Του Μανώλη Πέρου,
Το ποδήλατο αποτελούσε ανέκαθεν ένα απ’ τα συνηθέστερα εναλλακτικά μέσα μεταφοράς. Η δημοφιλία του οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι αποτελεί μια ιδανική μορφή σωματικής άσκησης καθώς και πνευματικής αποφόρτισης, μέσω του αισθήματος ελευθερίας που αέναα προσφέρει στους αναβάτες του. Πέραν των προαναφερθέντων, όμως, συνιστά και μέσο επίλυσης πολλών προβλημάτων της σημερινής καθημερινότητας, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Για τον λόγο αυτόν, είναι κομβική η σημασία της δημιουργίας των κατάλληλων υποδομών, ώστε να προωθηθεί η μαζική χρήση του με τρόπο ασφαλή και ευχάριστο.
Ξεκινώντας, είναι σκόπιμο να παρουσιαστούν οι λόγοι για τους οποίους το ποδήλατο θεωρείται ένα τόσο χρηστικό κι ευέλικτο μέσο στη σημερινή εποχή. Ένα απ’ τα σημαντικότερα, λοιπόν, προτερήματά του είναι σίγουρα η εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων που προσφέρει, εν καιρώ ενεργειακής κρίσης. Άξιο αναφοράς είναι ακόμη το ότι η μαζική του χρήση συνδράμει στη μείωση της εκπομπής ρύπων, προστατεύοντας με τον τρόπο αυτόν το φυσικό περιβάλλον και δημιουργώντας μια καθαρότερη ατμόσφαιρα που συνεπάγεται έναν πιο ποιοτικό τρόπο διαβίωσης για τους κατοίκους των πόλεων.
Πέραν αυτών, ελαχιστοποιεί τον χρόνο μετάβασης προς τον εκάστοτε επιθυμητό προορισμό, αφού οι χρήστες του αποφεύγουν το καθημερινό μποτιλιάρισμα στους δρόμους, υποβοηθώντας ταυτόχρονα και την αποσυμφόρηση των παραδοσιακών μέσων μεταφοράς. Η αύξηση των διαθέσιμων θέσεων στάθμευσης που προσφέρει είναι ένα επιπλέον σημείο που δεν θα πρέπει να παραληφθεί, καθώς έτσι επιλύεται ένα απ’ τα μεγαλύτερα ζητήματα των αστικών κέντρων τα οποία βρίθουν οχημάτων.
Για να τεθούν, ωστόσο, σε λειτουργία τα ανωτέρω, θα πρέπει να διενεργηθούν προσφυείς κινήσεις απ’ τους αρμόδιους φορείς, ώστε το ποδήλατο να αξιοποιείται ως μέσο μεταφοράς με τρόπο ασφαλή και από όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού. Κρίνεται, επομένως, αναγκαίο να παρέχεται στους πολίτες οικονομική ενίσχυση, ώστε να βρίσκονται σε θέση να καλύψουν τα έξοδα της αγοράς ενός σύγχρονου οχήματος, του οποίου η χρήση δεν θα θέτει σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα.
Επιπρόσθετα, απαιτείται η δημιουργία ποδηλατοδρομίων, ώστε οι μετακινήσεις να πραγματοποιούνται, κατά κύριο λόγο, σε ειδικά διαμορφωμένο για τη χρήση τους χώρο. Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική ενέργεια θα είναι η παροχή μαθημάτων οδικής συμπεριφοράς στους εν δυνάμει ποδηλάτες, ώστε οι μετακινήσεις τους να πραγματοποιούνται με ασφάλεια προς αποφυγήν των τροχαίων ατυχημάτων, κυρίως σε σημεία που υπάρχουν και άλλα μέσα μετακίνησης πέραν των ποδηλάτων.
Συμπερασματικά, διαπιστώνει κανείς τα πολλαπλά οφέλη που μπορούμε να προσποριστούμε από τη μαζική χρήση των εναλλακτικών μέσων μετακίνησης απ’ τους κατοίκους των μεγαλουπόλεων και όχι μόνον… Μια τέτοια μαζική μετάβαση σε αυτόν τον τρόπο μετακίνησης, όμως, μόνο «αβρόχοις ποσίν» δεν δύναται να πραγματοποιηθεί. Τουναντίον, θα πρέπει αφενός να γνωστοποιηθούν στους πολίτες οι λόγοι για τους οποίους είναι απαραίτητο να αυξηθεί η χρήση του ποδηλάτου έναντι των υπολοίπων μέσων μετακίνησης και αφετέρου να δρομολογηθεί μία σειρά από συγκεκριμένες ενέργειες οι οποίες θα προωθήσουν την ασφαλή και ποιοτική μετακίνησή τους με αυτό.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Το ποδήλατο ως σημαντικό μέσο μεταφοράς σε πόλεις μεσαίου μεγέθους: Η περίπτωση της Πρέβεζας, ikee.lib.auth.gr, διαθέσιμο εδώ
- 15+ οφέλη της ποδηλασίας, o2cycles.gr, διαθέσιμο εδώ
