσει της τύχης. Και σε αυτό οφείλουμε να επιμείνουμε ως το τέλος και λίγο παραπάνω. Γιατί αλλιώς, πάντα θα συμβαίνει το ίδιο, ξανά και ξανά, ίσως με κάποιες παραλλαγές. Και ας μην έχει κάθε φορά αίσιο τέλος. Ας είναι μια δειλή αρχή. Μια αρχή τουλάχιστον που θα έχει προοπτική. Και έτσι, κάθε μέρα θα είναι μια νέα ευκαιρία, μια ατέρμονη προσπάθεια. Κάπου εκεί μάλλον μπορεί να έρθει και η συνειδητοποίηση και η ευχαρίστηση από την προσπάθειά μας και τα αποτελέσματά της. Δεν φτάνει απλά να ψάχνουμε μέσα μας. Ίσως να πρέπει να ξεκινήσουμε να βλέπουμε και γύρω μας, και να παρατηρούμε πραγματικά.

Πηγή εικόνας: rulonik.pl

Είναι πολλές φορές μικρά και απαρατήρητα –μάλλον– πράγματα, που ενώ συμβαίνουν, ποτέ στ’ αλήθεια δεν τα πρόσεξες. Αυτά, όμως, ήταν εκεί, συνέβησαν. Μπορεί εμείς να μην ήμασταν έτοιμοι να τα δούμε. Το ότι δεν βλέπεις κάτι, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Πολλά από αυτά που ονομάζουμε «μικρά πράγματα», μπορεί ξαφνικά να σημαίνουν πολλά. Μπορεί να πρέπει σιγά σιγά να τα αναλύουμε, να τα σκεφτόμαστε και να προσπαθούμε να αντιληφθούμε την επίδραση που ασκούν πάνω μας. Δεν χρειάζεται πάντα να συμβεί κάτι συνταρακτικό, κάτι μεγάλο, κάτι που θα μας κλονίσει. Τα πάντα έχουν κάτι να μας προσφέρουν, κάτι μπορούμε να πάρουμε από αυτά σε κάθε περίπτωση. Χρειάζεται απλώς να αρχίσουμε να τους δίνουμε σημασία.


 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Χρυσάνθη-Ίριδα Ανεμογιάννη
Χρυσάνθη-Ίριδα Ανεμογιάννη
Γεννήθηκε στους Παξούς, όπου έζησε για μεγάλο διάστημα. Πλέον κατοικεί στο Ρέθυμνο για σπουδές στην Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, στο τμήμα Ψυχολογίας. Έχει ταξιδέψει πολύ, κυρίως στο εξωτερικό, μιλάει τρεις γλώσσες, οι οποίες συνεχώς αυξάνονται, χορεύει, τραγουδάει και ασχολείται με την μουσική εδώ και πολλά χρόνια, και είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε κοινωνικά ζητήματα.