Του Γρηγόρη Τραφαλή,
Η «πράσινη» επιχειρηματικότητα προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα στις επιχειρήσεις που θα αποφασίσουν να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας τους από συμβατικό σε «πράσινο». Μια από τις θετικές επιδράσεις της είναι η νομική συμμόρφωση της επιχείρησης. Κάθε χρόνο νομοθετούνται ολοένα και περισσότεροι νόμοι, που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος από τις επιχειρήσεις. Είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης να προσπαθεί να αλλάξει τρόπο λειτουργίας νωρίτερα, ούτως ώστε να προλάβει τους νόμους που είναι πιθανόν να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν καλύτερα οι ενέργειες που θα λάβει η ίδια.
Ένας δεύτερος λόγος που είναι προς όφελος της επιχείρησης να γίνει περιβαλλοντολογικά ευσυνείδητη είναι ότι η αποδοτικότητα εξοικονομεί χρήματα. Η επιχείρηση, αυξάνοντας την ενεργειακή αποδοτικότητά της, μειώνει τα κόστη των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, αφού μπορεί να βρει δημιουργικούς τρόπους για τη διαχείριση των αποβλήτων της (π.χ. ανακύκλωση) και τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ακόμα, ο εξορθολογισμός των μεταφορών υπαλλήλων ή προϊόντων μπορεί να μειώσει σημαντικά τα έξοδα της επιχείρησης. Βέβαια, θα χρειαστεί να ξοδευτούν χρήματα για την αλλαγή της από συμβατική σε «πράσινη», αλλά αυτό δεν θα πρέπει να αποθαρρύνει τους επιχειρηματίες, καθώς τα οφέλη (χρηματικά κ.ά.) είναι μεγαλύτερα από το κόστος της αλλαγής.
Μια «πράσινη» επιχείρηση έχει περισσότερες ευκαιρίες για marketing, επειδή οι καταναλωτές εμπιστεύονται ευκολότερα έναν τέτοιου τύπου οργανισμό. Μια «πράσινη» επιχείρηση δείχνει ότι ενδιαφέρεται για το περιβάλλον και ότι η βιωσιμότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εταιρικής της κουλτούρας. Αυτό συμβάλλει στην προώθηση της επιχείρησης μέσω word-of-mouth (από στόμα σε στόμα), κάτι το οποίο δεν είναι δυνατό να προωθήσει μια εταιρεία μέσω διαφήμισης. Επιπλέον, η εταιρεία μπορεί να αυξήσει και τις τιμές των προϊόντων της, καθώς, σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας Nielsen που πραγματοποιήθηκε το 2015, οι καταναλωτές είναι πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερο για ένα προϊόν που προέρχεται από πιο βιώσιμες πηγές. Άλλωστε, η αλλαγή στην «πράσινη» επιχειρηματικότητα δεν μειώνει τη βάση αγοράς της, αλλά, αντιθέτως, την αυξάνει.
Τέλος, μια «πράσινη» επιχείρηση έχει θετική επίδραση στην ψυχολογία των εργαζομένων της και στη σημερινή εποχή οι «πράσινες» επενδύσεις αποτελούν status symbol. Όσον αφορά τους εργαζόμενους, πιστεύουν ότι η επιχείρηση νοιάζεται και γι’ αυτούς πέρα από το περιβάλλον, άρα αποδίδουν καλύτερα. Νιώθουν πιο ασφαλείς, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο δείκτης αντικατάστασης προσωπικού. Σχετικά με την «πράσινη» επιχειρηματικότητα ως status symbol, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις «αλλάζουν» και από συμβατικές γίνονται πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Εταιρείες όπως η Dell, η Honda και η Unilever γίνονται οικολογικές, η καθεμία με δικούς της τρόπους. Χρειάζεται, βέβαια, αρκετός σχεδιασμός για τις επιχειρήσεις να κάνουν αυτή τη μετάβαση, αυτό, όμως, δεν θα έπρεπε να είναι αποτρεπτικός παράγοντας, αφού τα οφέλη (οικονομικά, κοινωνικά, λειτουργικά κ.ά.) υπερτερούν του απαιτούμενου χρόνου του σχεδιασμού.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Πράσινη Ανάπτυξη, Εκδόσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2016
- Ιωάννης Ζήσης, Πράσινο Επιχειρείν, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Αθήνα, 2003
