Της Ευανθίας Τσαγγάρη,
Χριστούγεννα, οικογενειακές μαζώξεις, θαλπωρή, ζεστασιά, λαχταριστό φαγητό, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, ξενύχτια, αλκοόλ και χορός ολονυχτίς.
Μέσα σε όλα αυτά, όμως, σαν να σε κατακλύζει μια απρόσμενη θλίψη. Ξάφνου, αρχίζεις να αναλογίζεσαι όλα όσα θα μπορούσες να κατορθώσεις φέτος, αλλά ανέβαλες για ακόμη μία φορά. Αισθάνεσαι σα να βρίσκεσαι στο λάθος σημείο, έχεις απογοητευτεί με τον εαυτό σου. Είσαι ανικανοποίητος, κι αυτή η αίσθηση του ανικανοποίητου σε γεμίζει ανασφάλεια. Προς στιγμήν, αυτή η ανασφάλεια θα σε κινητοποιήσει αρκετά για να googlάρεις ένα κοινότυπο άρθρο περί New Year’s Resolutions, αλλά δεν θα σε κινητοποιήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να βάλεις σε εφαρμογή κάθε σου πλάνο.
Αυτό το άρθρο, αρχικά, προοριζόταν για κείμενο με κοινότυπες συμβουλές που θα σε έκαναν να αισθανθείς καλύτερα και να περιορίσεις το αυτομαστίγωμα και τη μουντίλα τέτοιες μέρες που είναι… Είχα σκοπό να προτείνω κανένα λουτρό με bath bombs, ή μήπως κανέναν διαλογισμό, μπας κι ηρεμήσουν τα πνεύματα, μα δεν είναι όλα για όλους, κι είμαι σίγουρη ότι εσύ ξέρεις καλύτερα από εμένα τι θα σε ευχαριστήσει και θα σε ηρεμήσει περισσότερο.
Ας μην παρεξηγηθώ, είναι πραγματικά όμορφο –και τουλάχιστον ελπιδοφόρο– το ότι καθείς από εμάς έχει τις δικές του φιλοδοξίες και τείνει να θέτει διαφορετικούς στόχους πριν τον ερχομό του νέου έτους. Απλώς είναι αλήθεια άτοπο και ψυχοφθόρο να τρέχουμε τελευταία στιγμή να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα! Ίσως να φταίει η μαγεία των Χριστουγέννων που μας παρασύρει, αλλά η ζωή κανενός δεν άλλαξε σε μία βραδιά, πόσω μάλλον γράφοντας σε μία κόλλα χαρτί ένα κατεβατό με στόχους.
Προφανώς, προκειμένου η ζωή κάποιου να βελτιωθεί αισθητά, θα πρέπει ο ίδιος να επιφέρει σε αυτή και να υποστεί κάποιες αλλαγές. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν την ανάγκη για αλλαγή, και δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να κάνουν ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή τους. Ας το παραδεχτούμε, η αλλαγή είναι τρομακτική. Πιο τρομαχτικός δε είναι ο φόβος για το άγνωστο και η αβεβαιότητα που τη συνοδεύει. Χρειάζεται δύναμη και θάρρος για να κάνεις οτιδήποτε διαφορετικό ή άγνωστο, γιατί η μη εξοικείωση γεννά δυσφορία, και σε όσο πιο άγνωστα μονοπάτια βαδίζουμε, τόσο μεγαλύτερη δυσφορία νιώθουμε.
Κάπως έτσι, λοιπόν, μας ακούγεται αρκετά βολικό να γράψουμε μόνο σε ένα χαρτί τι θέλουμε να αλλάξουμε μέσα στον επόμενο χρόνο και μετά απλώς να το ξεχάσουμε στο συρτάρι. Είναι αρκετά πιο βολικό το χαρτί αυτό να σκονιστεί και να ξεχαστεί μέχρι να μας υποδεχτεί το επόμενο έτος και το παρα-επόμενο και ούτω καθεξής. Είναι αρκετά πιο βολικό να μείνουμε στα ίδια, παρά να υποστούμε τη δυσφορία της αλλαγής.
