Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Στα πολλά προβλήματα που έχει σωρεύσει το τελευταίο διάστημα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήρθε να προστεθεί ακόμα ένα: Ορισμένοι δικαιωματιστές εντός κι εκτός Κινήματος, ζητούν την αποπομπή της Γραμματέως Εθελοντισμού, Κατερίνας Λάσπα. Διέπραξε το «έγκλημα» να διαφωνήσει με μια εκδήλωση, η οποία έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη, όπου μία εκ των λεγομένων drag queens διάβασε ένα –σχετικό με όσα εκπροσωπεί– χριστουγεννιάτικο παραμύθι, σε παιδιά 3-13 ετών…
Όταν μια εκδήλωση πραγματοποιείται δημόσια, το περιεχόμενό της εντάσσεται αυτομάτως στη σφαίρα της δημόσιας κριτικής. Η κριτική αυτή σίγουρα οφείλει να γίνεται εντός του σχετικού νομικού πλαισίου. Έτσι, ο κάθε πολίτης που διαφωνεί με το περιεχόμενο της εκδήλωσης έχει δικαίωμα να εκφράσει δημόσια κι ελεύθερα την άποψή του. Εδώ εντοπίζεται η πρώτη απόδειξη της υποκρισίας και της αντιδημοκρατικής λογικής που διέπει τους αποστόλους του δικαιωματισμού: Η οποιαδήποτε κριτική βαφτίζεται «ρατσισμός», «ομοφοβία», «τρανσοφοβία» κ.ο.κ. Τούτο συμβαίνει διότι η πολιτική ορθότητα έχει στον πυρήνα της τις βασικές φασιστικές αρχές. Μια εξ αυτών είναι η γενίκευση: Με το να μπαίνουν οι ίδιες ταμπέλες, στις διαφορετικού ύφους και περιεχομένου δηλώσεις, επιτυγχάνεται η κατασυκοφάντηση κάθε αντίθετης άποψης. Αφού, λοιπόν, φορέσουν το ταμπελάκι «ρατσιστής» σε κάποιον, προχωρούν και στη δημόσια διαπόμπευση αυτού, μέσω των «ταγμάτων εφόδου» που διατηρούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Υπάρχουν, όμως, και άνθρωποι που «δεν μασάνε» από τους τραμπουκισμούς του διαδικτυακού όχλου, αλλά και των καθωσπρέπει καθοδηγητών του. Τέτοια περίπτωση φαίνεται πως είναι η Κατερίνα Λάσπα, η οποία σε ανάρτησή της χαρακτήρισε ως «αθλιότητα» το να διαβάζουν τραβεστί παραμύθια σε παιδάκια νηπιαγωγείου και δημοτικού. Έγραψε δε το αυτονόητο: «Ο καθένας ας κάνει ό,τι θέλει για τον εαυτό του. Κανένας, όμως, δεν έχει το δικαίωμα, με πλάγιο τρόπο, να επιβάλλει τέτοια πρότυπα σε παιδάκια». Όντως, ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στην προσωπική του ζωή, στο πλαίσιο του νόμου. Ένα νήπιο ή ένα μικρό παιδί, όμως, που δεν έχει δομήσει ακόμη βασικά θεμέλια της προσωπικότητάς του και δεν έχει διαμορφώσει πλήρως τη σεξουαλικότητά του δεν πρέπει να εκτίθεται σε τέτοιου είδους ακραία ερεθίσματα, ικανά να το μπερδέψουν. Προφανώς, οι γονείς κάθε παιδιού είναι υπεύθυνοι για τη διαπαιδαγώγησή του. Αυτό, ωστόσο, δεν επιβάλλει στους υπολοίπους ανθρώπους ν’ απέχουν από την κριτική των μεθόδων τους, εφόσον αυτές λαμβάνουν χώρα δημοσίως. Η Κατερίνα Λάσπα έκανε το «ατόπημα» να σχολιάσει αρνητικά τη διαπαιδαγώγηση τέκνων κατά τις προσταγές της πολιτικής ορθότητας.
