Της Όλγας Καρύπη,
Είναι ευρύτατα διαδεδομένο ότι οι πολίτες της αρχαίας Ελλάδας, έζησαν διάφορα πολιτεύματα. Είδαν τους αρχηγούς των πόλεών τους να αλλάζουν, να γίνονται βασιλείς, ολιγαρχικοί και ούτω κάθε εξής. Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, δεν ήταν πάντα δημοκρατική. Πέρασε από διάφορα στάδια, αλλά ίσως αυτό που είναι χαραγμένο στην ιστορία είναι οι τυραννίδες, που είχαν εγκαταστήσει οι διάφοροι τύραννοι σε διάφορες περιοχές της χώρας. Αν όχι όλες, τότε σίγουρα ένα μεγάλο ποσοστό των πόλεων της αρχαίας Ελλάδας έζησαν την βίαιη άνοδο ενός τυράννου.
Ας πάμε όμως λίγο στην αρχαία Κόρινθο, κατά τα χρόνια της αρχαϊκής εποχής. Ένα μωρό γεννιέται, και η μητέρα του, σε μια στιγμή απελπισίας, για να σώσει το παιδί της από τους Βαγχιάδες, που κυριαρχούσαν στην περιοχή, το βάζει μέσα σε μια κυψέλη, από αυτές που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα στην μελισσοκομία. Μεγαλώνοντας ο Κύψελος, πήρε την εξουσία από τους Βαγχιάδες. Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως ανήκε σε αυτή την γενιά από την πλευρά της μητέρας του, της Λάβδας. Περίπου για μια τριακονταετία, ο Κύψελος ήταν τύραννος της Κορίνθου.
Αν και τύραννος, δεν λειτούργησε βίαια, δεν κυβέρνησε εγωιστικά ή αυστηρά. Προσέφερε σημαντικό έργο στην πόλη του, εγκαθιδρύοντας μεγάλες αποικίες, όπως αυτή στο νησί της Κέρκυρας, ενώ είχε προσφέρει πολλές αφιερώσεις στο μαντείο των Δελφών, καθώς και σε άλλα. Η Κόρινθος κατά την διάρκεια της τυραννίδας του Κύψελου, γνώρισε ιδιαίτερη ακμή, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν κάτω από το καθεστώς του τυραννικού πολιτεύματος.
Όταν ο Κύψελος πέθανε, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, τα ινία της εξουσίας ανέλαβε ο γιος του, Περίανδρος. Ο Περίανδρος, ήταν ο ορισμός της τυραννίας, όπως την γνωρίζουμε έως τις μέρες μας. Αυστηρός, δεν δεχόταν τις οποίες αντιδράσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν, κυκλοφορούσε πάντα με την προσωπική του φρουρά, ως όφειλε ένας τύραννος που πληρούσε τις προδιαγραφές, επιδεικνύοντας συνεχώς την δύναμή του στον λαό, και επιβάλλοντας την θέλησή του σε όλους. Ωστόσο, κυβέρνησε μεθοδικά, ακολουθώντας τις πολιτικές πρακτικές του πατέρα του. Επί των ημερών του κατασκευάστηκαν διάφορα έργα τεχνικής φύσεως για την πόλη του, όπως το υδραγωγείο ή τον γνωστό σε όλους μας δρόμο Δίολκο, ο οποίος λειτούργησε ως πέρασμα από την μία πλευρά του Ισθμού προς την άλλη για τα θαλάσσια ταξίδια, που πραγματοποιούνταν τότε.
Ως προς την εξωτερική πολιτική, ο Περίανδρος φρόντισε να αναπτύξει φιλικές σχέσεις με ισχυρούς άντρες σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Μερικά παραδείγματα είναι ο Φαραώ Ψαμμήτιχος Β΄ της Αίγυπτου ή ο Θρασύβουλος στην περιοχή της Μιλήτου. Δεν στάθηκε όμως μόνο εκεί, καθώς είχε ενεργό δράση στις διαιτησίες ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις-κράτη και τα βασίλεια. Αυτό σημαίνει ότι όποτε υπήρχε ένα πρόβλημα στο εσωτερικό μιας πόλης, που οι κάτοικοί της δεν μπορούσαν να επιλύσουν μεταξύ τους, τότε καλούσαν έναν ξένο, που εμπιστεύονταν, για να δώσει λύση στο πρόβλημα που ταλάνιζε την πόλη. Έτσι, βοηθώντας στις εσωτερικές υποθέσεις ξένων πόλεων, ανέβηκε η αίγλη του Περίανδρου, και το όνομά του έγινε ξακουστό σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο της αρχαϊκής περιόδου.
Ο Περίανδρος έζησε όμως και δύσκολες καταστάσεις, βιώνοντας τον πρόωρο χαμό των γιων του. Αυτό τον κατέστησε ακόμα πιο σκληρό στην διακυβέρνηση της Κορίνθου. Ο ίδιος θα αποβιώσει σε ηλικία 80 ετών, από φυσικά αιτία, ξεπερνώντας κατά πολύ το μέσο προσδόκιμο ηλικίας για εκείνα τα χρόνια. Προτού φύγει από την ζωή, ο Περίανδρος είχε μεταβιβάσει την εξουσία στον ανιψιό του, εξασφαλίζοντας την συνέχεια του καθεστώτος του. Έτσι, η τυραννία της γενιάς των Κυψελίδων συνέχισε για μερικά ακόμα χρόνια. Καταληκτικά, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ο Περίανδρος συγκαταλέγεται στους εφτά σοφούς της αρχαιότητας, ανάμεσα σε άλλους ίσως πιο γνωστούς από αυτόν, αλλά με σημαντική προσφορά του ιδίου στα γράμματα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
