Της Κατερίνας Αγγελοπούλου,
Η Lidia Poët υπήρξε η πρώτη γυναίκα δικηγόρος στην Ιταλία. Γεννήθηκε το 1855 και απεβίωσε το έτος 1949 σε ηλικία 93 χρονών. Τον Ιούνιο του 1881 θα αποφοιτήσει από το Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου του Τορίνου, φαινόμενο εντελώς ασυνήθιστο για τα δεδομένα της εποχής, αφού ο κόσμος της Νομικής συνιστούσε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και δεν υπήρχαν περιθώρια επαγγελματικής ανέλιξης όσον αφορά το γυναικείο φύλο. Για τους λόγους αυτούς, η Lidia θα καταφέρει να ασχοληθεί με το αντικείμενό της μόνο για τρείς μήνες, αφού μετά θα «διαγραφεί» από τον δικηγορικό σύλλογο στον οποίο ήταν καταγεγραμμένη. Αρκετά χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1920, θα γίνει δεκτή ξανά στον Δικηγορικό Σύλλογο, χάρη στον νόμο που ψηφίστηκε το 1919 και επέτρεπε στις γυναίκες την ενασχόλησή τους με τα νομικά.
Το The Law according to Lidia Poët αποτελεί ένα δράμα εποχής, μια σειρά μυστηρίου –θα λέγαμε– που πραγματεύεται τη ζωή της Lidia Poët και προσπαθεί με εύστοχο τρόπο να τη μεταδώσει στο κοινό. Όπως και στην πραγματική ιστορία, έτσι και στο έργο, βρισκόμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα στο Τορίνο. Η νεαρή απόφοιτος Νομικής, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα και του αδερφού της, αποφασίζει να αντιπαλέψει το σύστημα, διεκδικώντας τα δικαιώματά της και επιδιώκοντας την ίση με τους άνδρες μεταχείρισή της. Στο πλαίσιο αυτό, αναλαμβάνει την πρώτη της υπόθεση, η οποία αφορά τη δολοφονία μίας μπαλαρίνας. Προς έκπληξη όλων, τάσσεται υπέρ του φερόμενου ως δράστη σε ένα μυστήριο σχεδόν «λυμένο». Η ίδια, όμως, υποψιάζεται πως τα γεγονότα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως παρουσιάζονται και βάζει στόχο την αθώωσή του. Μάλιστα, προς υποστήριξη της θέσης της, θέτει στο προσκήνιο τα δαχτυλικά αποτυπώματα, μία έννοια άγνωστη έως τότε, ακόμα και στους άνδρες!
Μολαταύτα, μια δυσάρεστη έκπληξη θα ανατρέψει τα σχέδιά της και θα την αναγκάσει να στραφεί στο πλευρό του αδερφού της, ζητώντας τη βοήθειά του. Αυτή η έκπληξη δεν ήταν άλλη από την οριστική διαγραφή της από τον δικηγορικό σύλλογο της πόλης της. Πλέον, μόνο ως βοηθός μπορεί να ελίσσεται στο δικηγορικό πλατό. Θα καταφέρει, λοιπόν, η Lidia –δεδομένων των συνθηκών– να επιτύχει τους στόχους της, που δεν είναι άλλοι από την αναζήτηση της αλήθειας και την επιδίωξη απόδοσης δικαιοσύνης;
Για μια γυναίκα σαν την Poët, κάτι τέτοιο –αν και δυσάρεστο– δεν θα την «κρατήσει» πίσω. Η ίδια θα παλέψει, θα υπερασπιστεί τον εαυτό της και τα δικαιώματά της και θα προσπαθήσει να αποδείξει την αξία της, αθωώνοντας κάθε κατηγορούμενο που την επισκέπτεται (και κατ’ επέκταση την εμπιστεύεται), ζητώντας μία χείρα βοηθείας. Σχεδόν κανένας δεν θα πιστέψει σε αυτήν. Γιατί; Ο λόγος είναι προφανής: είναι γυναίκα και οι γυναίκες δεν μπορούν και δεν πρέπει να ασχολούνται με τα νομικά, διότι δεν είναι αρκετά ικανές ούτως ώστε να «επιβιώσουν» στον χώρο.
Πρόκειται για μια σειρά όχι αμιγώς νομική κατ’ εμέ, αν και αυτήν την εντύπωση σχηματίζει στον δέκτη-τηλεθεατή ο τίτλος της. Πιο πολύ θέλει να θίξει το κοινωνικό ζήτημα της ισότητας ή μάλλον της ανισότητας που επικρατούσε (και ενίοτε επικρατεί ακόμη ως σήμερα) ανάμεσα στα δύο φύλα στον προαναφερθέν χώρο. Επιπροσθέτως, επιθυμεί να δείξει το πώς μια γυναίκα, παρά τις πιέσεις της οικογένειας και της κοινωνίας, μπορεί να αναδείξει τις ικανότητές της, οι οποίες είναι ισάξιες με εκείνες του ανδρικού πληθυσμού.
Η σειρά αποτελείται από έξι επεισόδια και προβάλλεται στην πλατφόρμα του Netflix. Μάλιστα, τις τελευταίες μέρες έχει καταφέρει να κατακτήσει μια θέση στη λίστα των top 10 της χώρας μας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The True Story of Lidia Poët, townandcountrymag.com, διαθέσιμο εδώ
- The Law according to Lidia Poët, netflix.com, διαθέσιμο εδώ
