Της Γεωργίας Δημοπούλου,
Ο Φεβρουάριος είναι ένας μήνας συνυφασμένος με τα ποικίλα έθιμα και τις πατροπαράδοτες συνήθειες της Αποκριάς. Τραγούδια, μασκέ πάρτι και ευφάνταστες μεταμφιέσεις κατακλύζουν κάθε γειτονιά, σχολείο και πλατεία. Πρόκειται, πράγματι, για ήθη που φέρνουν κοντά τα μέλη της εκάστοτε κοινότητας, υπενθυμίζοντάς τους την κοινή πολιτισμική τους ταυτότητα και επισφραγίζοντας τον ρόλο τους στη διατήρηση της εθνικής τους συνείδησης. Ένα από τα ήθη αυτά είναι και η ημέρα της Τσικνοπέμπτης, της ημέρας εκείνης που έχει ταυτιστεί με την κατανάλωση κρέατος και την αντίστοιχη μυρωδιά, ευχάριστη ή και δυσάρεστη για πολλούς (!). Ακριβώς εκείνη τη μέρα, ωστόσο, είναι που κυκλοφορούν και διάφορα υπαινικτικά σχόλια και αστεϊσμοί για τους χορτοφάγους και όσους, εν γένει, έχουν επιλέξει να καταργήσουν το κρέας από το καθημερινό τους διαιτολόγιο.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, τα σχόλια αυτά συχνά – πυκνά ξεπερνούν τα όρια του σαρκασμού και παίρνουν τη μορφή ευθείας προσβολής στο πρόσωπο των συνανθρώπων μας αυτών. Και φυσικά, δε μιλάμε για κάποια μικρή μερίδα του ελληνικού πληθυσμού, εφόσον έρευνα που διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών με δείγμα τα 1000 άτομα κατέδειξε πως οι χορτοφάγοι Έλληνες ανέρχονται στα 2.000.000. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν, αντλούν διατροφικές επιλογές κυρίως από το διαδίκτυο και τις συνταγές του, κάτι εύλογο, αν αναλογιστούμε πόσες εύκολα προσβάσιμες εναλλακτικές υπάρχουν έναντι του κρέατος που εντοπίζονται στο ράφι του γειτονικού μας παντοπωλείου. Εφόσον, επομένως, μιλάμε για ένα καθ’ όλα εδραιωμένο φαινόμενο της σύγχρονης κοινωνίας, ποιο το «πάτημα» όσων εξακολουθούν να χλευάζουν τη συγκεκριμένη επιλογή;
Με βεβαιότητα, υπάρχει και ένα κομμάτι του χορτοφαγικού πληθυσμού –σε παγκόσμιο επίπεδο– που φανατίζεται σε βαθμό επιθετικό κι επικίνδυνο με τη μη κατανάλωση κρέατος. Διαπιστώνεται ότι η πιεστικότητα ορισμένων vegan καταναλωτών εναντίον των υπολοίπων είναι συχνά ο λόγος που οι τελευταίοι αποθαρρύνονται να υιοθετήσουν τη χορτοφαγική διατροφή. Πράγματι, η επιβολή ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής δεν είναι σε καμία περίπτωση αξιέπαινη, εφόσον η επιθυμία του εκάστοτε ανθρώπου να μην καταναλώνει κρέας θα πρέπει να είναι το αυθεντικό αποτέλεσμα της ουσιαστικής του ευαισθητοποίησης.
Αντί των επιθετικών μεθόδων, λοιπόν, που τυχόν παρατηρούνται, ένα πειστήριο με ισοδύναμη αποτελεσματικότητα μπορεί να καταστεί η προβολή των πλεονεκτημάτων της vegan διατροφής για την υγεία. Όπως η επιστημονική κοινότητα διαβεβαιώνει, ένα «απαλλαγμένο από ζωικό κρέας» διαιτολόγιο διατηρεί τον Δείκτη Μάζας Σώματος του ατόμου, μειώνοντας έτσι σημαντικά την προδιάθεση του ίδιου να γίνει παχύσαρκος και να αποκτήσει σακχαρώδη διαβήτη. Επιπλέον, μειώνει κατακόρυφα τις πιθανότητες κάποιας στεφανιαίας καρδιαγγειακής νόσου, με την ευεργετική της δράση να εφαρμόζεται και στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού. Όλα τα παραπάνω αρκούν και με το παραπάνω για να… συγκινήσουν όσους αμφισβητούν την ποιότητα ζωής των χορτοφάγων, ακόμα και για να τους εισάγουν την ιδέα του να υιοθετήσουν και οι ίδιοι τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής, έστω και δοκιμαστικά.
Όπως και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της ζωής, αυτό που διαπιστώνεται είναι πως οι ακραίες και φανατισμένες τοποθετήσεις είναι επιβλαβείς – σε όποιο από τα δύο άκρα και αν εντάσσονται. Το δίκαιο δεν είναι με το μέρος ούτε όσων –με την πρόφαση του χιούμορ– χλευάζουν την αποχή από το κρέας, ούτε με όσους πιεστικά προσπαθούν να επιβάλουν συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες. Ο πραγματικά συνειδητοποιημένος καταναλωτής του σήμερα θα κρίνει με σύνεση και ωριμότητα τι του ταιριάζει και θα κάνει την αντίστοιχη επιλογή προς όφελος καθαρά του εαυτού του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Διατροφή-Πόσοι είναι χορτοφάγοι στην Ελλάδα;, vita.gr, διαθέσιμο εδώ
- Οι ”επιθετικοί” Vegan απωθούν τον κόσμο από τη χορτοφαγία!, emea.gr, διαθέσιμο εδώ
- Τα οφέλη της χορτοφαγίας, iatronet.gr, διαθέσιμο εδώ
