Της Δήμητρας Γρηγοριάδου,
Ο Χριστιανός Γουλιέλμος Φερδινάνδος Αδόλφος Γεώργιος, ο οποίος ήταν ευρύτερα γνωστός ως Γεώργιος Α΄, ως διάδοχος του εκδιωχθέντος Όθωνα, στέφθηκε βασιλιάς των Ελλήνων, τον Οκτώβριο του 1863, και υπήρξε ο μακροβιότερος μονάρχης της Ελλάδας (1863-1913), μέχρι που δολοφονήθηκε.
Παρόλο που κάποια χρόνια νωρίτερα είχε γίνει ακόμα μία απόπειρα κατά του βασιλιά (Φεβρουάριος 1898), και είχε προηγηθεί και η δολοφονία του Πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη (Μάιος 1905), ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ δεν συνήθιζε να κυκλοφορεί με ιδιαίτερη συνοδεία και φύλαξη όταν βρισκόταν εκτός της οικίας του. Η πρώτη απόπειρα, λοιπόν, κατά του βασιλιά πραγματοποιήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1898, όταν ο ίδιος αποφάσισε να πάει μια βόλτα μαζί με την κόρη του με την άμαξά του, από την Αθήνα προς το Φάληρο. Στον δρόμο της επιστροφής τους από τη σημερινή Συγγρού (τότε οδός Αθηνών–Φαλήρου), που την εποχή εκείνη αποτελούσε έναν ήσυχο περιφερειακό δρόμο, δύο άντρες, έχοντας στήσει ενέδρα στον Νέο Κόσμο, ξεκίνησαν να πυροβολούν προς το μέρος του βασιλιά και της κόρης του, οι οποίοι δεν τραυματίστηκαν και οι παραλίγο βασιλοκτόνοι αφού συνελήφθησαν, καταδικάστηκαν σε θάνατο.
Προχωρώντας στο χρονικό της δολοφονίας, ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄, στις 5 Μαρτίου 1913 (π.ημ.), έχοντας την πρόθεση να επισκεφθεί τον Γερμανό ναύαρχο Γκόπφεν στο πολεμικό πλοίο «Γκέμπεν», το οποίο βρισκόταν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, κατέβηκε από τη βασιλική κατοικία του (μεγάρου Χατζηλαζάρου) στην αποβάθρα στον λευκό Πύργο συνοδευόμενος από τον υπασπιστή του, ταγματάρχη Φραγκούδη. Στη διασταύρωση των οδών Αγίας Τριάδας και Βασιλίσσης Όλγας, ο Αλέξανδρος Σχινάς περίμενε τον Βασιλιά Γεώργιο Α΄, καθισμένος σε ένα παγκάκι του καφενείου Πασά Λιμάν και όταν τον είδε να πλησιάζει τον πυροβόλησε μία φορά από κοντινή απόσταση (προκαλώντας το μοιραίο τραύμα). Ύστερα έσπευσε να πυροβολήσει και τον ταγματάρχη Φραγκούδη, ωστόσο το όπλο έπαθε εμπλοκή και ο ίδιος συνελήφθη άμεσα από τον Φραγκούδη, ο οποίος τον παρέδωσε στα χέρια δύο Κρητικών χωροφυλάκων που βρέθηκαν στο σημείο αμέσως μετά τον πυροβολισμό.
Ο βασιλιάς μεταφέρθηκε πολύ γρήγορα στο «Παπάφειο Ίδρυμα», ωστόσο οι προσπάθειες των γιατρών ήταν μάταιες μιας και ο μονάρχης πέθανε στον δρόμο προς το νοσοκομείο. Η μοιραία σφαίρα που διαπέρασε τη σπονδυλική του στήλη και κατέληξε στην καρδιά του βρέθηκε αργότερα στα ρούχα του. Στη νεκρώσιμη πομπή στις 12 Μαρτίου 1913 συμμετείχε και ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, καθώς και ο διάδοχος Κωνσταντίνος, ο οποίος είχε στο μεταξύ φτάσει στη Θεσσαλονίκη. Η κηδεία του βασιλιά Γεωργίου έγινε στην Αθήνα στις 20 Μαρτίου 1913 και τάφηκε στο βασιλικό μαυσωλείο του ανακτόρου στο Τατόι.
