Της Ακριβής Ρακιντζή,
Μετά το πολύ πετυχημένο βιβλίο με τίτλο Το πράσινο σημειωματάριο, το οποίο αγαπήθηκε από τους αναγνώστες, κάνοντάς το best seller, η Clare Pooley επιστρέφει και μας συστήνει το δεύτερο μυθιστόρημά της με τίτλο Οι επιβάτες της αποβάθρας 5, το οπoίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Όπως και στο προηγούμενο μυθιστόρημά της, έτσι και σε αυτό, η Βρετανίδα συγγραφέας ακολουθεί την ίδια συνταγή επιτυχίας. Συγκεκριμένα, και σε αυτό το βιβλίο, η υπόθεση έχει να κάνει με μια ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών, φύλων και υπόβαθρου, που το μοναδικό κοινό τους, σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι παίρνουν το ίδιο τρένο. Όπως αναφέρει η ίδια η συγγραφέας, ο πρώτος κανόνας των καθημερινών μετακινήσεων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς του Λονδίνου είναι ότι ποτέ δεν πιάνεις κουβέντα με αγνώστους στο τρένο. Αποφεύγεις ακόμα και την οπτική επαφή. Ο κανόνας αυτός, όμως, πρόκειται να σπάσει όταν ένα απρόοπτο περιστατικό που θα συμβεί στο τρένο, θα δώσει το έναυσμα για να γνωριστούν οι πέντε κεντρικοί χαρακτήρες του βιβλίου.
Βασικός στόχος της Pooley είναι να δείξει πως πίσω από τον κάθε άνθρωπο κρύβεται και μια προσωπική ιστορία και πως όταν πέφτουμε στην παγίδα να κάνουμε εικασίες για τους άλλους, μένοντας στην πρώτη εντύπωση, πολλές φορές μετέπειτα συνειδητοποιούμε πως αυτές δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα. Η εκκεντρική Αϊόνα, η οποία υπήρξε, κατά μία έννοια, influencer τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90, τώρα στα 57 της γράφει για τη συμβουλευτική στήλη ενός περιοδικού, νιώθοντας ότι βρίσκεται στο περιθώριο, αφού οι συνάδελφοί της τη θεωρούν «δεινόσαυρό» και ξεπερασμένη. Ο αλαζονικός Πιρς, ο οποίος δουλεύει στο Σίτι, έχοντας αποκτήσει δόξα και πολλά χρήματα, μέσα του νιώθει κενός και δεν είναι ευτυχισμένος με τη ζωή του. Ο ευγενικός και δοτικός νοσηλευτής Σαντζέι υποφέρει από κρίσεις πανικού στη δουλειά και είναι κρυφά ερωτευμένος με τη συνεπιβάτισσά του την Έμι. Η Έμι έχει βυθιστεί σε ένα τέλμα όσον αφορά την εργασία της και η προσωπική της ζωή δεν είναι τόσο ρόδινη όσο πίστευε. Τέλος, η ντροπαλή μαθήτρια Μάρθα γίνεται ο περίγελος του σχολείου και στοχοποιείται από τους συμμαθητές της, εξαιτίας μιας φωτογραφίας.
Η Clare Pooley ξεκίνησε να γράφει αυτό το βιβλίο κατά τη διάρκεια του lockdown, αναπολώντας τις καθημερινές της μετακινήσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτό που της έδωσε την έμπνευση ήταν η σκέψη του τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν είχε μιλήσει με κάποιον συνεπιβάτη της. Στο βιβλίο, αυτή η τόσο αντιθετική ομάδα ανθρώπων έρχεται κοντά, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, αντιμετωπίζοντας την αλήθεια τους και τις πραγματικές τους επιθυμίες. Όπως και στο προηγούμενο μυθιστόρημα, η Pooley μοιράζει ξανά τις αφηγήσεις και δίνει την οπτική όλων των ηρώων της, επιτρέποντας έτσι στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει καλύτερα καθέναν από τους χαρακτήρες, ανακαλύπτοντας τις προσωπικές τους ιστορίες, καθώς, επίσης, και τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν.
Για τη δημιουργία των χαρακτήρων της, η συγγραφέας παίρνει έμπνευση και από προσωπικά της βιώματα. Ο χαρακτήρας της Αϊόνα, που πέφτει θύμα ηλικιακών διακρίσεων στον χώρο εργασίας της, θυμίζει την ίδια τη συγγραφέα. Συγκεκριμένα, όταν εργαζόταν στον χώρο της διαφήμισης, στην ηλικία των τριάντα εννιά άρχισε να θεωρείται ξεπερασμένη και άσχετη από τους συναδέλφους της. Επίσης, το σημείο του έργου που η Μάρθα πέφτει θύμα χλευασμού από μια παρέα κοριτσιών στο σχολείο, αποτελεί προσωπική ανάμνηση της ίδιας της συγγραφέως, δίνοντάς της έμπνευση για τη δημιουργία του συγκεκριμένου χαρακτήρα. Αυτές οι καταστάσεις, όπως και πολλές ακόμα, που θίγονται μέσα στο βιβλίο, δίνουν την αφορμή στη συγγραφέα να μιλήσει ανοιχτά για τις ηλικιακές διακρίσεις, τις έμφυλες διακρίσεις, τον σχολικό εκφοβισμό, το εργασιακό bullying, τον σεξισμό, την ομοφοβία, τις χειριστικές σχέσεις, τις σωματικές και ψυχικές ασθένειες, τη μοναξιά, τον έρωτα και τη φιλία.
Η feel-good λογοτεχνία είναι γεγονός. Οι επιβάτες της αποβάθρας 5 είναι ένα βιβλίο που, όπως και το προηγούμενο βιβλίο της Clare Pooley, θα ζεστάνει τις καρδιές των αναγνωστών. Μια ιστορία που ίσως φανεί κάπως μη ρεαλιστική, αλλά θες κατά βάθος να είσαι κομμάτι της. Ένα διασκεδαστικό και ταυτόχρονα συγκινητικό ανάγνωσμα –που με τρόπο μη αγχωτικό– πλημμυρίζει τον αναγνώστη συναισθήματα.
