Της Ευανθίας Τσαγγάρη,
Τι είναι οι γυναίκες; Και τι θέλουν τελικά; Είναι ευρέως αντιληπτό ότι πρόκειται για περίπλοκα και αψυχολόγητα όντα. Σωστά; Άλλωστε, πόσες φορές έχουμε ακούσει το δυσανασχετισμένο, υποτιμητικό και κατ’ επέκταση σεξιστικό, «Α! γυναίκες…». Έτσι, φαίνεται να υπαινίσσεται η εν λόγω γενίκευση, ότι όλες οι γυναίκες είναι προβληματικές, αν και νομίζω ότι για 21ο αιώνα μπορούμε και καλύτερα.
Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο φεμινιστικό μανιφέστο, αλλά βρίσκω άκρως παλιακό και σχεδόν πρωτόγονο στην εποχή μας να βάζεις έτσι σε τσουβάλια τους ανθρώπους. Να τους εξισώνεις κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να σβήνεις τη μοναδικότητά τους. Τι σημαίνει «τι θέλουν οι γυναίκες;». Ποιος σου είπε ότι όλες είναι ίδιες; Ή ότι θέλουν το ίδιο πράγμα;
Δεν αμφισβητείται ότι σε ορισμένες συνισταμένες το θηλυκό διαφέρει του αρσενικού φύλου. Ωστόσο, είναι εντελώς άτοπο να προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τους ανθρώπους και τα θέλω τους ανάλογα με το φύλο τους. Προφανώς, όταν έχεις μάθει να βλέπεις ανάμεσα σε μαύρο και σε άσπρο, θα σε ξενίσει όταν κάποιος σου πει για το λιλά ή το τιρκουάζ, και επειδή το να γενικεύεις πουλάει πολύ περισσότερο, θα προσπαθήσω να μιλήσω στη γλώσσα σου. Τι θέλει, λοιπόν, μία γυναίκα;
Όσο ανήκουστο κι αν σου φαίνεται, η κάθε γυναίκα είναι διαφορετική. Ίσως η αναγνώριση αυτού να είναι και ο βασικός κανόνας του επιτυχημένου dating. Και για να σε προλάβω… Όχι, δε θέλουν όλες οι γυναίκες κοιλιακούς ή λεφτά.
Η κάθε γυναίκα, επηρεαζόμενη από διάφορους παράγοντες, όπως το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, τις αξίες που τη διακρίνουν, τις προηγούμενες ερωτικές τις εμπειρίες, ίσως τη μόρφωσή της κ.ο.κ., διαμορφώνει στο μυαλό της κατά προτεραιότητα κάποια “checks” για το πώς είναι ο ιδανικός γι’ αυτήν άντρας. Όσα περισσότερα και σημαντικότερα εξ αυτών κάποιος πληροί, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσει να την προσεγγίσει, και τόσο πιο άμεση θα είναι η ανταπόκρισή της. Ας δώσουμε μερικά παραδείγματα:
Στη Μαρία ανέκαθεν άρεσαν οι άντρες με κοιλιακούς. Η Μαρία μπορεί να έχει μηδενική ερωτική εμπειρία και οι άντρες με κοιλιακούς να φαντάζουν στα μάτια της σαν άπιαστο όνειρο. Για τη Μαρία, νούμερο 1 “check” αποτελούν αδιαμφισβήτητα οι κοιλιακοί, κι όχι κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα. Όταν, λοιπόν, την πλησιάσει ο Γιωργάκης που είναι το καλύτερο παιδί μεν, αλλά λαπάς, η Μαρία δε θα γυρίσει να τον κοιτάξει ούτε δεύτερο. Αντιθέτως, όταν την προσεγγίσει ο Κώστας που έχει το πιο καλογραμμωμένο six pack, αλλά… μυαλό κουκούτσι, η Μαρία θα αγνοήσει κάθε red flag και θα ενδώσει στο όνομα των κοιλιακών. Είπαμε… η Μαρία θέλει κοιλιακούς!
Αν το τραβήξουμε λίγο παραπέρα, όταν η Μαρία φάει τα μούτρα της με τον Κώστα και αναγνωρίσει την ασυμβατότητα μεταξύ τους, τότε θα προσθέσει στα “checks” της την εξυπνάδα ή τη φιλοδοξία που θα ήθελε να έχει ο επόμενός της σύντροφος. Σε κάθε νέα της εμπειρία, η Μαρία θα αναγνωρίζει πώς θα ήθελε να της φέρονται, θα ανακαλύπτει τι εν τέλει της ταιριάζει και τι όχι, κι έτσι θα καταλήγει στο τι θέλει.
Όσες περισσότερες ερωτικές –και όχι μόνο– εμπειρίες αποκτά μια γυναίκα, τόσα περισσότερα θα είναι και τα “checks”, και αναλόγως υψηλά τα standards της, κάτι που θα καθιστά την ίδια αν όχι απρόσιτη, λιγότερο προσιτή. Μία γυναίκα που έχει μέτρο σύγκρισης είναι πολύ πιο δύσκολο να ικανοποιηθεί. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει η εν λόγω γυναίκα να έχει αυτοεκτίμηση. Διότι υπάρχουν γυναίκες που παρά τις τοξικές σχέσεις του παρελθόντος, υποτιμούν τον εαυτό τους και διατίθενται να συμβιβαστούν.
Δεν θέλουν, λοιπόν, όλες οι γυναίκες τα ίδια, γιατί δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν έχουμε μεγαλώσει όλοι στο ίδιο σπίτι, δεν έχουμε τις ίδιες εμπειρίες και δεν είμαστε το ίδιο ώριμοι. Δεν ξέρουμε πάντοτε τι θέλουμε, ακόμα ανακαλύπτουμε ποιοι είμαστε και αυτό θα το κάνουμε εσαεί.