Από το σημείο αυτό ξεκίνησε μια εκστρατεία λασπολογίας, έναντι της Γραμματέως Εθελοντισμού του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών χαρακτήρισε τον λόγο της «απαράδεκτο», «κακοποιητικό», «ακραίο», «ρατσιστικό», «τρανσφοβικό», «σκαιό» και «μισαλλόδοξο». Έβρισε η Λάσπα κάποιον; Κακοποίησε κάποιον; Ζήτησε να ληφθούν μέτρα εις βάρος του, εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού; Τίποτα από τα παραπάνω. Απλά, είχαμε ένα αναμάσημα των γνωστών κλισέ, που χρησιμοποιούν οι «ταλιμπάν» του δικαιωματισμού, έναντι όσων δεν υποτάσσονται στη θεώρησή τους για τον κόσμο. Οι συγκεκριμένοι, θεωρούν εαυτούς κάτι σαν μέλη μιας πεφωτισμένης ελίτ, η οποία έχει αποστολή να «ξεβλαχέψει» το πόπολο. Ακκίζονται ότι είναι τόσο μπροστά, που οι συντηρητικοί ιθαγενείς δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν το πνευματικό τους μεγαλείο. Η απόρριψη των απόψεών τους από τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης, ξυπνά τ’ αυταρχικά τους ένστικτα κι απαιτούν την επιβολή των θέσεών τους με κάθε τρόπο. Δυστυχώς, την τελευταία δεκαετία, διάφορες πολιτικές ηγεσίες έχουν πειστεί ότι, υιοθετώντας τις περιθωριακές απόψεις τους θα λάβουν πιστοποιητικά προοδευτικών πολιτικών φρονημάτων.
Έτσι λοιπόν, με το που έδωσε «εντολή» μια Μ.Κ.Ο., έσπευσαν ορισμένοι εντός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταδικάσουν τις δηλώσεις της Λάσπα και να ζητήσουν ακόμα και την αποπομπή της. Ο αναπληρωτής Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Γιάννης Βήκας, έσπευσε μάλιστα και να τονίσει ότι οι δηλώσεις της Λάσπα δεν είναι «στο όνομά του». Άραγε, ενδιαφέρθηκε αν οι ψηφοφόροι και τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλουν οι δικές του δηλώσεις και πράξεις να γίνονται στο όνομά τους; Όχι φυσικά. Διότι ξέρει την απάντηση που θα λάβει. Από κοντά και η Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Άννα Παπαδοπούλου, καλώντας τα όργανα να κρίνουν τη διαφωνία της Λάσπα «με τις θέσεις της παράταξης».
Αλήθεια πότε προέκυψε ως θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι οι drag queens πρέπει να διαβάζουν παραμύθια σε τρίχρονα παιδάκια; Έγινε κάποια ψηφοφορία; Τέθηκε υπόψη της βάσης του Κινήματος; Όχι φυσικά. Διότι το μότο της πολιτικής ορθότητας είναι ότι «τ’ ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι θέμα πλειοψηφιών και μειοψηφιών». Με αυτό το δήθεν βαθυστόχαστο, αλλά εξόχως κουτοπόνηρο σύνθημα, έχουν πετύχει να επιβάλλουν τις απόψεις τους, άνευ πολιτικής-εκλογικής νομιμοποιήσεως. Και τούτο διότι βαφτίζουν αυθαίρετα ό,τι οι ίδιοι επιθυμούν ως «ανθρώπινο δικαίωμα». Μόνο που όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου θεσμοθετούσε την ισότητα των δύο φύλων, την κατάργηση της προίκας, τον πολιτικό γάμο κ.ά. προχωρούσε σε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες αφορούσαν εκατομμύρια Έλληνες και είχαν τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, όπως αποτυπώθηκε και στις κάλπες. Γι’ αυτό και ο Ανδρέας τα έβαζε στην πρώτη γραμμή των προεκλογικών του δεσμεύσεων και τα προέβαλε συνεχώς ως επιτεύγματά του.
