Της Μαριάνθης Τσιάρα,
Πληθώρα απεργιών διαδραματιστήκαν αυτήν την εβδομάδα και συνεχίζουν ακόμη σε ευρωπαϊκές χώρες με τεράστια συμμέτοχη πολιτών, διεκδικώντας καλύτερους μισθούς και μείωση του συνταξιοδοτικού ορίου ηλικίας, μέσω κινητοποιήσεων στους δρόμους ή και παύση εργασιών. Η διάρκεια αυτών των φαινομένων και η έντονη επιμονή των μελών τους προβλημάτισε σε μεγάλο βαθμό τις Κυβερνήσεις, γεγονός που οδήγησε στη λήψη ορισμένων αποφάσεων και μέτρων.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η πολυήμερη απεργία που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία με συμμέτοχη ενός εκατομμυρίου πολιτών, που αντιδρούν στη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, μέσω της οποίας η Κυβέρνηση ανεβάζει το όριο ηλικίας από τα 62 στα 64 έτη. Στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, πάνω από 80.000 διαδηλωτές παραβρέθηκαν στην απεργία, αποτελώντας τροχοπέδη στην ομαλή λειτουργία του κυκλοφοριακού συστήματος και της δημοσίας συγκοινωνίας, ενώ διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις, όπως στη Λυών, στην Τουλούζη και στη Μασσαλία.
Το εγχείρημα αυτό υποστηρίζουν οκτώ μεγάλα συνδικάτα της Γαλλίας, με ζωτική τη συμβολή του μεγαλύτερου συνδικάτου του γαλλικού πετρελαϊκού τομέα, που ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε απεργία και κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου, έχοντας ως πιθανή συνέπεια τη δυσκολία εφοδιασμού καυσίμων όπως είχε συμβεί και στην απεργία του Σεπτεμβρίου. Η άποψη του Πρόεδρου της Γαλλίας και της Κυβέρνησης, ωστόσο, δεν άλλαξε, καθώς η αύξηση του συνταξιοδοτικού ορίου και η παράταση της περιόδου καταβολής των συντάξεων πρόκειται να αυξήσει τις εγχώριες εισφορές κατά € 17,7 δις με βάση τους υπολογισμούς του Υπουργείου Εργασίας.
Σημασία πρέπει να δοθεί επίσης και στην απεργία που έλαβε χώρα στη Βρετανία την 1η Φεβρουαρίου και αποτέλεσε τη μεγαλύτερη απεργία της τελευταίας δεκαετίας στη χώρα. Σε αυτή συμμετείχαν κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι, ειδικότερα εργαζόμενοι του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, διεκδικώντας τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και της μηνιαίας αμοιβής. Πάνω από το 85% των κρατικών δημόσιων σχολείων παρέμειναν κλειστά την «Τετάρτη της Απεργίας», με τη συμμετοχή των καθηγητών και των συμπολιτών τους που εργάζονται στις δημόσιες υπηρεσίες να ξεπερνούν τους 100.000 στις κινητοποιήσεις. Η Υπουργός Παιδείας, Gillian Keegan, δεν έκρυψε τη βαθιά της απογοήτευσή της απέναντι στη στάση των εργαζόμενων του τομέα της Παιδείας, χαρακτηρίζοντας τις κινητοποιήσεις τους ως «περιττές». Η απεργία πρόκειται να συνεχιστεί κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, επίσης, σε όλο το βρετανικό σύστημα υγείας, με χιλιάδες εργαζόμενους του Ε.Κ.Α.Β. να πρωταγωνιστούν στη δράση, που θα πραγματοποιηθεί στις 10 του μηνός.
Εκτός των Βρετανών καθηγητών και των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, μια πληθώρα Σκωτσέζων καθηγητών έλαβε μέρος στην εθνική απεργία της Βρετανίας την Τετάρτη. Τα μέλη του Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου της Σκωτίας απέρριψαν την πρόταση της Κυβέρνησης για αύξηση του μισθού κατά 5%, απαιτώντας αύξηση της τάξης του 10%. Έπειτα, η Κυβέρνηση ανακοίνωσε την τελική της απόφαση, η οποία ήταν αύξηση του μισθού για τους χαμηλόμισθους δασκάλους στο 6,85%. Τα μέλη του Ινστιτούτου θα πραγματοποιήσουν διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα στις 28 Φεβρουαρίου και στις 10 Μαρτίου, συνεχίζοντας τον αγώνα τους.
Ιδιάζοντα εκρηκτικό είναι και το κλίμα στη χώρα της Ισπανίας, με την απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας σε 16 αεροδρόμια της χώρας, που ξεκίνησε στις 30 Ιανουαρίου και οι στάσεις συνεχίζονται κάθε Δευτέρα του Φεβρουαρίου, μειώνοντας τον αριθμό των πραγματοποιήσιμων πτήσεων, με σκοπό την επίτευξη μιας καλύτερης συμβάσης που περιέχει την αύξηση των μισθών τους. Οι Ισπανοί εργαζόμενοι συνεχίζουν την απεργία παρά την αύξηση του μισθού τους κατά 2% για το 2023 και κατά 2,5% για το 2024, καθώς ο τωρινός ετήσιος πληθωρισμός είναι 5,8%. Παράλληλα, κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν και από εργάτες του φορέα της υγειονομικής περίθαλψης, κυρίως στη Μαδρίτη, όπου γιατροί βρίσκονται σε πολυήμερη απεργία από τις 12 Ιανουαρίου, επιδιώκοντας μέγιστο ποσοστό προσωπικού 35 ασθενών την ημέρα για τους οικογενειακούς γιατρούς και 25 για τους παιδιάτρους. Οι αντιδράσεις έχουν επεκταθεί και σε άλλες πόλεις, όπως η Ναβάρα, στοχεύοντας στην αύξηση των αμοιβών τους.
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι η αντίδραση των πολιτών απέναντι στις κακής ποιότητας συνθήκες εργασίας αναδεικνύει τις προθέσεις τους να διεκδικήσουν όλα τα δικαιώματά τους, όπως, επίσης, και ένα καλύτερο μέλλον ευρύτερα στη ζωή τους. Μάλιστα, αυτό διαφαίνεται έντονα από τη διάρκεια και τη λεπτομερειακή οργάνωση των κινητοποιήσεών τους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- French protests intensify against pension age rise, BBC, διαθέσιμο εδώ
- Γαλλία: Πολυήμερη απεργία στα διυλιστήρια για το συνταξιοδοτικό, Ναυτεμπορική, διαθέσιμο εδώ
- Workers Struggles: Europe, Middle East & Africa, World Socialist Web Site, διαθέσιμο εδώ
