Της Άννας-Νικολέτας Γρίβα,
Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, ο κόσμος γνώρισε μέσω δημοσιεύσεων σε ηλεκτρονικές εφημερίδες και σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης ένα νέο «αστέρι» του κόσμου της αντιγήρανσης: τον 45χρονο δισεκατομμυριούχο Bryan Johnson. Ο επιχειρηματίας, με τη βοήθεια μιας ομάδας 30 ιατρών και ειδικών στον τομέα της υγείας, επιχειρεί να επιστρέψει το σώμα του… στην ηλικία των 18. Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι αναμφίβολα πολλά. Είναι πράγματι κάτι τέτοιο εφικτό; Και αν είναι, γιατί να το επιθυμεί κανείς;
Εξετάζοντας την περίπτωση του Johnson, μαθαίνει κανείς ότι η επιστημονική του ομάδα, με επικεφαλής τον 29χρονο ιατρό, με ειδίκευση στην αναγεννητική ιατρική, Oliver Zolman, χρησιμοποιώντας τον επιχειρηματία —με δική του απ’ ό,τι φαίνεται θέληση— ως πειραματόζωο, εφαρμόζει κάθε νέα, υποσχόμενη θεραπεία αντιγήρανσης που ερευνάται σήμερα. Στο σύνολό του το πρότζεκτ, απώτερος στόχος του οποίου είναι να αναστρέψει τη διαδικασία της γήρανσης σε κάθε όργανο του σώματος του Johnson, από τον εγκέφαλο και την καρδιά έως το συκώτι, τα δόντια και το δέρμα, προβλέπεται να κοστίσει περισσότερο από 2 εκατ. ευρώ ετησίως.
Έτσι, ο Johnson, ο οποίος δε δείχνει να πτοείται από τις δριμύτατες κριτικές που έχει λάβει για το πρότζεκτ του, εφαρμόζει πολύ αυστηρή δίαιτα και συγκεκριμένο πρόγραμμα γυμναστικής και ύπνου, ενώ παρακολουθείται τακτικά από ομάδα ιατρών που καταγράφει τις ζωτικές του ενδείξεις. Επιπλέον, κάθε μήνα υπομένει δεκάδες ιατρικές επεμβάσεις, μερικές από τις οποίες αρκετά επώδυνες, που ακολουθούνται από εξετάσεις αίματος, μαγνητικές τομογραφίες, ακόμη και κολονοσκοπήσεις, για την καταγραφή των αποτελεσμάτων. Με βάση τον επικεφαλής της ομάδας, τα αποτελέσματα έχουν ήδη αρχίσει να διακρίνονται.
Αφήνοντας στην άκρη τον εύλογο προβληματισμό που αφορά στην επιστημονική βάση αλλά και τη βιοηθική όλων αυτών των πειραμάτων, και λαμβάνοντας πλέον υπ’ όψιν το κόστος, τον κόπο, αλλά και τα ρίσκα που ενέχουν οι διαδικασίες αυτές αντιγήρανσης, το μεγάλο ερώτημα παραμένει: γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ να μεγαλώσουμε;
Ανοίγοντας κανείς την τηλεόραση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι, ακόμη και σε ένα μικρής διάρκειας διαφημιστικό διάλειμμα, θα πέσει πάνω σε κάποια διαφήμιση αντιγηραντικής κρέμας —συνήθως απευθυνόμενης στον γυναικείο πληθυσμό, όμως αυτό είναι άλλο θέμα— που υπόσχεται ότι χάρη στην υπερσύγχρονη τεχνολογία που ανέπτυξε η έκαστη εταιρεία, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των «δώρων της φύσης», θα κάνει το δέρμα να φαίνεται νεανικό και θα εξαφανίσει κάθε ίχνος «τρομακτικής» ρυτίδας.
Με κίνδυνο, όμως, να ακουστώ πολύ ρομαντική, εγώ θα ρωτήσω: δεν είναι οι ρυτίδες γύρω από το πρόσωπο και στο πλάι των ματιών μία ένδειξη ότι ο άνθρωπος χαμογελά; Δεν είναι η μεγάλη ηλικία μία ένδειξη σοφίας και μιας ζωής γεμάτης; Η γήρανση, αν το καλοσκεφτεί κανείς, είναι στην πραγματικότητα ένα προνόμιο που δεν έχουν όλοι. Και βεβαίως, για να μην παρεξηγηθώ, αυτό δε συνεπάγεται ότι απαγορεύεται κανείς να φροντίζει την εξωτερική του εμφάνιση και τη σωματική του υγεία, κάθε άλλο. Συνεπάγεται, όμως, ότι δε θα πρέπει η αντιγήρανση να γίνεται εμμονή και πηγή τεράστιων εξόδων και κόπου για τον άνθρωπο.
Επομένως, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι, ανεξάρτητα από το αν οι προσπάθειες του δισεκατομμυριούχου “Benjamin Button” θα επιτύχουν –και γιατί όχι, να συνεισφέρουν και στη θεραπεία ορισμένων ασθενειών που επιφέρουν γρηγορότερη του φυσιολογικού γήρανση–, νομίζω πως θα πρέπει να αγνοήσουμε για λίγο τις αμέτρητες νέες μεθόδους αντιγήρανσης και να αντιμετωπίσουμε τη γήρανση ως αυτό ακριβώς που είναι: ένα δώρο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
-
How to Be 18 Years Old Again for Only $2 Million a Year, bloomberg.com, διαθέσιμο εδώ