Αντιθέτως, οι δικές του απόψεις κι επιδιώξεις αφορούν μειοψηφίες, δεν έχουν σχέση ούτε καν με τις ουσιαστικές ανάγκες αυτών και βρίσκουν εντελώς αντίθετη την ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό και δεν τολμούν να τις θέσουν υπόψη, έστω της κομματικής τους βάσης. Γι’ αυτό και όταν πολιτεύονται παραλείπουν σκόπιμα να τονίσουν τις θέσεις τους αυτές και φυσικά ξεχνούν τα νταηλίκια των πληκτρολογίων. Διότι όπως έλεγε κι ο Βούτσης (με το κόμμα του οποίου οι «πράσινοι» δικαιωματιστές συμφωνούν σχεδόν σε όλα, στους τομείς των κοινωνικών κι εθνικών θεμάτων…) δεν υπάρχουν μη ευπρόσδεκτες ψήφοι.
Συνεπώς, ναι μεν είναι «ρατσιστές» κ.λπ. όσοι διαφωνούν μαζί τους, αλλά δεν έχουν πρόβλημα να λαμβάνουν «ρατσιστικές» ψήφους για να εκλέγονται στα όργανα, να βρίζουν αυτούς που τους ανέδειξαν και να λειτουργούν ερήμην τους! Άραγε, πόσοι από αυτούς που ξαφνικά εμφανίστηκαν σαν θεματοφύλακες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ζήτησαν τη διαγραφή του βουλευτή Ξάνθης Μπουρχάν Μπαράν, ο όποιος με δηλώσεις του αναγνώρισε «τουρκική μειονότητα στη Θράκη» ή της Εύας Καϊλή, σχετικά με τις επαινετικές της δηλώσεις για τις εργασιακές συνθήκες στο Κατάρ; Δεν είναι τουλάχιστον γελοίο να κόπτονται δήθεν για τα ανθρώπινα δικαιώματα άτομα που καταπατούν συνεχώς, συνειδητά και προκλητικά στις περιπτώσεις του λεγομένου #metoo, το τεκμήριο της αθωότητας (και μετά τρέχουν να κατεβάσουν τα κείμενά τους για να γλιτώσουν μηνύσεις και αγωγές, αυτοί και τα μέσα που τα φιλοξένησαν…);
Τελικά, εκτέθηκαν από την ίδια την drag queen, η οποία δήλωσε ότι οι αντιδρώντες στη συγκεκριμένη εκδήλωση δεν θα έπρεπε να έχουν παιδιά! Είδε μήπως κάποιος την οποιαδήποτε δήλωση καταδίκης από όσους ήθελαν να σταυρώσουν τη Λάσπα; Όχι βέβαια! Τρέμουν ακόμη και να ψελλίσουν ότι διαφωνούν με μια τόσο ακραία δήλωση, μόνο και μόνο γιατί την έκανε ένα μέλος της κοινότητας των Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι.! Δημιούργησαν ντόρο από το τίποτα. Έδωσαν την ευκαιρία σε μέσα που αντιπολιτεύονται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να προβάλλουν υπέρμετρα το ζήτημα, γράφοντας για «τσουνάμι» αντιδράσεων (το οποίο μετά υποβαθμίστηκε σε «κύμα» κι εν τέλει σ’ «ενόχληση»…).Έδωσαν στη βάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την αφορμή να αισθανθεί απογοήτευση για το κόμμα, μαθαίνοντας ότι όχι μόνο στήριξε πολιτικά τη συγκεκριμένη εκδήλωση διά της επίσημης εκπροσώπησής του (το μόνο κόμμα μαζί με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), αλλά ενδέχεται να διαγράψει κι ένα στέλεχός του, που απλώς είπε αυτό που ο μέσος άνθρωπος πιστεύει για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Προς το παρόν, η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει λάβει επίσημη θέση. Πιθανότατα, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. περιμένει να ξεφουσκώσει το ζήτημα, μιας κι έχει μεγαλύτερα προβλήματα μπροστά του. Τέτοιου είδους ζητήματα, όμως, αποκαλύπτουν τις πραγματικές ιδεολογικοπολιτικές τομές που υπάρχουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στην Ελλάδα. Τέτοια ζητήματα πρέπει να λύνονται πολιτικά. Η βάση του κόμματος και η ελληνική κοινωνία δικαιούνται να λάβουν ξεκάθαρες απαντήσεις. Προφανώς, λοιπόν, με την Κατερίνα Λάσπα!