Οι λόγοι για τους οποίους δολοφονήθηκε ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ παραμένουν μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστοι, αφού δεν δόθηκε στη δημοσιότητα τίποτα από το ανακριτικό υλικό. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ακόμα και οι φάκελοι της ανάκρισης καταστράφηκαν (κάηκαν συγκεκριμένα) κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς που έλαβε χώρα στο ατμόπλοιο που μετέφερε το ανακριτικό υλικό από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα. Ωστόσο, πηγές αναφέρουν ότι ο δολοφόνος Αλέξανδρος Σχινάς δεν ομολόγησε κάποια συνεργασία του με άλλα άτομα ή ξένες δυνάμεις, και ότι εξομολογήθηκε όλη την αλήθεια στη βασίλισσα Όλγα σε μια πολύωρη επίσκεψή της στο διοικητήριο που ήταν υπό κράτηση, με τις πληροφορίες αυτές να μένουν μυστικές.
Οι ιστορικοί της εποχής υποστήριξαν ότι δεν ενήργησε μόνος του, αλλά αντιθέτως έδρασε με εντολή ξένων συμφερόντων στα Βαλκάνια τα οποία εξυπηρετούνταν από το να βγει από τη μέση ο Έλληνας εστεμμένος. Οι αρχές διέδωσαν ότι η δολοφονία έγινε για προσωπικούς λόγους του Σερραίου Αλέξανδρου Σχινά, ο οποίος βρισκόταν σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση, και όταν απευθύνθηκε στο παλάτι για οικονομική βοήθεια τον έδιωξαν. Έτσι, αρχές και ιστορικοί της εποχής κατέληξαν ότι η δολοφονία έγινε για την περιφρόνηση που έδειξαν στον Σχινά, και όχι για πολιτικούς λόγους.
Τα παράδοξα συνεχίστηκαν όταν στις 6 Μαΐου 1913 ο Αλέξανδρος Σχινάς, του οποίου η δίκη δεν είχε πραγματοποιηθεί ακόμα, χρειάστηκε να μεταφερθεί από τον έναν όροφο του αστυνομικού τμήματος στον άλλο και αφού ξέφυγε από την προσοχή των φρουρών, πήδηξε από ένα ανοιχτό παράθυρο στο κενό, με αποτέλεσμα να μην ανακριθεί ποτέ από τον εισαγγελέα, ούτε να μιλήσει σε κάποιον δικαστή. Η δολοφονία, λοιπόν, του μακροβιότερου βασιλιά στην Ελλάδα δεν εξιχνιάστηκε ποτέ και έτσι, δεν θα μάθουμε ποτέ τα προσωπικά κίνητρα και τους λόγους που οδήγησαν τον δράστη σε μια τέτοια απόφαση.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- cretalive.gr, H δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου που άλλαξε την ιστορία, Διαθέσιμο εδώ
- thessmemory.gr, Η ανεξιχνίαστη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α’ το 1913 στη Θεσσαλονίκη, Διαθέσιμο εδώ
- mixanitouxronou.gr, Αλέξανδρος Σχινάς, ο εκτελεστής του βασιλιά Γεωργίου Α’. Πληρωμένος δολοφόνος ξένων συμφερόντων ή ψυχοπαθής; Πού φυλάσσεται μέχρι σήμερα το κομμένο χέρι του; Διαθέσιμο εδώ
- mixanitouxronou.gr, Τι κρύβεται πίσω από τη μυστηριώδη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α’ στη Θεσσαλονίκη. Ο δράστης συνελήφθη, αλλά έπεσε από το παράθυρο της αστυνομίας, Διαθέσιμο εδώ
